Το 356 π.Χ. ένας παράξενος τύπος, ο Ηρόστρατος, πυρπόλησε τον περίφημο ναό της Αρτέμιδας, ένα απ' τα επτά θαύματα της αρχαιότητας, με σκοπό ν' απαθανατιστεί, έστω αρνητικά, αφού δεν μπορούσε θετικά! Ό,τι περιλαμβάνει το ιστολόγιο αυτό αφορά τους συγχρόνους του.

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Κράτος - δολοφόνος

Κάθε χρόνο η Ελλάδα θρηνεί περίπου 3.000 νεκρούς στην άσφαλτο. Έχουμε συνηθίσει να το ακούμε, δεν μας αγγίζει τίποτα πια. Εκτός αν συμβεί κάτι δίπλα μας ή στην οικογένειά μας.

Ασσύληπτο ποσοστό «φόρου αίματος», το υψηλότερο στην Ευρώπη. Πρωτίστως, ευθύνονται οι δρόμοι μας, παρότι τα τελευταία χρόνια έχουν παραδοθεί αρκετοί σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι. Δρόμοι καρμανιόλες σε όλη τη χώρα. Έπεται η τραγική οδηγική συμπεριφορά των περισσοτέρων μας στο δρόμο. Απρόσεκτοι, ασυνείδητοι, μιλάμε στα κινητά, τρέχουμε, προσπερνάμε στις στροφές και βιαζόμαστε συνεχώς. Αρκετοί επαγγελματίες οδηγοί (φορτηγατζήδες και άλλοι) οι χειρότεροι όλων. Πρέπει να μπεις στο αντίθετο ρεύμα για να τους προσπεράσεις.


Η Εθνική Οδός Κορίνθου-Πατρών (απ’ όπου και οι φωτογραφίες) απ’ τους χειρότερους δρόμους της μπανανίας μας. Έπρεπε να γεμίσει ο δρόμος εκκλησάκια δεξιά κι αριστερά για να τον φτιάξουμε. Και πάλι, τα έργα προχωρούν βασανιστικά αργά. Πληρώνεις 6,20 ευρώ για να πας από την Αθήνα στην Πάτρα κι ευχαριστείς το θεό όταν φτάσεις στον προορισμό σου. Παίζεις τη ζωή σου κορώνα-γράμματα. Σε λίγο καιρό, δεν θα υπάρχει ελληνική οικογένεια που να μην έχει ζήσει μια τραγωδία.

Ντροπή και μόνο ντροπή. Ένα μικρό κράτος είμαστε με 10 μεγάλους δρόμους κι εθνικές οδούς. Ένα υποβρύχιο λιγότερο να είχαμε αγοράσει θα τους φτιάχναμε για να μετακινούνται οι πολίτες με σχετική ασφάλεια. Μόνο σ’ αυτό εδώ, στο βορειότερο κρατίδιο της Αφρικής θα μπορούσε να συμβεί αυτό που συμβαίνει: να πλουτίζουν οι εργολάβοι χωρίς να κατασκευάζουν (ασφαλείς) δρόμους και ταυτόχρονα οι οδηγοί να πληρώνουν υπέρογκα ποσά στα διόδια.

Ποιος ν’ ασχοληθεί με την καθημερινότητα όμως πλέον; Δεν φτιάξαμε τους δρόμους μας τα προηγούμενα χρόνια της πλαστής μας ευημερίας που υποτίθεται ότι είχαμε κι’ ανάπτυξη. Τώρα ασχολούμαστε με τον προσδιορισμό της χρεωκοπίας μας, δεν μας απασχολεί τίποτα άλλο.

Αλλά δεν ανησυχούμε. Στη χώρα μας, αν δεν πεθάνεις επειδή άργησε το ασθενοφόρο ή επειδή δεν έχεις για φακελάκι, θα πεθάνεις σε κάποιον απ’ τους δρόμους της. Κι’ επαφίεσαι στο θεό.


Ελλάς το μεγαλείο σου




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου