Και πώς να μην τη σκέφτεται; Οι μεν μεγαλύτεροι ηλικιακά εξαπατήθηκαν, έχτισαν μια ζωή πάνω στην άμμο, δούλεψαν έντιμα και σκληρά (κάποιοι τέλος πάντων), παρήγαγαν έργο και το αποτέλεσμα ήταν η χρεοκοπία. Οι δε νέοι άνθρωποι θλίβονται, μαζί και οι γονείς τους, όχι τόσο που θα δυσκολευτούν ή δεν θα βρουν ποτέ δουλειά ή δεν θα κάνουν αυτό που γουστάρουν ή σπούδασαν, αλλά κυρίως γιατί πολλοί από αυτούς δεν θα έχουν καμία ευκαιρία. Ούτε για να αποτύχουν.
Την ίδια ώρα, ακόμη και στους ψύχραιμους να ανήκεις, θέλεις τιτάνιες αντοχές για να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου. Τα δελτία των οκτώ έχουν μετατραπεί στους χειρότερους εφιάλτες όλων των μισθωτών αλλά και των πολιτών στο σύνολο της κοινωνίας. Δε μιλάμε για τα κατ' εξοχήν "πουλημένα" δελτία τύπου Mega, αλλά ακόμα και για της κρατικής τηλεόρασης. Τα δελτία των οκτώ υπηρετούν ακριβώς όλους τους σκοτεινούς στόχους της κυβέρνησης και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Είναι τόσο μαστορικά "φτιαγμένες" πλέον οι ειδήσεις είτε για να αδρανοποιήσουν τους πολίτες είτε για να τους ξεσηκώσουν αποπροσανατολίζοντάς τους από το ουσιώδες ή ένα σκάνδαλο ή τέλος, για να σε οδηγήσουν σιωπηρά με εύπεπτα μηνύματα να αποδεχθείς τη μοίρα σου.Αντί να βγούμε στους δρόμους, με συλλογική οργάνωση και δύναμη να τους στείλουμε σπίτια τους, καθόμαστε και παρακολουθούμε δημοσιογράφους, πολιτικούς, δικαστικούς και κρατικά στελέχη να παίζουν όλοι ρόλους υποκρισίας και συγκάλυψης για λίστες, CDs, πόθεν έσχες κλπ. Λες και δεν έχουμε καταλάβει ότι όλο αυτό είναι στημένο τώρα, την περίοδο ψήφισης των μέτρων, ακριβώς για να μην κάνουμε πραγματικότητα το ως άνω επιτακτικό αίτημα!
Εν τω μεταξύ, η φαύλη τριανδρία που στηρίζει την κυβέρνηση δίνει το δικό της προσωπικό ρεσιτάλ. Ο Σαμαράς ξέχασε το "όχι άλλα μέτρα" και επιδίδεται σε αστείες δηλώσεις φιλοπατρίας στο α' ενικό πάντα, ο Βενιζέλος οδηγεί το ΠΑΣΟΚ στην οριστική ήττα με τον τηλεοπτικό του ευτελισμό στο κάποτε φιλικό Mega (που πλέον αδιαφορεί για τον Βαγγέλη) και το ότι ξέχασε τη λίστα, ενώ ο Κουβέλης, τέλος, ξέχασε εντελώς την Αριστερά. Το μόνο που όλοι θυμούνται με την ίδια προτεραιότητα στο μυαλό τους είναι ότι την χώρα κυβερνά η Μέρκελ. Η υποτέλειά τους δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.
Ο δε Αλέξης Τσίπρας, αλλάζει. Από τις σκληρές και βαρύγδουπες δηλώσεις "θα απελάσουμε την Τρόικα", έχει περάσει σε λογικότερη ή πιο ρεαλιστική αντιμετώπιση της κατάστασης. Οι πολέμιοι του ρεύματος του ΣΥΡΙΖΑ θα μιλήσουν για "κωλοτούμπες" φυσικά, όχι τώρα όμως αλλά όταν γίνουν εκλογές που θα έχει και αποτέλεσμα. Όσοι βλέπουν τον Τσίπρα ως εκπρόσωπο και το κόμμα του ως φορείς αλλαγής και προόδου θα πουν ότι "η Αριστερά ωρίμασε".
Η Χρυσή Αυγή στο καθήκον της. Συνεχίζει να υπηρετεί αυτό για το οποίο ψηφίστηκε. Να βάλει με νόμιμο ή μη τρόπο στη θέση τους όσους αποτελούν εχθρούς της Ελλάδας. Έφτασαν σε σημείο να "στήνουν" επεισόδια στη Βουλή για να τα μαγνητοσκοπούν και να δείχνουν στο αποβλακωμένο κοινό τους τη δράση τους.
Απ' την άλλη, εξαπλώνεται η παραφιλολογία περί διαδικτιακής αλητείας και της ανάγκης αλλαγής του νόμου περί προστασίας δεδομένων προς αυστηρότερο περιεχόμενο. Είναι προφανές ότι η ελευθερία του Διαδικτύου είναι εχθρός της κυβέρνησης και δικαιολογημένα όσοι πλήττονται από τη χρήση του αντιδρούν πλέον, επειδή ο κόσμος ξύπνησε. Ποιοι αντιδρούν; Πολιτικοί, "πουλημένοι" δημοσιογράφοι, "ενσωματωμένοι" στις Δικαστικές και Εισαγγελικές Αρχές κλπ. Καλά θα κάνουν να σιωπήσουν, γιατί δεν είναι ΕΡΤ το διαδίκτυο να δεχθεί φίμωση. Επίσης, τέτοιες απόψεις φέρνουν μνήμες δικτατορικών πρακτικών. Α, και όταν μιλάμε για αλητεία σ' αυτή τη χώρα, όσο η ελληνική αστυνομία είναι αυτή που είναι και όσο στο τιμόνι βρίσκονται οι Σαμανδρέου, οποιαδήποτε άλλη αλητεία φαντάζει "εκ θεού πορευόμενη".
Είναι απίστευτο πια αυτό που συμβαίνει στη χώρα. Το 45% των πολιτών είναι ενάντια στο μνημόνιο και την κυβέρνηση συνεργασίας κι αυτοί συνεχίζουν το καταστροφικό έργο τους. Όλοι οι έγκυροι αναλυτές (εννοώντας τους ανεξάρτητους) προειδοποιούν από τώρα ότι και το 2013 θα χρειαστούμε εκ νέου πακέτο βοήθειας που φυσικά θα συνοδεύεται από μέτρα. Το οποίο πακέτο θα είναι φυσικά και εκείνο το τελευταίο, θα έρθει για να συμπληρώσει τα κενά του τωρινού πακέτου, το οποίο καλύπτει τα λάθη του προηγούμενου πακέτου, το οποίο διόρθωνε τις ατέλειες του προηγούμενου από αυτό, το οποίο συμπλήρωνε το προπροηγούμενο. Αστεία πράγματα....
Η θλίψη δε νικιέται με θλίψη. Ούτε βέβαια την ξεπερνάς με λεκτικές φανφάρες από φίλους. Ούτε σε αφήνει αν βγαίνεις συνέχεια έξω, εκεί θα είναι πάλι το επόμενο πρωί, να σου πει καλημέρα, να σε αγχώσει, να σου χαλάσει τη διάθεση. Ίσως, κάνει καλό η αφοσίωση σε έναν στόχο μακροπρόθεσμης δικαίωσής σου, αν και το μέλλον σ' αυτήν τη χώρα δεν μπορείς να το σχεδιάζεις πια. Η λύση του ξεσπάσματος είναι αμφίβολη εκτός αν έχει κανείς τα κότσια να την στρέψει εκεί και προς αυτούς που πρέπει.
Πάντως, μπορεί και να υπάρχει λύση να κρατήσει κανείς την θλίψη μακριά. Ίσως βοηθήσει, αν σκεφτείς ότι κάνεις την χάρη σε όλους εκείνους που σου δημιουργούν την θλίψη, αρκετές φορές σκόπιμα. Αν γεννηθεί αυτός ο καλώς εννοούμενος εγωισμός απέναντι σε όσα σου προξενούν θλίψη (όχι σε κάτι απρόσωπο ή φανταστικό βέβαια, γιατί ξέρουμε όλοι τι μας προξενεί θλίψη), τότε εύκολα η θλίψη μπορεί να μετατραπεί σε δημιουργικότητα και τάσεις συγκρατημένης και ψύχραιμης εκδίκησης.
Αυτή η υπερβολική αδικία θα γυρίσει μπούμερανγκ κατά όλων των υπευθύνων, κι αυτό δεν θα' ναι αστείο σαν αυτό με τα πακέτα βοήθειας κάθε έξι μήνες. Θα είναι η πεμπτουσία της δικαιοσύνης και της κουλτούρας μιας κοινωνίας αποφασιμένης να διεκδικήσει ό,τι αξίζει, απλά καλύτερες μέρες. Με πολιτικούς ικανούς, μια Ευρώπη ενωμένη οικονομικά που θα λάβει συλλογικά όλες τις απαραίτητες αποφάσεις, για να μην διαλυθεί το οικοδόμημα της Ένωσης.
Frustra sed Prudenter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου