Την εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας μέσω της επονομαζόμενης πρακτικής άσκησης, κατά την οποία νέοι εργαζόμενοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και εν συνεχεία απολύονται προτού αποκτήσουν εργασιακά δικαιώματα.
Βεβαίως, το εν λόγω περιστατικό θα μπορούσε κάλλιστα να έχει διαδραματιστεί στην Ελλάδα, όπου οι εκδότες εφημερίδων και πλέον οι ιδιοκτήτες ενημερωτικών portals καταπατούν χωρίς κανέναν ενδοιασμό τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων τους.
Ας επιστρέψουμε όμως στην Ιταλία όπου το una faccia una razza βρίσκει όπως αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά εφαρμογή και στη συμπεριφορά όσων αποκαλούνται μιντιάρχες.
Όλα ξεκίνησαν όταν η νεαρή και εξαιρετικά προσοντούχος Caterina είχε το 'θράσος' να ζητήσει εξηγήσεις από τον ιδιοκτήτη του περιοδικού τέχνης Flash Art, Giancarlo Politi, για ποιο λόγο θα έπρεπε να μπει σε πρόγραμμα stage ή να ακολουθήσει πρακτική άσκηση αντί να πληρωθεί για την εργασία της στο έντυπο μοντέρνας τέχνης.
Το συγκεκριμένο e-mail προκάλεσε ένα χείμαρρο ύβρεων από τη πλευρά του εκδότη. Η νεαρή ασκούμενη ρώτησε τον κύριο Politi ''για ποιο λόγο οι γονείς μου θα πρέπει να με χρηματοδοτούν επειδή εργάζομαι για εσένα''. Εκείνος απάντησε ότι μια καλή δουλειά είναι 'πολυτέλεια' και ότι θα πρέπει να απευθυνθεί στο κράτος για κάποιο επίδομα.
Όταν δε η νεαρή Caterina έκανε αναφορά στις γλωσσικές της ικανότητες, ο κύριος Politi απάντησε πως ''οι πόρνες μπορούνε να μιλήσουν τέσσερεις γλώσσες πλέον...'' και της πρότεινε πως θα ήταν προτιμότερο να αναζητήσει μια θέση εργασίας στα McDonalds.
H αγγλική εφημερίδα The Independent προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον κύριο Politi, o oποίος αρνήθηκε να απαντήσει στα ερωτήματα της εφημερίδας. Έδωσε όμως την 'πληρωμένη' απάντηση του μέσω ενός post στο διαδίκτυο ισχυριζόμενος πως η 'μαχόμενη' Caterina ήταν ''ιδιαίτερα επιθετική'' και ''δρούσε υπογείως''. Από την άλλη δήλωσε μετάνοια όσον αφορά τα σχόλια του για τις γλωσσικές ικανότητες όσων εκδίδονται, προσθέτοντας πως η πιθανότητα των ασκούμενων στο Flash Art να προσληφθούν μετά το πέρας της άσκησης τους είναι ''σχεδόν σίγουρη''.
Αποδεικνύεται όμως πως τα λόγια του κύριου Politi είναι ανακόλουθα των πράξεων του καθώς ακόμα και όσοι έχουν προσληφθεί στο περιοδικό του δεν μπορούν να είναι σίγουροι για το αν και πότε θα δούν το χρώμα του χρήματος. H εφημερίδα The Independent μίλησε με ένα εργαζόμενο, ο οποίος εντάχθηκε στο δυναμικό του περιοδικού το καλοκαίρι χωρίς να λαμβάνει μισθό τους πρώτους δύο μήνες μιας και ήταν υπό δοκιμή. Έχοντας περάσει επιτυχημένα την περίοδο της δοκιμασίας προσελήφθη στην εταιρία, συνεχίζοντας να προσφέρει τις υπηρεσίες του προτού του ανακοινωθεί ένα μήνα αργότερα πως δεν υπάρχουν χρήματα για να πληρωθεί.
''Φυσικά και είναι ανήθικο'' είπε ο απλήρωτος εργαζόμενος.''Αν δεν έχουν τα χρήματα να πληρώσουν τους εργαζόμενους τους δεν θα έπρεπε να λειτουργούν. Αλλά δυστυχώς δεν είναι η μόνη εταιρία που ακολουθεί αυτή την τακτική''.
Η αντιπαράθεση του κύριου Politi με την Caterina διέρρευσε στο διαδίκτυο και κατέδειξε για άλλη μια φορά πως οι νεαροί εργαζόμενοι είναι στο έλεος των εργοδοτών χωρίς να τους παρέχεται καμία ασφάλεια. Σύμφωνα με τον ιταλικό νόμο η πρακτική άσκηση δεν πρέπει να ξεπερνά το χρονικό διάστημα των έξι μηνών.
Ο Stefano Fassina, εκπρόσωπος τύπου για το κεντρο-αριστερό Δημοκρατικό κόμμα δήλωσε πως αυτού του τύπου η εκμετάλλευση είναι ''πανταχού παρούσα''. Το κόμμα του έχει προτείνει την απόδοση τουλάχιστον 400 ευρώ μηνιαίως για όλους όσους βρίσκοντα σε πρακτική άσκηση.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, πράγματα η καταστάσεις σε ελληνικά media δεν είναι καθόλου συμπτωματική.
Α. I.
Irostratos Correspondent in United Kingdom
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου