Γιατί οι Έλληνες θα ξαναψηφίσουν τον Σαμαρά;

Έτσι είναι όλη Ελλάδα

Η "θεωρία των δύο άκρων" τέθηκε και επισήμως πλέον σε εφαρμογή. Μετά τις φιλότιμες προσπάθειες των τελευταίων μηνών από δημοσιογράφους, πολιτικούς και λοιπά ανδρείκελα, τελικά ο στόχος επετεύχθη. Από σήμερα διώκεσαι για τα φρονήματά σου, διώκεσαι γιατί δεν έχεις τις ίδιες αρχές και τις ίδιες ιδέες με μια συγκεκριμένη παρακοινωνική κάστα. 

Για την ακρίβεια "δολοφονείσαι", δεν διώκεσαι. Κι όμως, σε μια χώρα που τα πάντα καταρρέουν η Χρυσή Αυγή δεν είναι απλώς μια νεοναζιστική οργάνωση με κομματικό και κονοβουλευτικό μανδύα. Είναι πολλά παραπάνω. Όπως πολλά παραπάνω είναι και η δολοφονία ενός νέου ανθρώπου από μέλος της ΧΑ.

Πραγματικά, δεν σοκάρει κανέναν ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ένας εργάτης με παιδιά κι ενώ καθόταν σπίτι του με την οικογένειά του, τον πήρε τηλέφωνο το κόμμα να πεταχτεί "να καθαρίσει" κι εκείνος υπάκουσε;

Τα κρούσματα είναι πάρα πολλά, είναι καθημερινά, είναι απτά. Η εξουσία με τον τρόπο της εξακολουθεί να οδηγεί στον εκφασισμό μια ολόκληρη κοινωνία. Πώς; Μα φυσικά πολιτικά. Με τον τρόπο που όλα καλύπτονται, δηλαδή από μια επίφαση νομιμότητας. Η Ελλάδα είναι η ευρωπαϊκή χώρα που σκοτώνει για να περάσει νόμους. Είναι η δημοκρατία που δολοφονεί για να ψηφίσει νομοσχέδια. Είναι η χώρα του Σαμαρά και του Βενιζέλου.

Ψάχνοντας με τον γνωστό τρόπο "να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι" προσφάτως σκοτώθηκε ένα νέο παιδί. Γιατί; Γιατί όλοι πρέπει να πληρώνουν εισητήριο (σωστό κατ' αρχάς). Αν δεν εισπράξουν και το τελευταίο ευρώ κάθε έλληνα πολίτη με οποιοδήποτε κόστος, δεν θα ησυχάσουν. Τώρα που στο Περιστέρι πέθανε ένας έφηβος με την ίδια ευκολία θα ξαναχρησιμοποιήσεις τα μέσα μεταφοράς τσάμπα; Όχι. Η εξουσία έδειξε τα δόντια της, έδειξε ότι δεν κωλύεται να σκοτώσει έναν δεκαεννιάχρονο για την τιμή ενός εισητηρίου. Ως γνωστόν, "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα" στην ελληνική πολιτική.

Η Χρυσή Αυγή σε μια χώρα με πολιτικά και ηθικά αδίστακτη κυβέρνηση δεν είναι παρά ένα καλό εργαλείο στα χέρια της εξουσίας. Ως τώρα οι στενές σχέσεις ΝΔ και ΧΑ είναι γνωστές με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Τις τελευταίες εβδομάδες, δεν υπάρχει δημοσκόπηση, ακόμα και των στημένων πολιτικών σφυγμομετρήσεων, που να μη δίνουν προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ και στην ηγεσία του. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος, ο χειρότερος φόβος και εφιάλτης του Σαμαρά, για τον οποίο δεν θα δίσταζε να κάνει τα πάντα για τον αποτρέψει, είναι το ορατό πια ενδεχόμενο μιας Αριστερής Κυβέρνησης.

Προκειμένου να αποτραπεί κάθε τέτοια πιθανότητα, ο Σαμαράς και η κυβέρνησή του θα έκαναν τα πάντα. Θα συνεργάζονταν ακόμα και με την Χρυσή Αυγή που τόσο τους διευκολύνει. Σε αυτό το πλαίσιο πολιτικού και ηθικού ξεπεσμού, ο φόβος θα παίξει σπουδαίο ρόλο στη διατήρηση της εξουσίας. Μπροστά στην πολιτική επιβίωση ενός ολόκληρου συστήματος, ο λαός πρέπει να τρομοκρατείται. Από ποιον; Από τα ίδια τα κόμματα εξουσίας και τα εργαλεία τους. Η άνοδος της αριστεράς δεν βολεύει το ίδιο το σύστημα, είναι ο πιο δεδομένος εχθρός του (τυπικά πάντα). Η εξουσία έπρεπε να ξαναδείξει τα δόντια της, ότι δεν θα διστάσει πουθενά.

Έτσι φτάνουμε στην εν ψυχρώ δολοφονία ενός νέου αντιφασίστα. Το μήνυμα; Το πήραν οι περισσότεροι. Γαι μάζεψε τις αριστερές και αντιφασιστικές σου ιδέες, αλλιώς να ξέρεις ότι κάποιοι πάντα θα σε ψάξουν. Ο φόβος της κοινωνίας είναι ο καλύτερος σύμμαχος για την Κυβέρνηση Σαμαρά, για να συνεχίσει το έργο της. Αφού η Χρυσή Αυγή μπορεί να κάνει τη "δύσκολη δουλειά" μόνο με μερικές υποσχέσεις πολιτικής ασυλοποίησης, η κυβέρνηση την επιτρέπει. Σε χώρες που οι ναζί "πρέπει να υπάρχουν", η εξουσία τους θέλει και το δείχνει αποφεύγοντας με πολιτική ανοησιολογία να θεσπίσει μέτρα που θα τους θέσουν εκτός νόμου.

Όπως και να' χει, το σύστημα βρίσκεται σε πανικό κάθε φορά που η κονωνία φαίνεται να αφυπνίζεται και να ακολουθεί εκλογικά την αριστερά. Άρα οτιδήποτε αναχαιτίζει αυτό το ρεύμα, ακόμα και μια δολοφονία, είναι πάντα ευπρόσδεκτη.

Πώς θα συνεχίσει το έργο της η Κυβέρνηση Σαμαρά αν συνεχιστεί η συριζαϊκή έξαρση; Τα χαράτσια και λοιποί φόροι που οι Έλληνες έχουν να δουν από την τουρκοκρατία πώς θα συνεχιστούν; Η σκέψη, η ιδέα, οι αρχές που δεν ταυτίζονται με το σύστημα πρέπει να διώκονται ή να δολοφονούνται! Αυτό είναι το δόγμα του Σαμαρά.

Θεωρείτε όλα αυτά υπερβολική συνωμοσιολογία; Ε λοιπόν, ορίστε. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης εκτίμησαν ότι η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής θα γίνει μέσα από τον Ποινικό Κώδικα και αποδέχτηκαν την πρόταση του κ. Ν. Δένδια για τη διεύρυνση του άρθρου 187 περί εγκληματικής οργάνωσης και του άρθρου 195 περί του τι συνιστά κατάρτιση ένοπλης ομάδας. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Αστυνομία θα έχει πλέον τη δυνατότητα να συλλαμβάνει ακόμη και μία ομάδα πολιτών που εμφανίζεται με στολές παραλλαγής, ακόμη κι αν αυτή δεν φέρει όπλα. Επίσης, θα παραπέμπονται στη Δικαιοσύνη και θα αντιμετωπίζουν κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος πολίτες, οι οποίοι επιτίθενται έστω και λεκτικά κατά τμήματος της κοινωνίας. Την παρακολούθηση των φαινομένων αυτών την αναλαμβάνει πλέον η κρατική ασφάλεια, με την οποία -εάν χρειαστεί- θα συνεργάζεται και η ΕΥΠ.

Δεν έπρεπε, λοιπόν, να σκοτωθεί ένας αριστερός νέος άνθρωπος για να ψηφιστεί και να νομιμοποιηθεί η δίωξη του φρονήματος; Διότι, με απλά λόγια η διεύρυνση των εν λόγω άρθρων του Ποινικού Κώδικα σημαίνει πρακτικά ότι οι αντιφρονούντες ως προς το σύστημα θα είναι αξιόποινοι. Δηλαδή, μια παρέα πέντε νέων παιδιών που θα περπατάει στο δρόμο, αν τύχει και τους προσπεράσει κάποιος με ακροδεξιά φρονήματα και ακούσει να βρίζουν την ΧΑ ή τον Χίτλερ θα θεωρείται λεκτική επίθεση και ενδεχομένως θα παραπέμπονται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και κατάρτιση ένοπλης ομάδας "ακόμα κι αν δεν φέρουν όπλα". Επίσης, το "στολές παραλλαγής" μπερδεύει. Εντάξει τα στρατιωτικά παντελόνια ακροδεξιών. Να φανταστώ αν φοράς μαύρο σκούφο και μπλούζα του Τσε είσαι ακροαριστερός με "στολή παρραλαγής"; Αστεία πράγματα...

Στην χώρα του Σαμαρά, ασφαλώς και το φρόνημα, η άποψη, το χρώμα, η σεξουαλική προτίμηση όλα τείνουν να ποινικοποιηθούν. Όλα στο βωμό των μνημονίων. Ό,τι και να ζητηθεί, απολύσεις, φόροι, χαράτσια, μείωση μισθών όλα υπάρχει κυβέρνηση να τα υλοποιήσει. Δεν θα σταματήσει πουθενά αυτή η κυβέρνηση, χυδαία και αδίστακτα προχωρεί στο δρόμο που χάραξε μόνο του το ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει και τώρα ως συνιστώσα της ΝΔ του Σαμαρά.

Χωρίς υπεκφυγές, ο Μάριο Ντράγκι είπε τα εξής: «Η πιθανή επέκταση του ελληνικού προγράμματος (σ.σ.: και μετά το 2014 που λήγει) δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς όρους». Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο επικεφαλής της Ευρωζώνης, επιβεβαίωσε σε συνέντευξή του ότι «είναι ρεαλιστικό να πιστεύουμε πως η Ελλάδα θα χρειαστεί επιπρόσθετη βοήθεια, πέρα από το ισχύον πρόγραμμα». Άρα, με πολύ απλά λόγια νέο μνημόνιο. Κάθε φορά θα είναι το τελευταίο μέχρι το επόμενο.

Το πιο φοβερό από όλα αυτά, όμως, δεν είναι ότι το σύστημα "έφαγε" έναν ακόμα συνάνθρωπό μας για να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι αντιφρονούντες, όσο κυνικό κι αν ακούγεται και παρόλο που ξέρω πως στη θέση του νέου από το Κερατσίνι θα μπορούσε να βρίσκεται ο καθένας.

Το πιο τρομερό είναι πως οι πολίτες αυτής της χώρας αρχίζουν και συνηθίζουν αυτή την πόλωση, αυτή την έχθρα, αυτό το, καθόλου υπερβολικά, εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Καλλιεργείται μία τάση συμπόρευσης με μια από τις δύο πλευρές αναπόφευκτα. Η κοινωνία είναι απελπισμένη, οι άνθρωποι οργισμένοι, συνθήκες που ευνοούν αυτή την έχθρα. Με δεδομένο ότι μία από τις δύο πλευρές δείχνει τα δόντια της ξεκάθαρα, νομίζω ότι οι πλειοψηφούντες αφελείς έλληνες κατυθύνονται σε ένα επικίνδυνο λάθος. Να βρουν εκδίκηση μέσω επιθέσεων στην αντίθετη άποψη. Και καλά αν έχουν τη μορφή διαλόγου, αν είναι "καθαρή βία";

Οι πολίτες αυτής της χώρας θυμίζουν θύματα βιασμού. Ο δράστης βιασμού, που χρόνια έχει κλειδαμπαρωμένα τα θύματά του, αποκτά τόσο στενή σχέση μαζί τους, δένεται σωματικά και ψυχολογικά τόσο πολύ με τα θύματά του που τους ελέγχει απόλυτα το μυαλό. Τα κάνει να πιστεύουν ότι μόνο κοντά του είναι τελικά καλά και να φοβούνται τη λύτρωση. Τα ταΐζει, τα πλένει, τα φροντίζει, τα περιποιείται πάντα μετά την τέλεση του βιασμού για να τα μετατρέψει σε υποχείριά του, να τα κάνει να εξαρτώνται από αυτόν, να τον έχουν ανάγκη τόσο, ώστε η άσκηση του βιασμού σε βάρος τους και όλα τα κακά που τους κάνει να τους φαίνονται η σίγουρη επιβίωση, ο μόνος ασφαλής δρόμος για να ζήσουν, διαφορετικά θα πεθάνουν.

Μη μου πείτε ότι δεν βλέπετε τα ίδια συμπτώματα στους πολίτες αυτής της χώρας. Είναι τα θύματα του οικονομικού και όχι μόνο βιασμού των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κλειδαμπαρωμένα μπορεί να μην είναι σε ένα δωμάτιο ή σε μια αποθήκη, αλλά είναι σε μια χώρα. Σε μια χώρα που τους κρατάει τα στόματα κλειστά και τους διατηρεί σε αδράνεια σκέψης και φυγής με τα μέσα ενημέρωσης και την καθημερινή χυδαία προπαγάνδα αλλά και τον βούρδουλα της Αστυνομίας κάθε φορά που σηκώνουν κεφάλι. Τους έχουν κάνει να πιστεύουν ότι αν δεν είναι αυτοί από πάνω τους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) οτιδήποτε άλλο θα είναι χειρότερο, οτιδήποτε καινούριο θα τους βγάλει από το καβούκι που έχουν βολευτεί.

Ακόμα κι αν η χώρα μείνει με ένα σχολείο, ένα νοσοκομείο, ένα φαρμακείο, έναν γιατρό, ένα πανεπιστήμιο, έναν εργαζόμενο, θα προτιμήσουν ξανά τον βιασμό. Γιατί είναι θύματα βιασμού. Θα ξαναψηφίσουν τον Αντώνη Σαμαρά...

Κακόφημος