Ήταν λες και μας ανακοίνωσαν ότι βγήκαμε απ’ την κρίση, ότι οι Αγορές ανανέωσαν την εμπιστοσύνη τους στην Ελλάδα, ότι η Ευρώπη ζει, ένα απέραντο συναίσθημα θριάμβου. Εξ ου και ο μετέπειτα κοινωνικός λήθαργος… Ασχέτως με το ότι πολλοί ερμήνευσαν την ανακούφιση αυτή ως συναίνεση των πολιτών για τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης υπό τον κ. Παπαδήμο, όλοι χαιρόμαστε που έφυγε ο Γιωργάκης, όχι επειδή ανέλαβε άλλο πρόσωπο να εφαρμόσει την ίδια πολιτική, απλώς επειδή έφυγε αυτός που κατά μεγάλο μερίδιο ευθύνεται για τα δεινά που βιώνουμε.
Το ξεκάθαρο μήνυμα είναι ότι οι πολίτες έχουν ανάγκη να ακούσουν την αλήθεια, να αποδοθεί δικαιοσύνη, να μάθουν για το παρελθόν που τους έφερε στην κατάσταση που ζουν σήμερα. Με δεδομένα ότι πρώτον, ένα από τα πράγματα που ξέρουμε να κάνουμε καλά είναι να συστήνουμε επιτροπές για όλα τα ζητήματα από την ίδρυση του ελληνικού κράτους και δεύτερον, ότι η ενασχόληση με το παρελθόν είναι αναγκαία ως κομμάτι της κυβερνητικής πολιτικής που θα αντιμετωπίσει την κρίση, η σύσταση μιας Ανεξάρτητης Επιτροπής Αλήθειας μοιάζει αισιόδοξη πρακτική με πολλαπλά οφέλη για τη χώρα μας, αν εφαρμοστεί προσαρμοζόμενη στις ελληνικές ανάγκες.
Η πρακτική αυτή δεν είναι κάποιο ρηξικέλευθο σχέδιο. Έχει ήδη γίνει πραγματικότητα σε ΗΠΑ, Ισλανδία και Ιρλανδία με σκοπό την αναγνώριση των αιτιών για τις οποίες οι θεσμικοί μηχανισμοί των κρατών δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την οικονομική κρίση και τη συνακόλουθη κατάρρευση όσον αφορά στις δύο τελευταίες χώρες. Την ώρα λοιπόν που ο ελληνικός λαός έχει ανάγκη από δικαιοσύνη, κάθαρση και αλήθεια και ενώ όλοι έχουμε αναλώσει «φαιά ουσία» για το αν «τα φάγαμε ή δεν τα φάγαμε μαζί», μια Ανεξάρτητη Επιτροπή Αλήθειας που θα εξηγεί στους πολίτες τα αίτια της οικονομικής κατάρρευσης, τα κωλύματα στην ορθή λειτουργία των θεσμών και τους λόγους που καθιστούν απαραίτητες τις διαρθρωτικές αλλαγές, ίσως είναι πανάκεια.
Τα οφέλη είναι αρκετά. Κατ’ αρχάς, θα δοθεί χώρος σε προσωπικότητες ειδικού βάρους που θα απαρτίζουν την επιτροπή αυτή ξεκαθαρίζοντας έτσι το πολιτικό τοπίο από τη σημερινή υπουργική και βουλευτική σαβούρα. Η αληθής γνώση του «τι έφταιξε και φτάσαμε ως εδώ» θα έκανε τους πολίτες πρόθυμους να συμμετάσχουν σε ένα εθνικό πρόγραμμα σωτηρίας αποδεχόμενοι ακόμα και μέτρα που ξεριζώνουν τα θεμέλια της παλιάς τους ζωής, εφόσον πεισθούν ότι η αλήθεια πρυτανεύει και ότι όλα γίνονται για το καλό τους. Επιπλέον, μέσω της ενασχολήσεως με το παρελθόν η κυβερνητική πολιτική θα πάψει να ενσωματώνει στο έργο της πρακτικές που οδήγησαν στην καταστροφή εισάγοντας καινοτόμες και αποδοτικές τακτικές. Υπό το πρίσμα τούτο, το 2012 θα γίνει το έτος ανασύνταξης της χώρας στηριγμένο στην αλήθεια.
Επιτέλους, ας αξιοποιήσουμε μια φορά αποτελεσματικά το ταλέντο μας να φτιάχνουμε επιτροπές για τα πάντα. Δυσκολίες προφανώς και θα υπάρξουν στη συγκρότηση μιας τέτοιας επιτροπής, αλλά υπάρχει και η διεθνής εμπειρία των προαναφερθέντων χωρών και άρα το παράδειγμά τους θα ήταν χρήσιμη βοήθεια. Δεν είναι άλλη μία ουτοπική υπερβολή (ας πάψουμε καθετί δύσκολο να το βαπτίζουμε ανεφάρμοστο, γιατί στο τέλος μόνο τα μνημόνια θα είναι οι λύσεις…).
Εξάλλου, υπάρχει και το ηθικό χρέος που καθιστά απαραίτητη μια τέτοια επιτροπή. Η γενιά των παιδιών που τώρα μπαίνει στην παραγωγική διαδικασία χειμαζόμενη από ένα σωρό δυσκολίες και επαχθείς προϋποθέσεις, πρέπει να ξέρει γιατί θα χρειαστεί να συνεισφέρει σε κάτι στο οποίο δεν είχε συμμετοχή ή ευθύνη. Καλό είναι να ξέρουν…
Γ.Φ.Ξ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου