Σύμφωνα με δημοσίευμα από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, Ο Γιώργος Παπανδρέου προετοιμάζεται να μεταβεί στο εξωτερικό για σειρά προγραμματισμένων διαλέξεων στο Kennedy School of Government, του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, όπου μεταξύ άλλων θα αναπτύξει τα θέματα των επιπτώσεων της κρίσης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, της θεσμικής κρίσης που διέρχεται η Ένωση αλλά και των ενδεδειγμένων τρόπων υλοποίησησης των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων σχετικά με το μέλλον της Ευρωζώνης.
Ας θυμηθούμε, επίσης, ότι στο πρόσφατο παρελθόν είχε εκφράσει την επιθυμία του να ιδρύσει μία σχολή για πολιτικούς, όπου νέοι άνθρωποι, με όραμα να ανέλθουν στα ανώτατα αξιώματα, θα "περνούσαν από τα χέρια του" έχοντας την ευκαιρία να μυηθούν στον κόσμο της πολιτικής μαθαίνοντας κοντά του. Εντάξει, μπορώ να καταλάβω ότι προφανώς δεν έχει ιδέα τι έχει προκαλέσει στον τόπο ούτε πρόκειται να ακολουθήσει το δρόμο της σιωπής....που ακολούθησαν άλλα πολιτικά τέρατα, όπως ο προκάτοχός του, ο Κωστάκης, που μέχρι πριν τις εκλογές της 6ης Μαΐου δεν είχε βγάλει άχνα για όσα συνέβαιναν.
Όμως, μερικά πράγματα, ακόμα κι αν είσαι πολιτικός εκ γενετής με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την επαφή σου με την κοινωνία και την πιάτσα, δεν τα κάνεις. Έρχεται η στιγμή που τουλάχιστον οι άνθρωποί σου, σύμβουλοι ή εγγύτεροι του στενού περιβάλλοντος, σου λένε "Γιώργο όχι". Δεν γίνεται να μην έχει τέτοιους ανθρώπους δίπλα του. Ο γράφων δεν μπορεί να ξέρει τι πραγματικά σκέφτονται άνθρωποι σαν τον ΓΑΠ, οι οποίοι έχουν στις πλάτες τους την ευθύνη για την καταστροφή μιας χώρας, με το να διοργανώνουν ένα σωρό δημόσιες εμφανίσεις στις οποίες μιλούν, υποτίθεται από θέση αυθεντίας, για ζητήματα στα οποία η προσωπική τους δράση και πορεία έχει αποδείξει ότι είναι οι πλέον ανάρμοστοι (μην πω κάτι χειρότερο) για να δίνουν και διαλέξεις κιόλας.
Απορώ, όμως, και με τα Πανεπιστήμια του εξωτερικού και με πολλούς άλλους παγκόσμιους φορείς που κατά καιρούς τον καλούν για τέτοιου είδους ομιλίες. Ο ΓΑΠ είναι παγκοσμίως γνωστός για όσα έκανε κατά την πρωθυπουργική του θητεία στην Ελλάδα. Οι φοιτητές του Χάρβαρντ, αν μη τι άλλο, δεν μπορεί παρά να είναι νέοι άνθρωποι ενημερωμένοι για τον άνθρωπο που θα έχουν μπροστά τους και την προσωπική του καριέρα. Με ποια λογική δέχονται να παρακολουθήσουν τη διάλεξη ενός πολιτικού σαν τον ΓΑΠ; Δεν υπάρχει καμία λογική, εκτός αν θέλουν να κατανοήσουν "από κοντά" γιατί τα πράγματα στην Ελλάδα πήγαν έτσι όπως έχουν πάει.
Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι οι επιτροπές εκπροσώπων των φοιτητών στο Χάρβαρντ διοργανώνοντας τέτοιες εκδηλώσεις με ανθρώπους από το παγκόσμιο πολιτικό στερέωμα προτείνουν τον ΓΑΠ ως υποψήφιο και ζητούν απο την πανεπιστημιακή διοίκηση να του τηλεφωνήσουν. Αστεία πράγματα βεβαίως.
Και να το πάμε λίγο πιο μακριά; Ωραία, πόθεν πώς στο κάτω κάτω νομιμοποιούνται προσωπικότητες σαν τον ΓΑΠ να έχουν τέτοια παγκόσμια δράση; Ανήκει στους ανθρώπους, βέβαια, για τους οποίους η δικαιοσύνη παθαίνει το γνωστό σύνδρομο "διαπλεκόμενης δικαιοδοτικής αδράνειας". Όμως, προσπαθώ να σκεφτώ τι θα γινόταν εάν ερχόταν σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο για μία διάλεξη σχετικά με την κρίση της Ευρώπης και της Ελλάδας. Προφανώς, δεν υπάρχει απάντηση γιατί κάτι τέτοιο ξεπερνά τη φαντασία.
Μόνο στο εξωτερικό μπορούν πλέον άνθρωποι σαν τον ΓΑΠ να υποδύονται τους σοφούς της πολιτικής παριστάμενοι, με χυδαία και υποκριτική αίσθηση ευθύνης, τα λάθη τους ως "πείρα". Εδώ θυμίζει τον Βενιζέλο, ο οποίος παρουσιάζει ως δυνατό του όπλο για τη διαπραγμάτευση το γεγονός ότι έβαλε την υπογραφή του κι αυτός στην καταστροφή της χώρας. Βαφτίζουν τα οργανωμένα εγκλήματα πολιτικής διαπλοκής ως "εμπειρίες" από την αρένα της πολιτικής πορείας. Άνθρωποι σαν τον ΓΑΠ ανήκουν σ' αυτούς που ως καταζητούμενοι στη χώρα τους αναζητούν μία καριέρα στο εξωτερικό που καταλήγει σε "μεγάλη προσφορά στον παγκόσμιο πολιτικό διάλογο". Δεν αποκλείεται να τον δούμε και καθηγητή πολιτικής ιστορίας σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού σύντομα.
O ΓΑΠ ανήκει σε εκείνους τους ανθρώπους για τους οποίους η κοινωνία έχει μνήμη. Τα εγκλήματα που διέπραξαν σε βάρος εκατομμυρίων ανθρώπων τόσο χυδαία και τόσο απροκάλυπτα χωρίς να διατηρήσουν ούτε τα προσχήματα, δύσκολα θα ξεχαστούν. Άνθρωποι σαν τον ΓΑΠ, τον Πάγκαλο, τον Αλογοσκούφη, τον Καραμανλή, το Σαμαρά....πρέπει να γνωρίζουν ότι δυστυχώς γι' αυτούς και τις οικογένειές τους, δεν προβλέπεται παραγραφή των εγκλημάτων τους.
Όσο θα περνούν τα χρόνια και θα εξηγούμε στους νέους ανθρώπους και στα παιδιά μας γιατί είναι υποχρεωμένοι να ζουν μια ζωή υπονομευμένη και θα τους λέμε ποιοι είναι υπεύθυνοι γι' αυτό, ονόματα σαν τα παραπάνω θα έχουν κερδίσει στην Ιστορία μία θέση για την οποία οι απόγονοί τους θα ντρέπονται.
Να το έχουν υπόψη τους όλοι τους, όσοι είναι αυτουργοί και συνεργοί στα εγκλήματα που διαπράχθηκαν και θα διαπραχθούν αλλά και όσοι τα "στηρίζουν" από το μιντιακό χώρο και τον ευρύτερο κοινωνικό, μόνο αυτή τη θέση έχουν κερδίσει στην Ιστορία, μόνο αυτή τους αξίζει. Καμιά φιλανθρωπία και καμιά διάλεξη και τίποτα ποτέ δεν θα είναι αρκετό για να ξεχαστεί ποιοι είναι και τι έκαναν.
frustra sed prudenter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου