Προς μεγίστη ικανοποίησή μου και εντελώς τυχαία όλοι οι συντάκτες-συγγραφείς των κειμένων που μελέτησα διαπίστωναν την αδυναμία λύσης των προβλημάτων μας από την Κυβέρνηση. Σπεύδω να διευκρινίσω ότι τα περιοδικά και τα βιβλία που μελέτησα δεν ήταν της αντιπολίτευσης... Το λέω, γιατί στην χώρα μας προσέχουμε και μας ενδιαφέρει περισσότερο η πολιτική ταυτότητα ενός αρθρογράφου ή ενός συγγραφέα και λιγότερο το περιεχόμενο των λεγομένων τους.
Η μελέτη και επεξεργασία των εν λόγω κειμένων μοιραία με οδήγησε σε ένα βασικό συμπέρασμα: πέρα από τον ξεπουλημένο και πληρωμένο μνημονιακό Τύπο και την "ενσωματωμένη" κρατική δημοσιογραφία και την δουλική ιδιωτική ενημέρωση κανείς μα κανείς άλλος εντός και εκτός της χώρας δεν βλέπει κανένα φως στο τούνελ με τον Σαμαρά και την Κυβέρνησή του στο τιμόνι.
Ο Σαμαράς ξέρει πως ο ίδιος δεν πρόκειται να ξαναπατήσει στη Βουλή ούτε για καθαριστής, το ίδιο ισχύει για την πλειονότητα των Βουλευτών που στελεχώνουν το κυβερνητικό παζλ. Επίσης, γνωρίζει πως γράφει το όνομά του στην πολιτική ιστορία με τα πλέον μελανά γράμματα.
Σε κατάσταση πολιτικού πανικού, Σαμαράς και Στουρνάρας σκαλίζουν συνεχώς το νέο φορολογικό νομοσχέδιο μέχρι να καταλήξουν ποιους θα επιβαρύνουν ανεπανόρθωτα. Κι αυτό, γιατί, όπως πάντα στην Ελλάδα, περιμένουν να δεχτούν τις καλύτερες προσφορές. Ποιά κοινωνικά στρώματα θα ανταλλάξουν τα μισθολογικά τους προνόμια έναντι κυβερνητικών υπηρεσιών...; Μπορεί οι δικαστές, μπορεί κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι, μπορεί οι φαρμακοποιοί, ποιος ξέρει!
Προς το παρόν η αφαίμαξη είναι μαζική και η επίθεση από παντού. Περικοπές σε όλους οριζοντιότατες. Μειώσεις έως 27% στα ειδικά μισθολόγια δικαστών κλπ, περικοπές στη δημόσια Διοίκηση αλλά με ρέγουλα γιατί θα τους έρθει και η διαθεσιμότητα σε λίγο, ακολουθεί και το "άνοιγμα" των "κλειστών" επαγγελμάτων, χαράτσια ακόμα και σε ανήλικα τέκνα κλπ. Μία κυβέρνηση πανικού με σύνθημα "όλα μαζί και ό,τι πιάσουμε", δηλαδή "άντε κι ό,τι εφαρμοστεί, μετά ξαναχρεοκοπούμε, νέα μέτρα γιατί δεν πέτυχαν τα προηγούμενα, βγαίνουμε από το ευρώ χωρίς τη νέα δόση" κλπ, ξέρουν αυτοί!
Εν τω μεταξύ, ο άλλος κραταιός άνδρας της Κυβέρνησης, Νίκος Δένδιας, που σκορπίζει τον τρόμο με τη ράβδο της ιδιωτικής ελληνικής αστυνομίας να πίπτει όπου υπάρχει υποψία αντίδρασης, αποδεικνύει εκ νέου γιατί η ΝΔ έγινε ξανά ακροδεξιό κόμμα. Ακόμα και με βαρύ οπλισμό μπορούν να εισέλθουν στο κοινοβούλιο οι βουλευτές καθώς σύμφωνα με το υπουργείο Δημόσιας Τάξης «η είσοδος και κίνηση των Βουλευτών πραγματοποιείται χωρίς κανένα περιορισμό στο Μέγαρο της Βουλής». Με απλά λόγια, οι Βουλευτές ό,τι ώρα γουστάρουν κουβαλούν μαζί τους όπλα και στη Βουλή, γιατί εκτός αυτής το κάνουν ήδη.
Όλως τυχαίως, ποιούς ευνοεί κάτι τέτοιο; Μα φυσικά τους Βουλευτές της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι τώρα, κατά τα λεγόμενα του Κασιδιάρη "μπορούν νόμιμα να κάνουν τη δουλειά τους". Έχει να νομιμοποιηθεί η οπλοφορία Βουλευτών από τη Χούντα των Συνταγματαρχών. Η ΝΔ απροκάλυπτα πια μεταβαίνει στο ακροδεξιό πολιτικό σκηνικό, αφού όσο υπάρχει η ΧΑ για τις βρωμοδουλειές μπορεί να καλύπτει τα ακροδεξιά και φασίζοντα βήματά της.
Σ' αυτό μπορεί να βοηθήσει σημαντικά και μία ενδεχόμενη διάλυση του κόμματος των Ανεξάρτητων ελλήνων. Στην πραγματικότητα, ο κ. Καμμένος φέρει μία αρκετά νευραλγική ευθύνη αυτή τη στιγμή. Διότι, ως τώρα το κεντροδεξιό κομμάτι της κοινωνίας το εκπροσωπούσε πια το κόμμα του και όχι η ΝΔ η οποία πρόδωσε το κεντροδεξιό κοινό της. Αυτό σημαίνει ότι οι κεντροδεξιοί συμπαραστάτες του Καμμένου, αν διαλυθεί το κόμμα του, θα ολισθήσουν σχεδόν αναγκαστικά στην ακροδεξιά ΝΔ και στο ναζιστικό καρκίνωμα της ΧΑ.
Εξέλιξη φοβερή, αφού ο Σαμαράς θα επαναποκτήσει μοιραία ένα ποσοστό των κεντροδεξιών φυγάδων. Γι' αυτό και ο Καμμένος ήδη κάνει λόγο για "στημένη" αποστασία των Βουλευτών του που ξεκίνησε από τους κύκλους του Μαξίμου. Έτσι η ΝΔ θα κερδίσει ενδεχομένως και τον επαναπατρισμό οριμένων πρώην Βουλευτών της.
Ο Σαμαράς θυμίζει οικτρά έναν πολιτικά σχιζοφρενή άνθρωπο. Έχει καταφέρει το κόμμα που κάποτε (επί Μητσοτάκη) τον φώναζε αλήτη-προδότη-Σαμαρά να τον θεωρεί ικανότατο πρωθυπουργό. Έχει αναγάγει το ψέμα σε επάγγελμα και επιδεικνύει έναν άνευ προηγουμένου πολιτικό τομαρισμό. Έχοντας ολαφάνερα εχθρό του την κοινωνία και μόνους συμμάχους τα ευρωπαϊκά αφεντικά του, τα γλοιώδη κομματικά στελέχη του και την ελληνική διαπλεκόμενη αγορά (εφοπλιστές, αφεντικαράδες των ΜΜΕ, τα διάφορα κοινωνικά σκουπίδια με τις "διορισμένες" οικογένειές τους) προχωρεί ακάθεκτος, παρόλο που η Ιστορία του επιφυλάσσει τις πιο μαύρες σελίδες της.
Ο άνθρωπος που μιλά συνεχώς για επαναπατρισμό των κεφαλαίων έχει τα δικά του λεφτά στο εξωτερικό, όπως και ο Βενιζέλος -που οδηγεί ίσια στον αφανισμό το ΠΑΣΟΚ- έχει τις καταθέσεις του στην HSBC, όπως δείχνουν τα μαστορικά "φτιαγμένα" πόθεν έσχες τους. Ο άνθρωπος που με πολεμικό πάθος έλεγε όχι στα μνημόνια, όχι στις οριζόντιες περικοπές, όχι σε νέα φοροσόκ ο ίδιος τώρα ξεσκίζει και ματώνει την ελληνική κοινωνία. Ο ίδιος άνθρωπος που σε κάθε εμετική ομιλία του λέει πως "είναι μαζί με την κοινωνία, όχι απέναντί της, είναι φίλος της μεσαίας τάξης", αυτός και ο Βενιζέλος έχουν τις δύο αλεξίσφαιρες και αλεξίβομβες μπεμβέ που μπορούν να αποφύγουν ακόμη κι επίθεση με αέρια.
Πρόκειται για τον άνθρωπο που έκανε τα πάντα για να ικανοποιήσει την φιλοδοξία του να γίνει πρωθυπουργός! Τώρα για να διατηρήσει την εξουσία πατάει πάνω στην κρίση και υπερασπίζεται με πολιτικό θράσος την πολιτική που του επιβάλλουν. Επιτίθεται στον Τσίπρα που στα 38 του έτη έχει μεγάλο μέρος του λαού μαζί του, κι ο ίδιος το μόνο που έχει καταφέρει είναι να εύχεται το πολιτικό του κακό όποιος μιλάει ελληνικά!
Την περασμένη Δευτέρα τιμήθηκαν με Νόμπελ Ειρήνης οι ευρωπαίοι ηγέτες. Θα ήταν ένα κακόγουστο αστείο, αλλά δυστυχώς είναι αλήθεια. Οι άνθρωποι που έχουν κηρύξει τον μεγαλύτερο οικονομικό πόλεμο που έχουν βιώσει οι ευρωπαϊκοί λαοί και οι οποίοι θα γίνουν οι άνθρωποι που διέλυσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση σαν άλλη πρώην κραταιά Σοβιετική Ένωση, οι ίδιοι άνθρωποι συγκαταλέγονται στους νομπελίστες ειρήνης. Μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορώ να εκλάβω την πάγια τακτική κατά την οποία τα μεγαλύτερα βραβεία δίνονται στους πιο μικρούς (με την αρνητική έννοια) ανθρώπους.
Η Κυβέρνηση και ο ολίγιστος Πρωθυπουργός της βρίσκονται στην αρχή του τέλους μας. Το κακό είναι πως αυτός ο αφηρημένος "κόσμος" δεν ξυπνάει, όπως πολλοί ανάμεσά μας γουστάρουν να λένε. Και δεν έχει ελπίδα να ξυπνήσει όσο οι νέοι άνθρωποι γίνονται χειρότεροι από τους γονείς τους στο βόλεμα, το "πατώ επί πτωμάτων", τη διαπλοκή. Όσο βλέπω νέους ανθρώπους να αναπαράγουν ό,τι ακούν από τον Πρετεντέρη και την Τρέμη, η χώρα αυτή αξίζει τα χειρότερα.
Η βλαμμένη αισιοδοξία κάθε απέχοντος από τα πράγματα μεσήλικα και η αποβλακωμένη ανοχή κάθε ενημερωμένου από το ΣΚΑΪ και την Καθημερινή νέου ανθρώπου είναι τα συμπτώματα της δικής μας κρίσης. Οι άνθρωποι κοιτούν αμήχανα, φοβούνται επικίνδυνα, σιωπούν ενοχικά. Αν δεν βρούμε αντιβίωση για τα συμπτώματα αυτά, κανένας Σαμαράς δεν θα σταματήσει στο τρίτο Μνημόνιο... και το κακό είναι πως το ξέρετε, κάπως έτσι θα γίνουν τα πράγματα...
Κακόφημος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου