«Η κλιμάκωση σε απάνθρωπα όρια εδώ και τρία χρόνια της βίας του συστήματος, με τον νόμο, με την αστυνομία, με τον εργοδότη, με την εφορία, με την ανεργία, γεννά ένα τμήμα αποκλεισμένων, απελπισμένων και εξαγριωμένων, μια άγρια νεολαία, που στο κάτω κάτω την πυρπόληση και τη λεηλασία έχει διδαχτεί και από τα μέσα ενημέρωσης και από το γήπεδο και από το πολιτικό σαβουάρ βιβρ και από κάθε σύγχρονη μυθολογία [...] Στον βαθμό που οι δυνάμεις της Αριστεράς μένουν αποξενωμένες από τον κύριο όγκο της νέας γενιάς, στον βαθμό που η ανατροπή αποτελεί ένα κουραστικό στερεότυπο και δεν μεταφράζεται σε επαναστατικό σχέδιο και πολιτική συγκρουσιακότητα τα φαινόμενα αυτά θα πυκνώνουν και θα διαχέονται. Ο Γαβριάς των Αθλίων του Βίκτωρα Ουγκώ, αν είχε κατέβει χθες στο Σύνταγμα, δεν θα ήταν στα κλειστά μπλοκ των κομματικών νεολαιών, θα έκαιγε με την παρέα του τις τράπεζες και τους κινηματογράφους».
Ολες αυτές οι αρλούμπες καταλαβαίνω ότι δεν είναι διασκεδαστικές, ούτε σας τις μεταφέρω για να σας εκνευρίσω κυριακάτικα. Το κάνω απλώς και μόνον για να δείξω πόσο εσφαλμένη είναι η φιλελεύθερη προσέγγιση, που έχει γίνει πολύ του συρμού τα τελευταία χρόνια, σε ζητήματα ψυχικής υγείας...
Του Στέφανου Κασιμάτη
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου