Οπως φαίνεται η δεξιά δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά. Κι ενίοτε η δεξιά θυμάται με ευχαρίστηση τι σημαίνει ακροδεξιά. Η υπόθεση του Ευέλπιδος που τραγουδούσε χουντικά εμέσματα ούτε παιδαριώδης είναι (όπως η εφημερίδα «δημοκρατία» προσπάθησε να παρουσιάσει) ούτε μπορεί να αντιπαρατίθεται σε παθογένειες της δημοκρατίας, πόσω μάλλον να συντίθεται με συκοφαντίες κατά της δημοκρατίας.
Ο Εύελπις αυτός θα γινόταν αύριο αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού -οι πολιτικές του πεποιθήσεις θα έπρεπε να 'ναι δική του προσωπική υπόθεση κι όχι άθλημα προπαγάνδας στους συμμαθητές του. Η δημοκρατία δεν χρειάζεται δεξιό ή αριστερό στρατό, χρειάζεται στρατό πιστό στο Σύνταγμα. Οι αξιωματικοί μπορεί να 'ναι δεξιοί ή αριστεροί ως πολίτες, όχι ως στρατιώτες.
Κουφιοκεφαλάκηδες, που «διαβαίνουν τον Ρουβίκωνα», δεν πρέπει απλώς να απομακρύνονται απ' το στράτευμα, πρέπει να καθαιρούνται και να αποτάσσονται εν πλήρει ατιμία. Ειδικώς τώρα που η ακροδεξιά ρητορική σηκώνει εμφυλιοπολεμικό και διχαστικό το κεφάλι της απ' όταν το ΛΑΟΣ απέκτησε Υπουργούς με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., τέτοια φαινόμενα πρέπει αντιμετωπίζονται αμέσως...
Η Γερμανία κινείται γρήγορα, μπλιτς κριγκ, κεραυνοβόλος πόλεμος -σαν έτοιμη από καιρό!
Προς μια Γερμανική Ευρώπη.
Δύο ή τριών ταχυτήτων, πάντως, όποιο κράτος αποδεχθεί εκτός απ' τα λαχανάκια Βρυξελλών να 'χει και προϋπολογισμό Βρυξελλών, δηλαδή Βερολίνου, θα αποκτήσει επαξίως μια θέση στην Ειδική Οικονομική Ζώνη Αιώνιας Λιτότητας.
Η Συμμαχία με τη Γερμανία Ελευθερώνει.
Η Γερμανία θα μπορεί να (απο)φασίζει για όλους μας.
Από μια άποψη είναι ανακουφιστικό. Οι κίνδυνοι που συνεπάγεται στην εποχή μας -όπως σε όλες τις εποχές- το φορτίο της εθνικής ανεξαρτησίας δεν είναι αμελητέοι.
Αντιθέτως, η ασφάλεια της σκλαβιάς είναι αρχαία και δοκιμασμένη κατάσταση. Εχεις το κεφάλι σου ήσυχο (εκτός όταν σου το κόβουν).
Αλλωστε, όλα θέμα συνήθειας είναι. Πάρτε για παράδειγμα τους πρώτους 20.000 συμπατριώτες μας που έζησαν χθες την πρώτη μέρα της ζωής τους σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας. Είναι όπως η «ζωή στον Αρη» - με αραιή ατμόσφαιρα που σου φέρνει ένα αίσθημα ασφυξίας, αλλά, αν προσέξεις γύρω σου, βλέπεις το ίδιο τοπίο λιτότητας, τις ίδιες ζώνες τιμωρίας, τους ίδιους ανέργους (να αυξάνονται), τους ίδιους εξαθλιωμένους που ψάχνουν στα σκουπίδια (όλο και περισσότεροι), με έναν λόγο η ζωή συνεχίζεται η ίδια.
Ο Γιωργάκης εξακολουθεί να γράφει επιστολές (!!!) σε δυστυχείς παραλήπτες, όπως η κυρία ΔΝΤ, τα πέντε χρόνια της ύφεσης στην Ελλάδα πάνε να γίνουν έξι και η έκτη δόση φαίνεται να μας ανοίγει τον δρόμο προς την έβδομη.
Τώρα βέβαια, ο διαχωρισμός των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των χωρών της Ευρωζώνης σε παιδιά ανώτερων και κατώτερων θεών μπορεί σε ορισμένους να φαίνεται ρατσιστικός, όμως ουδέποτε η σχέση αφέντη σκλάβου ήταν ρατσιστική, ήταν απλώς ταξική.
Οπως και να 'χει η Γερμανία και οι «πρόθυμοι» κινούνται πλέον με αξιοθαύμαστη ταχύτητα
-ντιβιζιόν Σόιμπλε- προς τις διμερείς συμφωνίες που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα πραξικόπημα που θα μετατρέψει την Ευρωπαϊκή Ενωση ή μέρη της σε «περιοχές», «ζώνες» και «τομείς»...
Ντιβιζιόν Σόιμπλε...
ΥΓ. Η στήλη τα φοβόταν όλα αυτά κι έγραφε για όλα αυτά ήδη απ' την εποχή του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας -όμως ήλπιζε να μην τα ζήσει. Απ' ό,τι φαίνεται, η «ζωή στον Αρη» μόλις τώρα αρχίζει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου