Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά ήταν η περίοδος που τα κανάλια έκαναν τρελό «πάρτι», καθώς τα διαφημιστικά έσοδα εκτοξεύονταν. Αλλοτε. Διότι φέτος φαίνεται πως τα κανάλια βουλιάζουν ολοένα και περισσότερο στην «κινούμενη άμμο» που οι μέτοχοί τους και οι κυβερνήσεις των τελευταίων δύο δεκαετιών δημιούργησαν και σ' αυτόν τον τομέα.
Οι μέτοχοι των τηλεοπτικών σταθμών ζητούν συνεχώς περικοπές σε πρόγραμμα, αμοιβές και προσωπικό, δίχως να σκέφτονται ούτε στο ελάχιστο την πιθανότητα να βάλουν επιτέλους το χέρι και στις δικές τους «τσέπες» για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. «Τσέπες» που γέμιζαν την προηγούμενη δεκαπενταετία, όχι βέβαια μόνο από τις τηλεοπτικές τους δραστηριότητες, αλλά χρησιμοποιώντας και αυτές. Και είναι απορίας άξιον πώς επιχειρήσεις με εξαιρετικές οικονομικές «επιδόσεις» τα τελευταία 15 χρόνια, μέσα σε μια διετία ζημιών έχουν βουλιάξει σε τέτοιο επίπεδο.
Από την άλλη, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια μετακίνησε δύο φορές τις αρμοδιότητες για τα ΜΜΕ από υπουργείο (Πολιτισμού) σε υπουργείο (Επικρατείας) και άλλαξε τρεις υπουργούς (Γερουλάνος, Χυτήρης, Μόσιαλος). Το αποτέλεσμα ήταν να χαθεί πολύτιμος χρόνος και ουσιαστικά να μη γίνει καμία κίνηση σχετικά με τα ΜΜΕ, παρά τις εξαγγελίες και τα σχέδια αναδιάρθρωσης τουλάχιστον της νομοθεσίας.
Αλλά και στο θέμα της ψηφιακής μετάβασης, που υποτίθεται ότι τη χρονιά που έρχεται πρέπει να την ολοκληρώσουμε, από πλευράς κράτους δεν έγιναν ιδιαίτερα βήματα. Ουσιαστικά μόνο η ΕΡΤ συμμαζεύτηκε οικονομικά αυτό το διάστημα και κατάφερε να γίνει πλεονασματική. Αλλά και γι' αυτή φρόντισαν να τινάξουν τα πάντα στον αέρα ο τέως υπουργός Επικρατείας Η. Μόσιαλος με τα σχέδια συρρίκνωσης και λουκέτων και ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, αλλά και ο νυν Β. Βενιζέλος με την ένταξη της ΕΡΤ στις ΔΕΚΟ και το πολυνομοσχέδιο για εφεδρεία, ενιαίο μισθολόγιο κ.ά.
Το αποτέλεσμα ήταν πρώτα να αργήσει η δημόσια τηλεόραση να εφοδιαστεί για άλλη μια σεζόν με καινούργιο πρόγραμμα, ενώ τις τελευταίες τρεις εβδομάδες βρίσκεται διαρκώς σε απεργιακές κινητοποιήσεις, καθώς οι εργαζόμενοι εναντιώνονται (και δικαιολογημένα) στα σχέδια νέων μειώσεων των αμοιβών τους, οι οποίες έχουν ήδη μειωθεί την τελευταία διετία κατά περίπου 30-35% κ.ά.
Στην ιδιωτική τηλεόραση τα πράγματα είναι χειρότερα. Στον Alpha το RTL φαίνεται ότι δεν θα έλεγε όχι στο να «απαλλαγεί» από το συγκεκριμένο φορτίο, με διάφορα σενάρια να ακούγονται για πιθανή πώληση του καναλιού. Για την ώρα, πάντως, δείχνουν να κρατούν... στάση αναμονής και συμπιέζουν όλο και περισσότερο το λειτουργικό κόστος. Σε περιορισμό του λειτουργικού κόστους προχωρά και το εναλλακτικό Star, ανακοινώνοντας πρόσφατα μειώσεις 20% στις αμοιβές των εργαζομένων, ενώ επανεξετάζονται συμβόλαια στελεχών καθώς και η περικοπή ορισμένων παραγωγών. Διάφορα σενάρια για μείωση του λειτουργικού κόστους εξετάζονται τόσο στο ΜΕΓΚΑ όσο και στον ΑΝΤ1, ενώ στον Σκάι σχεδιάζεται νέα μείωση μισθών.
Το Alter είναι πλέον μια ειδική περίπτωση, καθώς οι εργαζόμενοι, που παραμένουν απλήρωτοι για διάστημα που κυμαίνεται από πέντε έως και 10 μήνες, έχουν καταλάβει πλέον τη ροή προγράμματος του καναλιού και μεταδίδουν μόνο ενημερωτικές κάρτες για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι, αλλά και γενικότερα ο κλάδος.
Στα περισσότερα κανάλια συνεχίζονται οι απολύσεις προσωπικού, ενώ εξετάζονται σχέδια συνεργασιών και συγχωνεύσεων που μέχρι αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, κυρίως διότι δεν έχουν προχωρήσει τα νομοσχέδια που είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ για τη διευκόλυνση τέτοιων ενεργειών. Η σημερινή πάλι κυβέρνηση μπορεί να διαθέτει δύο υπουργούς Επικρατείας, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει να ασχολείται ιδιαίτερα με όσα συμβαίνουν στο ραδιοτηλεοπτικό χώρο αλλά και γενικότερα στα ΜΜΕ της χώρας.*
Του Σωτήρη Μανιάτη
Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου