«Κόκκινη γραμμή»!

Είμαστε πια... εκπαιδευμένοι: Κάθε φορά που λένε ότι «θα μπει το μαχαίρι στο κόκαλο» εννοούν τη συναλλαγή και το κουκούλωμα. Οταν μιλούν για «παραδειγματική τιμωρία των ενόχων» εννοούν την ατιμωρησία και το συμψηφισμό. Οταν υπόσχονται «καλύτερες μέρες» είναι δεδομένο ότι έρχονται οι ακόμα χειρότερες μέρες. Οταν επιστρέφουν από «διεθνείς επιτυχίες» και «μεγάλους θριάμβους» είναι παραπάνω από βέβαιο ότι νέα δεινά περιμένουν τον ελληνικό λαό.

Οσο για τα δύο τελευταία χρόνια, το καλύτερό τους σλόγκαν είναι εκείνο με τις... «κόκκινες γραμμές». «Κόκκινη γραμμή» οι μισθοί, «κόκκινη γραμμή» οι συντάξεις, «κόκκινη γραμμή» οι απολύσεις, «κόκκινη γραμμή» τα χαράτσια, «κόκκινη γραμμή» η φοροληστεία! «Κόκκινες γραμμές» που υποτίθεται ότι δεν επρόκειτο να ξεπεραστούν! Και φυσικά: Δεν υπάρχει «κόκκινη» για «κόκκινη γραμμή», από όλες αυτές που κάθε τρεις και λίγο φλομώνουν τον ελληνικό λαό ότι τις θέτουν δήθεν στα νιτερέσα τους με την τρόικα, που να μη μετατράπηκε σε ένα απέραντο καραγκιοζιλίκι, σε ουράνιο τόξο του χαμερπούς χαμαιλεοντισμού, σε μαύρο φόντο μιας κατάμαυρης πολιτικής για να πετούν... πράσινα άλογα.

Του Νίκου Μπογιόπουλου