Κάθε σύγχρονος Ρεπουμπλικανός που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να πιστεύει ή να παριστάνει ότι πιστεύει σε δυο θαυμαστές θεραπείες για οποιαδήποτε νόσο της οικονομίας των ΗΠΑ: περισσότερες φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους και εντατικότερη εξόρυξη πετρελαίου.
Με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου, υψώνονται περισσότερες φωνές που προτρέπουν «Drill, baby, drill!» («Άντλησε μωρό μου, άντλησε!»). Οι Ρεπουμπλικανοί μας λένε ότι η βενζίνη θα είναι φθηνή και οι θέσεις εργασίας άφθονες αν σταματήσουμε να προστατεύουμε το περιβάλλον του πλανήτη και αφήσουμε τις πετρελαϊκές εταιρείες να κάνουν ό,τι γουστάρουν.
Ο Μιτ Ρόμνεϊ υποστηρίζει ότι η τιμή της βενζίνης είναι υψηλή όχι λόγω της απειλής μιας επίθεσης στο Ιράν αλλά επειδή ο Μπαράκ Ομπάμα δεν επιτρέπει άντληση πετρελαίου χωρίς περιορισμούς στον Κόλπο του Μεξικού και στο Εθνικό Πάρκο της Αρκτικής. Ο Στίβεν Μουρ από τη «Wall Street Journal» λέει στους αναγνώστες ότι η Αμερική θα αποκτήσει πάμπολλες θέσεις εργασίας αν φύγουν από τη μέση οι οικολόγοι.
Η ειρωνεία είναι ότι οι ισχυρισμοί αυτοί εκφράζονται την ώρα που τα γεγονότα επιβεβαιώνουν αυτό που πολλοί γνώριζαν: ότι η αμερικανική ενεργειακή πολιτική ελάχιστα επηρεάζει τις τιμές του πετρελαίου ή την απασχόληση στις ΗΠΑ. Η αλήθεια είναι ότι η αμερικανική παραγωγή πετρελαίου και αερίου αυξάνεται και οι εισαγωγές καυσίμων μειώνονται. Αν υπήρχε ένα ψήγμα αλήθειας στο «άντλησε εδώ και τώρα», θα βλέπαμε την τιμή της βενζίνης να πέφτει και πολλές νέες θέσεις εργασίας να δημιουργούνται. Τίποτε από τα δύο δεν συνέβη.
Γιατί η απότομη αύξηση των υδρογονανθράκων; Ο συνδυασμός οριζόντιας εξόρυξης με την υδραυλική θραύση αργιλικού σχιστόλιθου και άλλων πετρωμάτων χαμηλής περατότητας άνοιξε μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ως αποτέλεσμα, η αμερικανική παραγωγή πετρελαίου αυξήθηκε σημαντικά την τελευταία τριετία, ανατρέποντας την μείωση δεκαετιών, ενώ η παραγωγή φυσικού αερίου εκτοξεύτηκε στα ύψη.
Η πραγματικότητα είναι ότι, αντί να εμποδίζεται από «οικο-φρικιά», η ενεργειακή βιομηχανία έχει το ελεύθερο να επεκτείνει την εγχώρια παραγωγή πετρελαίου και αερίου, χωρίς να σκέφτεται το περιβάλλον.
Αλλά ενώ οι τιμές του αερίου έπεσαν, η αύξηση της πετρελαϊκής παραγωγής και η μείωση των εισαγωγών δεν εμπόδισαν την άνοδο της τιμής της βενζίνης. Και δεν δόθηκε καμία ώθηση προς την οικονομική ανάκαμψη.
Όπως είπα, όλα αυτά ήταν εντελώς αναμενόμενα.
Πρώτον, οι τιμές του πετρελαίου. Αντίθετα προς το φυσικό αέριο, του οποίου η μεταφορά ανά τους ωκεανούς στοιχίζει ακριβά, το πετρέλαιο εμπορεύεται στην παγκόσμια αγορά και οι μεγάλες εξελίξεις που καθορίζουν τις τιμές στην αγορά αυτή επηρεάζονται συνήθως ελάχιστα από γεγονότα εντός των ΗΠΑ. Οι τιμές του πετρελαίου ανεβαίνουν γιατί αυξάνεται η ζήτηση από την Κίνα και άλλες αναδυόμενες οικονομίες και, πιο πρόσφατα, λόγω της απειλής πολέμου στη Μέση Ανατολή. Ακόμη και αν εφαρμοστούν όσα επιθυμούν οι Ρεπουμπλικανοί και οι πετρελαϊκές εταιρείες αντλούν ελεύθερα στον Κόλπο του Μεξικού και ανοίγουν τρύπες στην αρκτική τούντρα, δεν θα επηρεαστούν οι τιμές στα βενζινάδικα.
Και τι συμβαίνει με τις δουλειές; Πρέπει να παραδεχτώ ότι άρχισα να γελάω όταν η «Wall Street Journal» ανέφερε τη Βόρεια Ντακότα ως παράδειγμα προς μίμηση. Ναι, η πετρελαϊκή άνθηση συρρίκνωσε την ανεργία στο 3,2% στην πολιτεία αυτή, αλλά αυτό κατέστη δυνατό επειδή ολόκληρη έχει λιγότερους κατοίκους ακόμη και από την πόλη του Ολμπανι, έχει τόσο λίγους κατοίκους που η προσθήκη λίγων χιλιάδων θέσεων εργασίας στον τομέα εξόρυξης της πολιτείας κάνει τεράστια διαφορά. Η παρόμοιου μεγέθους αύξηση της εξόρυξης στην Πενσιλβάνια δεν έκανε καμία διαφορά στην ανεργία της πολιτείας διότι, τελικά, δεν μιλάμε και για τόσο πολλές δουλειές.
Όλα αυτά μας λένε ότι το να δώσουμε λευκή επιταγή στις πετρελαϊκές εταιρείες δεν συνιστά σοβαρό πρόγραμμα δημιουργίας θέσεων εργασίας. Ας το θέσουμε ως εξής: η απασχόληση στον τομέα της εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 50% από τα μέσα της περασμένης δεκαετίας αλλά αυτό μεταφράζεται σε μόλις 70.000 θέσεις εργασίας, γύρω στο ένα εικοστό του 1% της συνολικής απασχόλησης στις ΗΠΑ. Συνεπώς η άποψη ότι το «Drill, baby, drill» θα αντιμετωπίσει το έλλειμμα θέσεων εργασίας είναι για γέλια.
Γιατί λοιπόν οι Ρεπουμπλικανοί παριστάνουν πως όχι; Εν μέρει διότι το κόμμα επιβραβεύει τους ευεργέτες του: η βιομηχανία πετρελαίου και αερίου δεν δημιουργεί πολλές δουλειές αλλά δαπανά πολλά στο λόμπινγκ και στη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας. Και εν μέρει διότι οι συντηρητικοί δεν διαθέτουν άλλες ιδέες για την δημιουργία θέσεων εργασίας.
Paul Krugman
Με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου, υψώνονται περισσότερες φωνές που προτρέπουν «Drill, baby, drill!» («Άντλησε μωρό μου, άντλησε!»). Οι Ρεπουμπλικανοί μας λένε ότι η βενζίνη θα είναι φθηνή και οι θέσεις εργασίας άφθονες αν σταματήσουμε να προστατεύουμε το περιβάλλον του πλανήτη και αφήσουμε τις πετρελαϊκές εταιρείες να κάνουν ό,τι γουστάρουν.
Ο Μιτ Ρόμνεϊ υποστηρίζει ότι η τιμή της βενζίνης είναι υψηλή όχι λόγω της απειλής μιας επίθεσης στο Ιράν αλλά επειδή ο Μπαράκ Ομπάμα δεν επιτρέπει άντληση πετρελαίου χωρίς περιορισμούς στον Κόλπο του Μεξικού και στο Εθνικό Πάρκο της Αρκτικής. Ο Στίβεν Μουρ από τη «Wall Street Journal» λέει στους αναγνώστες ότι η Αμερική θα αποκτήσει πάμπολλες θέσεις εργασίας αν φύγουν από τη μέση οι οικολόγοι.
Η ειρωνεία είναι ότι οι ισχυρισμοί αυτοί εκφράζονται την ώρα που τα γεγονότα επιβεβαιώνουν αυτό που πολλοί γνώριζαν: ότι η αμερικανική ενεργειακή πολιτική ελάχιστα επηρεάζει τις τιμές του πετρελαίου ή την απασχόληση στις ΗΠΑ. Η αλήθεια είναι ότι η αμερικανική παραγωγή πετρελαίου και αερίου αυξάνεται και οι εισαγωγές καυσίμων μειώνονται. Αν υπήρχε ένα ψήγμα αλήθειας στο «άντλησε εδώ και τώρα», θα βλέπαμε την τιμή της βενζίνης να πέφτει και πολλές νέες θέσεις εργασίας να δημιουργούνται. Τίποτε από τα δύο δεν συνέβη.
Γιατί η απότομη αύξηση των υδρογονανθράκων; Ο συνδυασμός οριζόντιας εξόρυξης με την υδραυλική θραύση αργιλικού σχιστόλιθου και άλλων πετρωμάτων χαμηλής περατότητας άνοιξε μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ως αποτέλεσμα, η αμερικανική παραγωγή πετρελαίου αυξήθηκε σημαντικά την τελευταία τριετία, ανατρέποντας την μείωση δεκαετιών, ενώ η παραγωγή φυσικού αερίου εκτοξεύτηκε στα ύψη.
Η πραγματικότητα είναι ότι, αντί να εμποδίζεται από «οικο-φρικιά», η ενεργειακή βιομηχανία έχει το ελεύθερο να επεκτείνει την εγχώρια παραγωγή πετρελαίου και αερίου, χωρίς να σκέφτεται το περιβάλλον.
Αλλά ενώ οι τιμές του αερίου έπεσαν, η αύξηση της πετρελαϊκής παραγωγής και η μείωση των εισαγωγών δεν εμπόδισαν την άνοδο της τιμής της βενζίνης. Και δεν δόθηκε καμία ώθηση προς την οικονομική ανάκαμψη.
Όπως είπα, όλα αυτά ήταν εντελώς αναμενόμενα.
Πρώτον, οι τιμές του πετρελαίου. Αντίθετα προς το φυσικό αέριο, του οποίου η μεταφορά ανά τους ωκεανούς στοιχίζει ακριβά, το πετρέλαιο εμπορεύεται στην παγκόσμια αγορά και οι μεγάλες εξελίξεις που καθορίζουν τις τιμές στην αγορά αυτή επηρεάζονται συνήθως ελάχιστα από γεγονότα εντός των ΗΠΑ. Οι τιμές του πετρελαίου ανεβαίνουν γιατί αυξάνεται η ζήτηση από την Κίνα και άλλες αναδυόμενες οικονομίες και, πιο πρόσφατα, λόγω της απειλής πολέμου στη Μέση Ανατολή. Ακόμη και αν εφαρμοστούν όσα επιθυμούν οι Ρεπουμπλικανοί και οι πετρελαϊκές εταιρείες αντλούν ελεύθερα στον Κόλπο του Μεξικού και ανοίγουν τρύπες στην αρκτική τούντρα, δεν θα επηρεαστούν οι τιμές στα βενζινάδικα.
Και τι συμβαίνει με τις δουλειές; Πρέπει να παραδεχτώ ότι άρχισα να γελάω όταν η «Wall Street Journal» ανέφερε τη Βόρεια Ντακότα ως παράδειγμα προς μίμηση. Ναι, η πετρελαϊκή άνθηση συρρίκνωσε την ανεργία στο 3,2% στην πολιτεία αυτή, αλλά αυτό κατέστη δυνατό επειδή ολόκληρη έχει λιγότερους κατοίκους ακόμη και από την πόλη του Ολμπανι, έχει τόσο λίγους κατοίκους που η προσθήκη λίγων χιλιάδων θέσεων εργασίας στον τομέα εξόρυξης της πολιτείας κάνει τεράστια διαφορά. Η παρόμοιου μεγέθους αύξηση της εξόρυξης στην Πενσιλβάνια δεν έκανε καμία διαφορά στην ανεργία της πολιτείας διότι, τελικά, δεν μιλάμε και για τόσο πολλές δουλειές.
Όλα αυτά μας λένε ότι το να δώσουμε λευκή επιταγή στις πετρελαϊκές εταιρείες δεν συνιστά σοβαρό πρόγραμμα δημιουργίας θέσεων εργασίας. Ας το θέσουμε ως εξής: η απασχόληση στον τομέα της εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 50% από τα μέσα της περασμένης δεκαετίας αλλά αυτό μεταφράζεται σε μόλις 70.000 θέσεις εργασίας, γύρω στο ένα εικοστό του 1% της συνολικής απασχόλησης στις ΗΠΑ. Συνεπώς η άποψη ότι το «Drill, baby, drill» θα αντιμετωπίσει το έλλειμμα θέσεων εργασίας είναι για γέλια.
Γιατί λοιπόν οι Ρεπουμπλικανοί παριστάνουν πως όχι; Εν μέρει διότι το κόμμα επιβραβεύει τους ευεργέτες του: η βιομηχανία πετρελαίου και αερίου δεν δημιουργεί πολλές δουλειές αλλά δαπανά πολλά στο λόμπινγκ και στη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας. Και εν μέρει διότι οι συντηρητικοί δεν διαθέτουν άλλες ιδέες για την δημιουργία θέσεων εργασίας.
Paul Krugman
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου