Η έκθεση αναλύει αποτελέσματα από τα άτομα που δέχτηκαν βοήθεια από αυτήν το 2010. Ο συνολικός αριθμός τους ( σε απόλυτους αριθμούς σχεδόν 1,5 εκατ.) σημείωσε αύξηση κατά 2,3% σε σχέση με το 2009. Μία από τις πρώτες διαπιστώσεις είναι ότι η οργάνωση υποδέχεται όλο και περισσότερες οικογένειες με παιδιά, ποσοστό που έφτασε το 52,7%. Από αυτές, το 92% ζει πολύ κάτω από τα όρια της φτώχειας. Αν σκεφτούμε ότι το όριο για ένα άτομο είναι τα 954 ευρώ, οι οικογένειες που ζήτησαν βοήθεια έχουν εισοδήματα, κατά μέσον όρο, 576 ευρώ το μήνα!
Η έκθεση σημειώνει επίσης τη μεγάλη ζήτηση για διατροφική βοήθεια: το 53% των ατόμων που κατέφυγαν σ' αυτή, ήρθαν να ζητήσουν τροφή. Οι περισσότεροι καταφέρουν να πληρώσουν τις πάγιες ανάγκες (νοίκι, θέρμανση, μεταφορές, σχολικά έξοδα) αλλά κατόπιν δεν μπορούν να θρέψουν την οικογένειά τους και χτυπούν την πόρτα φιλανθρωπικών οργανώσεων για να εξασφαλίσουν τον επιούσιο.
Οσο για τους νέους 18-25 ετών, χτυπιούνται άσχημα από την οικονομική και κοινωνική κρίση, παρ' όλο που έχουν περισσότερα διπλώματα και προσόντα από τις προηγούμενες γενιές. Θα έπρεπε να έχουν περισσότερα δικαιώματα σε τομείς όπως η κατάρτιση, η εργασία, η υγεία, η στέγαση αλλά όπως σημειώνει η οργάνωση, το κράτος δεν βρίσκεται κοντά τους. «Η Γαλλία θυσιάζει τα νιάτα της» σημειώνει ο γενικός γραμματέας του Secours Catholique, Μπερνάρ Τιμπό. «Η δυσκολία των νέων να μπορέσουν να αυτονομηθούν είναι όλο και μεγαλύτερη. Ενας στους πέντε νέους είναι φτωχοί, ποσοστό που αυξήθηκε κατά 20% τα τελευταία δέκα χρόνια», εξηγεί. Ετσι, το 30% των νέων που προσφεύγουν στη φιλανθρωπία δεν έχουν καθόλου έσοδα, το 36% δεν έχουν στέγαση (ζουν σε ξενοδοχεία, τροχόσπιτα, ποταμόβαρκες, στο δρόμο ή με την οικογένειά τους) και πάνω από το 40% είναι άνεργοι.
Η φτώχεια των περισσότερων νέων είναι και φτώχεια της οικογένειάς τους. Οπως και οι άλλες οικογένειες, όσες αντιμετωπίζουν δυσκολίες κρατούν τα παιδιά κοντά τους, όσο αυτά δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μόνα τους. Και η συγκεκριμένη κατάσταση τις βαρύνει ακόμα περισσότερο: υπολογίζεται πως ένας νεαρός ενήλικας «καταναλώνει» το 25% του εισοδήματος του ζεύγους ή το 33% μιας μονογονεϊκής οικογένειας.
Τέλος, η ανεργία αναδεικνύεται ως το μεγαλύτερο πρόβλημα το νέων. Στο πλαίσιο μιας ειδικής έρευνας που έγινε τον περασμένο Μάρτιο-Απρίλιο σε 1.000 νέους, στην ερώτηση «Τι επιθυμείτε για το μέλλον;», το 42% απάντησε: «Εργασία».
Τα στοιχεία αυτά είναι πιθανόν να χειροτερέψουν κατά πολύ για το 2011 και κανένας υποψήφιος για την προεδρία δεν θα μπορεί να τα αγνοήσει. Με απλή αριθμητική, το «αναγκαστικό» πρόγραμμα της λιτότητας που πρεσβεύουν οι δύο κύριοι αντίπαλοι, θα οδηγήσει τα 1,5 εκατ. που σήμερα προσφεύγουν στη φιλανθρωπία (μόνο σε μία οργάνωση)... πού; Στην απόγνωση; Στην αυτοκτονία; Στην εγκληματικότητα; Στην εξέγερση;
Οι «αγανακτισμένοι» της Νίκαιας, το κίνημα «Κατάληψη της La Defense» (της συνοικίας με τους τεράστιους εταιρικούς πύργους και την αψίδα που αποτελεί το σύμβολο του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού για τη Γαλλία), δεν έχουν στους κόλπους τους, ακόμα, τους αποκλεισμένους του συστήματος, οι οποίοι κάθε μέρα που περνά γίνονται όλο και πιο πολυάριθμοι. Οταν ενωθούν, η κοινωνική έκρηξη θα είναι αναπόφευκτη. Το κοινωνικό κράτος θυσιάζεται σε μία χώρα-φάρο, γι' αυτό και δεν διαφαίνεται καμία ελπίδα για το μέλλον. Τουναντίον. Μόλις πριν από δύο βδομάδες, για ν' αναφέρουμε πρόσφατο παράδειγμα, η PSA Peugeot Citroen ανακοίνωσε τη μείωση του 10% του προσωπικού της, δηλαδή 5.000 θέσεις εργασίας. Αποτέλεσμα; Η μετοχή της στο χρηματιστήριο άρχισε ν' ανεβαίνει.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου