Μέχρι τώρα, εκείνοι οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η αποπληρωμή του χρέους είναι πιο σημαντική από την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας, έχουν κυριαρχήσει τόσο στην καθοδηγούμενη από τη Γερμανία Ευρώπη όσο και στην υπερήφανα ανεξάρτητη ζώνη της στερλίνας.
Ωστόσο, η επάνοδος της κρίσης σε αμφότερες τις πλευρές καταδεικνύει τον κίνδυνο μιας αυτοκαταστρεφόμενης λιτότητας. Η πτώση του ολλανδικού συνασπισμού ήλθε να μας θυμίσει ότι η αστάθεια δεν περιορίζεται απαραίτητα στην Ελλάδα και στην Ισπανία. Στη Γαλλία, η νίκη στον πρώτο γύρο του Φρανσουά «Κυρίου Νορμάλ» Ολάντ είναι ένα ακόμη στάχυ στον άνεμο που υπόσχεται μια εποικοδομητική αλλαγή μέρους, αν όχι του συνόλου της στρατηγικής.
Στις ΗΠΑ, η ανάκαμψη φαίνεται ότι πατά σε σταθερό έδαφος, αν και η ανάπτυξη των θέσεων εργασίας είναι πιο αργή απ’ ό, τι περίμενε ο Ομπάμα· η Ευρωζώνη όμως βιώνει μάλλον ένα διάλειμμα από την κρίση παρά μια δική της ανάκαμψη. Η νίκη του Ολάντ στη Γαλλία μπορεί να μη σημάνει την επανάσταση, αλλά εάν τύχει σωστής διαχείρισης θα είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση για όλους μας.
«Basta!» η λιτότητα
Φτάνει πια! Υστερα από δύο χρόνια μεταρρύθμισης, οι Ισπανοί ξέρουν καλά τα βήματα του θανατηφόρου σεναρίου που επιβάλλει η Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Κάθε πακέτο λιτότητας εξασφαλίζει στη Μαδρίτη τους επαίνους της Ε.Ε., πριν η ανεργία εκτοξευθεί και πάλι στα ύψη. Οι Ισπανοί καλούνται τώρα να υποκαταστήσουν την πολιτική και την οικονομία με τυφλή πίστη στη λιτότητα.
Πολίτες, αλλά και οι ελίτ της Ευρώπης, νιώθουν ότι ήλθε η ώρα να σταματήσει αυτή η ανοησία. Η κατάρρευση της ολλανδικής κυβέρνησης και η αναμενόμενη νίκη του Φρανσουά Ολάντ αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: μιας εξέγερσης κατά της λιτότητας.
«Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Ευρώπης», όταν μία φιλο-ευρωπαϊκή, συντηρητική και δημοσιονομικά αυστηρή κυβέρνηση, όπως αυτή της Μαδρίτης, αντιμετωπίζεται με αδιαφορία από το Βερολίνο ή με εχθρικότητα από τον πρόεδρο Σαρκοζί. Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, Ισπανοί επιχειρηματίες αναγνωρίζουν την ανάγκη χαλάρωσης των μέτρων λιτότητας.
Η Ε.Ε. θυμίζει σήμερα τα λόγια του Τόμας Χομπς για τον πρωτόγονο άνθρωπο: «φτωχός, κακός, άξεστος και περιορισμένος».
Ωστόσο, η επάνοδος της κρίσης σε αμφότερες τις πλευρές καταδεικνύει τον κίνδυνο μιας αυτοκαταστρεφόμενης λιτότητας. Η πτώση του ολλανδικού συνασπισμού ήλθε να μας θυμίσει ότι η αστάθεια δεν περιορίζεται απαραίτητα στην Ελλάδα και στην Ισπανία. Στη Γαλλία, η νίκη στον πρώτο γύρο του Φρανσουά «Κυρίου Νορμάλ» Ολάντ είναι ένα ακόμη στάχυ στον άνεμο που υπόσχεται μια εποικοδομητική αλλαγή μέρους, αν όχι του συνόλου της στρατηγικής.
Στις ΗΠΑ, η ανάκαμψη φαίνεται ότι πατά σε σταθερό έδαφος, αν και η ανάπτυξη των θέσεων εργασίας είναι πιο αργή απ’ ό, τι περίμενε ο Ομπάμα· η Ευρωζώνη όμως βιώνει μάλλον ένα διάλειμμα από την κρίση παρά μια δική της ανάκαμψη. Η νίκη του Ολάντ στη Γαλλία μπορεί να μη σημάνει την επανάσταση, αλλά εάν τύχει σωστής διαχείρισης θα είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση για όλους μας.
The Guardian
«Basta!» η λιτότητα
Φτάνει πια! Υστερα από δύο χρόνια μεταρρύθμισης, οι Ισπανοί ξέρουν καλά τα βήματα του θανατηφόρου σεναρίου που επιβάλλει η Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Κάθε πακέτο λιτότητας εξασφαλίζει στη Μαδρίτη τους επαίνους της Ε.Ε., πριν η ανεργία εκτοξευθεί και πάλι στα ύψη. Οι Ισπανοί καλούνται τώρα να υποκαταστήσουν την πολιτική και την οικονομία με τυφλή πίστη στη λιτότητα.
Πολίτες, αλλά και οι ελίτ της Ευρώπης, νιώθουν ότι ήλθε η ώρα να σταματήσει αυτή η ανοησία. Η κατάρρευση της ολλανδικής κυβέρνησης και η αναμενόμενη νίκη του Φρανσουά Ολάντ αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: μιας εξέγερσης κατά της λιτότητας.
«Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Ευρώπης», όταν μία φιλο-ευρωπαϊκή, συντηρητική και δημοσιονομικά αυστηρή κυβέρνηση, όπως αυτή της Μαδρίτης, αντιμετωπίζεται με αδιαφορία από το Βερολίνο ή με εχθρικότητα από τον πρόεδρο Σαρκοζί. Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, Ισπανοί επιχειρηματίες αναγνωρίζουν την ανάγκη χαλάρωσης των μέτρων λιτότητας.
Η Ε.Ε. θυμίζει σήμερα τα λόγια του Τόμας Χομπς για τον πρωτόγονο άνθρωπο: «φτωχός, κακός, άξεστος και περιορισμένος».
Financial Times
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου