Φέτος μιλάμε για φόβο, άγχος, μιζέρια. Δεν αναρωτιόμαστε τι σχέδια έχουμε εμείς για το καλοκαίρι, αλλά τι επιφυλάσσει το καλοκαίρι σε εμάς και τι σχέδια το καλοκαίρι έχει για τις ζωές μας! Μετά το νεκρό διάστημα ακυβερνησίας, θα έρθει το καλοκαίρι της ελπίδας, της υπεύθυνης διακυβέρνησης; Βέβαιο είναι ότι οι εξελίξεις θα τρέχουν διαρκώς, όσοι ελπίζουμε θα βρισκόμαστε συνεχώς στον παλμό των γεγονότων, όσοι αγωνιούμε για τον χειμώνα μας θα παρακολουθούμε εναγωνίως μήπως και βρεθεί κάποιος ή κάτι να ωθήσει τη χώρα σε καλύτερες μέρες. Και μην πουν οι ρομαντικοί (ή όσοι συνειδητά έχουν άγνοια κινδύνου) ότι πρέπει να ζούμε το παρόν, να χαρούμε το καλοκαίρι, τον ήλιο και άλλα τέτοια.
Ήδη, μία στις δύο φιλικές μου οικογένειες νιώθει εγκλωβισμένη σε ό,τι συμβαίνει. «Δεν έχουμε περιθώριο για διακοπές, όποτε περισσεύει κάτι πληρώνουμε κάποια δόση του δανείου ή κρατάμε χρήματα σε περίπτωση νέων «χαρατσιών». Πιο πολύ λυπούμαστε για τα παιδιά, κάποιοι φίλοι τους θα πάνε διακοπές σε νησιά και δεν έχουμε για να τους ακολουθήσουν, τόσο θλιμμένα είναι που δεν μας ζητάνε καθόλου να πάνε με τους φίλους τους, καθώς ξέρουν ότι είναι αδύνατον και δεν θα ένιωθαν καλά να μας δυσκολέψουν κι άλλο», μαρτυρούν αρκετοί γονείς.
Η κουβέντα ξεπερνά γρήγορα τις διακοπές και το καλοκαίρι. Μετά θυμάσαι ένα από τα προεκλογικά σποτ της ΝΔ και το μυαλό σου ξαφνικά γεμίζει με παλιοκουβέντες και βωμολοχίες, για να εκφραστούμε πολιτισμένα. Αυτός που ευθύνεται για το καθημερινό σου άγχος να βγάλεις τα προς το ζην, για το ότι προτιμάς να είσαι καταϊδρωμένος όλη μέρα παρά να ενεργοποιήσεις το κλιματιστικό, για το ότι φέτος ούτε τέσσερις ημέρες δεν θα φύγεις από την πρωτεύουσα, αυτός ο άνθρωπος αυτοπαρουσιάζεται ως «η μόνη δύναμη ευθύνης». «Η υπομονή και η αντοχή δεν σαλεύουν πια, ο λαός μπορεί να είναι φοβισμένος νάνος, αλλά μπορεί να είναι και οργισμένος γίγαντας…». Δεν το ξέρουν αυτό οι δεκάδες σύμβουλοι του κ. Σαμαρά;
Ένα ακόμη καλοκαίρι που για πολλούς κοντινούς μας ανθρώπους δεν πρόκειται να σημαίνει τίποτα. Ένα καλοκαίρι που πολλοί δεν ελπίζουν να απολαύσουν αυτή την πολύτιμη ανάσα ζωής, αναζωογόνησης, ξεκούρασης, χαλάρωσης. Το καλοκαίρι που ορισμένοι επιδιώκουν να μην πάρουν καθόλου άδεια, να μην εγκαταλείψουν ούτε για δύο ημέρες τον χώρο εργασίας τους μήπως αποκομίσουν ένα επιπλέον μικρό εισόδημα. Ζητούν να κάνουν και τη δουλειά του συναδέλφου τους κι ας είναι πενιχρό το κέρδος.
Αυτό το καλοκαίρι, πάρα πολλοί μπαμπάδες δεν θα κάνουν καθόλου διακοπές, δεν θα ξεκουραστούν, δεν θα χαλαρώσουν. Δεν θα έχουν την χαρά να παίξουν στην παραλία με τα παιδιά τους, να τους πετάξουν τα παιδιά τους άμμο και να κολυμπήσουν παρέα. Ας μπει μια τελεία και στους ανέντιμους μύθους σε βάρος χιλιάδων συμπολιτών μας ότι «σαν το ελληνικό καλοκαίρι δεν έχει, ο Έλληνας τη θάλασσα και τον ήλιο δεν τα αλλάζει με τίποτα» και τα παρόμοια κλισέ. Ναι, προφανώς οι παραλίες θα είναι γεμάτες από τον φοιτητικό βανδαλισμό που τον χειμώνα αγωνίζεται με λύσσα για την παραταξιακή του εξάρτηση και το μέλλον της χώρας, ενώ το καλοκαίρι εκδηλώνει το αγέρωχο φοιτητικό αραλίκι ως «διέξοδο από τη μιζέρια της κρίσης».
Το επιχείρημα «και τι να κάνω εγώ, να κατσουφιάσω με όλους τους υπόλοιπους; Νέος άνθρωπος δεν είμαι;» είναι η ισχυρότερη ένδειξη του ως άνω καρκινώματος. Νέος άνθρωπος θα είσαι και χωρίς τις ατέλειωτες ώρες στα beach bars και χωρίς την εκνευριστική «ρακετο-όχληση». Ας αφήσουμε τις αμπελοφιλοσοφίες, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Το καλοκαίρι δεν είναι ευκαιρία για φυγή από την πραγματικότητα. Βεβαίως και κάποιοι θα το χαρούν πολύ, άλλοι λιγότερο και αρκετοί ίσως και καθόλου. Οι πρώτοι καλά θα κάνουν, οι δεύτεροι το δικαιούνται, για τους τρίτους κρίμα γιατί το αξίζουν περισσότερο από όλους.
Απλώς το καλοκαίρι κυκλοφορούν Μεσοπρόθεσμα, τρίτα Μνημόνια, κινδυνεύουμε (όπως λέει το ευρωπαϊκό καφενείο) να βγούμε από το ευρώ, μετανάστες «χάνονται» ευκολότερα επειδή η πόλη αδειάζει…, η χώρα παραδίνεται πιο ανώδυνα στη Μέρκελ…Τί έχεις να πεις αγωνιστή του Facebook; Τόσα status δεν πληκτρολόγησες όλο το χειμώνα;
Ειλικρινά, κρίμα δεν είναι να συμβαίνουν όλα αυτά και εμείς να παίζουμε ρακέτες; Δηλαδή πώς το βλέπετε, κι αν μας βρει η δραχμή στην ξαπλώστρα..;
Frustra sed Prudenter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου