Ωδή στη χαμένη αξιοπρέπεια

Ο προεκλογικός λόγος της ΔΗΜΑΡ και του Φώτη Κουβέλη ήταν στρογγυλός. Η ΔΗΜΑΡ θα συνεργαζόταν με οποιοδήποτε κόμμα κέρδιζε τις εκλογές αρκεί, όπως τόνιζε, να εξασφαλιστεί η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Μετά τις εκλογές ο Φώτης Κουβέλης κλήθηκε ν’ αποφασίσει «με ποιούς θα πάει και ποιούς θ’ αφήσει», ο λόγος του απέκτησε πλέον γωνίες.

Η ΔΗΜΑΡ υπέγραψε μια προγραμματική συμφωνία με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι είναι ανεφάρμοστη και καταδικασμένη να καταπατηθεί πολύ σύντομα από την κυβέρνηση. Δέχθηκε το διορισμό αποδεδειγμένα ανίκανων και φαύλων βουλευτών της ΝΔ ως Υπουργών, οι οποίοι απλά ήταν ευνοούμενοι του Αντώνη Σαμαρά είτε προηγούντο στην κομματική επετηρίδα. Ουδόλως αντέδρασε και για τα φιλαράκια του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Την παραμικρή διαφωνία δεν εξέφρασε και για την απομάκρυνση αξιόλογων στελεχών από δημόσιους οργανισμούς, για να διορισθούν ρουσφετολογικά, κομματικά στελέχη της Ν.Δ. Αποδέχθηκε αδιαμαρτύρητα την παραχώρηση-σκάνδαλο της ΑΤΕ στην Τράπεζα Πειραιώς αντί εξευτελιστικού τιμήματος. Στην προχθεσινή διαδήλωση μάλλον δεν άκουσε τίποτα ο δικηγόρος Φώτης Κουβέλης για τις 170 προληπτικές προσαγωγές, ενώ πριν λίγους μήνες απ΄την αντιπολίτευση ήταν ο ίδιος και το κόμμα του, που κατέκριναν την Αστυνομία γι’ αυτή την πρακτική.

Ούτε για τις αυθαίρετες επεμβάσεις της Αστυνομίας σε εργατικές κινητοποιήσεις, όπως σε αυτήν των εργαζομένων στο ψυχιατρικό νοσοκομείο. Επιπλέον, τι είδους δημοκρατικά ανακλαστικά είναι αυτά που ωθούν τη ΔΗΜΑΡ να καταδικάζει άμεσα, απερίφραστα και έντονα επιθέσεις σε δημοσιογράφους, όπως αυτή στον Κ. Μπογδάνο, αλλά για την επίθεση και την προσπάθεια φίμωσης του Κ. Βαξεβάνη δεν βρίσκει ούτε μια κουβέντα να πεί; 

Το φρένο, το οποίο υποσχόταν προεκλογικά, ότι θα βάζει η ΔΗΜΑΡ σε μια κυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ μάλλον υπέστη βλάβη και "το όχημα κατηφορίζει ανεξέλεγκτο". Και το σπουδαιότερο όλων: Με ποια λογική και αιτιολογία η ΔΗΜΑΡ θα ψηφίσει το νέο πακέτο μέτρων με οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, νέα βάρη στα συνήθη υποζύγια, ενώ έχει καταψηφίσει τα δύο προηγούμενα μνημόνια και έχει υπογράψει μια προγραμματική συμφωνία με εκ διαμέτρου αντίθετο περιεχόμενο(!); Γιατί να καταστεί συνυπεύθυνη με τα δύο κόμματα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, που βρίσκονται σε αποσύνθεση και ευθύνονται για τη σημερινή καταστροφή; Ουδείς γνωρίζει. 

Η ΔΗΜΑΡ οδηγείται σε πολιτική αυτοκτονία και το αξιοπερίεργο είναι, ότι τούτο το πράττει μέσα από αποφάσεις συλλογικών οργάνων, όχι απλά από προσωπική βούληση του Φώτη Κουβέλη. Είναι άδικο για τον ευρύτερο πολιτικό χώρο της ανανεωτικής αριστεράς και τον ίδιο τον Φώτη Κουβέλη, μια υπερεικοσαετής έντιμη πορεία υπεράσπισης των αξιών της δικαιοσύνης, της αξιοκρατίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης ν’ αμαυρώνεται κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Ο Φώτης Κουβέλης μπορεί να πιστεύει, ότι με τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση προσέφερε πολιτική σταθερότητα στη χώρα σε μια κρισιμότατη στιγμή. Η ιστορία θα τον κρίνει πολύ αυστηρά γιατί έδωσε το φιλί της ζωής και προσέφερε χείρα βοηθείας σ’ ένα χρεωκοπημένο πολιτικό σύστημα αναβάλλοντας μόνον για λίγο την κατάρρευσή του. 

Β.Ξ.