"Η συμφωνία της Άνοιξης"

Όταν έρθει η άνοιξη, ανθίζουνε τα δέντρα, φουντώνουνε τα συναισθήματα κι' απολαμβάνουμε την ομορφιά της φύσης σ' όλο της το μεγαλείο.

Οι κελαηδισμοί των πουλιών, όμως, ενορχηστρώνουν τη "Συμφωνία της Άνοιξης". Στη Κηπούπολη (Ποικίλον Όρος) πριν μερικά χρόνια υπήρχε ένα πευκοδάσος. Σήμερα υπάρχει ένα δάσος από πολυκατοικίες και τσιμέντο.

Προφανώς τα αυτά ισχύουν και για τον Υμηττό, την Πάρνηθα και την Πεντέλη. Έχουν οικοδομηθεί ακόμα και τα δάση κι' οι βουνοκορφές. Όσον αφορά τους καταπατητές καλύτερα να μην το ανοίξουμε το θέμα. Εν πάση περιπτώσει για να επανέλθω στην αιτία του κειμένου μου, παρ' όλο το τσιμέντο, την φασαρία, τις μυρωδιές απ' τη χωματερή κ.ο.κ, κάθε άνοιξη τα χαράματα.με ξυπνούν κοτσυφομάνες και κοτσυφόπουλα και το σούρουπο μ' αποχαιρετούν με τους ωραιότερους κελαηδισμούς που έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου.

"Η Συμφωνία της Άνοιξης". Υπάρχει ελπίδα contra σε ό,τι άθλιο μας περιβάλλει σε πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Η γλώσσα, η μουσική των πουλιών είναι μοναδική κι' ανεπανάληπτη. Η αρχιτεκτονική της φωλιάς τους αξεπέραστη. Η μέριμνα για τα νεογνά τους απίστευτη. Ένας θαυμαστός ομολογουμένως κόσμος.

Domenico