«Η αποτυχία του σχεδίου που υιοθετήσαμε θα έχει τρομακτικές συνέπειες για τη Συρία και την ευρύτερη περιοχή», προειδοποίησε ο γενικός γραμματέας του Αραβικού Συνδέσμου, Ναμπίλ ελ Αραμπί. Αυτό που δεν είπε, όμως, είναι ότι η κατάρρευση της συμφωνίας, λίγες μόλις ημέρες μετά την επίτευξή της, έχει τη δυναμική να καταστρέψει τον οργανισμό του οποίου ο ίδιος ηγείται.
Παράλληλα και ενώ το Στέιτ Ντιπάρτμεντ άφηνε την Τετάρτη να διαρρεύσει πως ορισμένοι Αραβες ηγέτες έχουν ήδη προσφέρει πολιτικό άσυλο στον Σύρο πρόεδρο, Μπασάρ Ασαντ, και στα μέλη της οικογένειάς του, πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι ο τελευταίος μπορεί, τελικά, να μην ελέγχει την κατάσταση. Είναι πολύ πιθανό, λοιπόν, ότι οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται πλέον από τον πρόεδρο Ασαντ, αλλά από το στρατιωτικό κατεστημένο της χώρας. Ανεξαρτήτως, ωστόσο, του προσώπου που αποφασίζει να αγνοήσει επιδεικτικά τα συμφωνηθέντα, το γεγονός ότι ο Αραβικός Σύνδεσμος αδυνατεί να αντιδράσει τη στιγμή, μάλιστα, που ο αριθμός των νεκρών στη Συρία ξεπέρασε, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Εθνη, τις 3.500, υπονομεύει σε βαθμό καταστροφικό τον ίδιο τον οργανισμό.
Στην πραγματικότητα, ο Αραβικός Σύνδεσμος έχει υποπέσει σε σωρεία σφαλμάτων από την έναρξη της Αραβικής Ανοιξης. Αρχικά, ο πρώην γενικός γραμματέας του, Αμρ Μούσα, εκτίμησε εντελώς λανθασμένα τα γεγονότα στην Αίγυπτο. «Νομίζω ότι ο πρόεδρος Μουμπάρακ πρέπει να παραμείνει στην εξουσία μέχρι τη λήξη της θητείας του», είχε δηλώσει στις 9 Φεβρουαρίου, δύο μέρες πριν ο άλλοτε ισχυρός άνδρας της Αιγύπτου υποχρεωθεί σε παραίτηση. Λίγες εβδομάδες αργότερα, ο οργανισμός εγκατέλειπε τις πάγιες θέσεις του, υποστηρίζοντας την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη. Στη συνέχεια, οι αλησμόνητες διαιρέσεις που υπονόμευσαν τον οργανισμό στo παρελθόν επανεμφανίστηκαν μόλις το κύμα των εξεγέρσεων άγγιξε το Μπαχρέιν και την Υεμένη. Στις περισσότερες απ’ αυτές τις κρίσεις, η Σαουδική Αραβία ήταν εκείνη που ανέλαβε να ηγηθεί, προκρίνοντας λύσεις προς όφελος της διατήρησης του στάτους κβο. Στην περίπτωση της Συρίας, ωστόσο, δεν μπορούσε να συμβεί το ίδιο.
Παρ’ όλα αυτά, ο Αραβικός Σύνδεσμος συνέχισε να προσεγγίζει με επιφύλαξη την υπόθεση της Συρίας. Ο Μάικλ Γιανγκ έγραψε στο περιοδικό «National» ότι ο πρόεδρος Ασαντ είχε δείξει από τον περασμένο Σεπτέμβριο πως δεν υπολογίζει τον οργανισμό. «Ο Αραβικός Σύνδεσμος οφείλει να απαλλαγεί επιτέλους από το χρόνιο σύνδρομο της αναποφασιστικότητάς του», έγραφε τότε ο Γιανγκ.
Ο Οδικός Χάρτης που παρουσίασε ο Αραβικός Σύνδεσμος την περασμένη εβδομάδα στο Κάιρο –προέβλεπε, μεταξύ άλλων, την απόσυρση του στρατού από τις πόλεις και την έναρξη του εθνικού διαλόγου σε ουδέτερο έδαφος– δημιούργησε προσδοκίες μιας ουσιαστικής επέμβασης προς όφελος της προστασίας των Σύρων πολιτών. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, το καθεστώς Ασαντ δεν έχει εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα – εξαίρεση αποτελεί η απελευθέρωση 553 πολιτικών κρατουμένων. Οι εν λόγω κρατούμενοι είχαν μεν αναμειχθεί στις ταραχές, αλλά «δεν είχαν αίμα στα χέρια τους», έσπευσε να διευκρινίσει το φίλα προσκείμενο στο καθεστώς κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο SANA. Χιλιάδες, ακόμα, παραμένουν στις φυλακές.
Ο Αραβικός Σύνδεσμος βρίσκεται σήμερα σ’ ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Μπορεί να προσποιηθεί ότι όλα βαίνουν καλώς. Ετσι, όμως, θα απολέσει όση αξιοπιστία τού έχει απομείνει. Μπορεί, ακόμα, να κάνει το γενναίο βήμα και να αποβάλει προσωρινά τη Συρία από τους κόλπους του, στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι είναι σε θέση να διαχειριστεί σοβαρές καταστάσεις. Υπάρχει, βέβαια και η τρίτη επιλογή: Μια αραβική στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Δυστυχώς, αυτή η φαντασίωση για έναν νέο Λόρενς της Αραβίας είναι ακόμη εκτός μόδας.
The Guardian
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου