ΣΥΡΙΖΑ της ελπίδας VS Κυβέρνηση του φόβου

Η συγκυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) το 2012 υποσχέθηκε επαναδιαπραγμάτευση του 2ου μνημονίου και κούρεμα του μη βιώσιμου χρέους.

Προχώρησε σε χαράτσια, περικοπές κι’ ανηλεή λιτότητα με την υπόσχεση ότι μετά τις Γερμανικές εκλογές θα μας κουρέψουν το χρέος. Στο τέλος του 2013 έκανε «γαργάρα» το κούρεμα του χρέους παρά το πρωτογενές πλεόνασμα.

Το 2014 υποσχέθηκε «έξοδο στις αγορές, τέλος στα μνημόνια» κι’ όταν έφαγε «πόρτα» απ’ τους τροικανούς και πριν την υπογραφή ενός νέου μνημονίου επίσπευσε τις προεδρικές εκλογές ζητώντας εκ νέου εμπιστοσύνη χωρίς να μας λέει τι θα περιλαμβάνει η νέα συμφωνία, το νέο memorandum.

Τι την εμπόδισε να διαπραγματευθεί απ’ το 2012 μέχρι και σήμερα; Πότε ήρθε σε σύγκρουση απ’ τη χρησιμοποίηση της χώρας μας ως πειραματόζωο και φόβητρο για τους Γάλλους, τους Ιταλούς, τους Ισπανούς; Τα περί Greek Success Story αποδείχθηκαν φούσκες και ωμή προπαγάνδα ή όχι; Εξακολουθεί η χώρα να είναι ουσιαστικά πτωχευμένη και δαρμένη ή όχι;

Η συγκυβέρνηση ζητά τη ψήφο μας κινδυνολογώντας, ποντάροντας στα ξένα αφεντικά της, τις διαβόητες αγορές και ληστρικά funds, επενδύοντας στην άνοδο των spreads και σ’ ένα bank run φίλων επιχειρηματιών για να φοβίσουν και τρομοκρατήσουν για άλλη μία φορά τους πολίτες, για να εκβιάσουν και λεηλατήσουν την ψήφο τους «μη ορρωδώντας προ ουδενός», αφού έφθασαν στο σημείο να καλούν σε αποστασία ακόμη και βουλευτές που ανήκουν σε νομίμως εκπροσωπούμενα κόμματα στη Βουλή των Ελλήνων (ΑΝ.ΕΛ. - ΔΗΜΑΡ).

Πλην, όμως, το 2014 δεν είναι 2012. Ο φασισμός δεν θα περάσει. Εμπρός για μια Κυβέρνηση της Αριστεράς στην Ελλάδα και σ’ όλη την Ευρώπη contra στο νεοφιλελευθερισμό και τον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό.

Το παρόν κείμενο είναι αφιερωμένο εξαιρετικά στο φίλο ψαρά απ’ την Πάτρα που δεν άκουσε τίποτα 4-5 χρόνια για ανθρωπιστική κρίση (6,5 εκατομμύρια φτωχοί, 700.000 υποσιτισμένα παιδιά, συσσίτια, αυτοκτονίες, πρωτοπορία στη κατάθλιψη και δυστυχία ανάμεσα σε 36 χώρες του ΟΟΣΑ) και κινδυνολογεί ότι με μια κυβέρνηση της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) ο κόσμος θα πεθαίνει στους δρόμους απ’ την πείνα.

Αλήθεια δεν θίγεται η αξιοπρέπεια και ο πατριωτισμός των αυτόδουλων υποταχτικών της συγκυβέρνησης απ’ τις δηλώσεις των Σόιμπλε, Γιούνκερ, Μοσκοβισί και της συγχορδίας του ξένου τύπου και funds, απ’ τις ωμές και κυνικές παρεμβάσεις, τύπου Πιουριφόυ, στα ελληνικά πολιτικά πράγματα;

Domenico