Καλά Χριστούγεννα

Η ζωή μας έχει γίνει συναισθηματικά άνυδρη. Κι' αν υπάρχει κάποιο συναίσθημα που κυριαρχεί σήμερα είναι το άγχος, το στρες, η υπερένταση. Φέτος τα Χριστούγεννα θα' ναι φτωχά, τώρα που είναι υπό απόσυρση ο καταναλωτισμός, η υπερβολή και η χλίδα. Θέλω να θυμίσω πιο όμορφες και ουσιαστικές στιγμές.

Είμαι ένα απ' τα παιδιά της Δυτικής Αθήνας που μεγάλωσαν τις δεκαετίες του 50΄ και του 60. Έπαιξαν σε χωμάτινους δρόμους χωρίς άσφαλτο και σε αλάνες. Στη γειτονιά μου στο Ίλιον υπήρχε κι' ένα μικρό αλώνι κυκλικό με πέτρες σφηνωμένες η μία δίπλα στην άλλη. Σήμερα είναι πλατεία. Χωρίς φώτα οι δρόμοι. Όλη τη μέρα παιχνίδι, κυρίως ποδόσφαιρο. Μέχρι που νύχτωνε και μας φώναζαν οι μανάδες μας.

Παντού ελεύθερα οικόπεδα. Σήμερα παντού τσιμέντο κι' άναρχη δόμηση. Κρυφτό, μηλαρόνια, ομάδες, τσιγκάκια, μπίλιες, χαρτάκια, πετροπόλεμος ήταν τ' αγαπημένα μας παιχνίδια. Όποιος είχε δική του μπάλα ήταν περιζήτητος κι' ας μην ήξερε να την σταματήσει, όχι να την κοντρολάρει.

Η αγαπημένη μου ομάδα (ΟΝΛ). Από δύο χρονών παιδάκι μέχρι σήμερα οπαδός και φίλαθλος. Βαθύς κι' αξεπέραστος έρωτας και λατρεία. Ποδήλατο, ούτε στο καλύτερο όνειρό μας. Πατίνια με ρουλεμάν και ξύλα φτιάχναμε μόνοι μας και παίρναμε τους δρόμους. Άγιοι Ανάργυροι, Περιστέρι, Αιγάλεω, Πετρούπολη. Όλοι μια γειτονιά. Όταν έβρεχε περπατούσαμε μέσα στα νερά πάνω σε κουτιά δεμένα στα πόδια μας με σύρματα.

Η μπετονιέρα δούλευε ολημερίς κτίζοντας τ' αυθαίρετα των οικογενειών μας κι' εμείς κρατούσαμε τσίλιες για το φόβο της αστυνομίας. Τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, οι ασφαλίτες, η συγκέντρωση της ΕΔΑ στη πλατεία, τα φοβισμένα βλέμματα. Ο αρτεργάτης πατέρας με το πειρατικό ταξί μεσ' τη νύχτα στη πλατεία Βάθης για μεροκάματο.

Η μάνα-κλώσα με τα κλωσόπουλά της να τα διδάξει ήθος, αξιοπρέπεια, εντιμότητα κι' αληθινή ζωή. Φτώχεια, αλλά και ομορφιά κι' ευτυχία και ξεγνοιασιά κι' αγώνας και πίστη σ' ένα καλύτερο μέλλον, μια ανθρώπινη ζωή, που ευτυχήσαμε να ζήσουμε με κόπους, αγώνες και θυσίες και κινδυνεύουμε να χάσουμε απ' την εγκληματική αμέλεια, κουφότητα, αμεριμνησία ανίκανων, ανάξιων και φαύλων πολιτικών και κομμάτων που διαφεντεύουν τις τύχες του τόπου κι' ενός ολόκληρου λαού απ' το 1974 μέχρι σήμερα εναλασσόμενοι στην εξουσία και στο φαγοπότι χωρίς να υπάρξει η παραμικρή τιμωρία οποιουδήποτε και για οποιοδήποτε λόγο.

Η γερμανική δικαιοσύνη τιμωρεί. Η ελληνική δικαιοσύνη με πληθώρα σκανδάλων τα τελευταία χρόνια ακόμη διερευνά ή απαλλάσσει. Δεν είμαι περήφανος από τη θέση μου ως συμπράττων λειτουργός της δικαιοσύνης. Αντίθετα ντρέπομαι. Κυρίως για όλους αυτούς που μας κυβέρνησαν κι' ενταφίασαν τα καλύτερά μας χρόνια.

Ένας δεν βρέθηκε ν' αυτοκτονήσει από φιλότιμο, αξιοπρέπεια κι' εντιμότητα. Να σώσει την τιμή του πολιτικού κόσμου, που κατεξευτελίσθηκε και κατεξευτέλισε τον περήφανο Ελληνικό Λαό. "Αιδώς Αργείοι", αλλά "ήγγικεν η ώρα της αληθείας".

Domenico