Αν αυτό είναι η Ευρώπη…

Απόσπασμα από το άρθρο «Ελλάδα vs Ευρώπη» του κ. Κλάιβ Κρουκ (του Μπλούμπεργκ), που δημοσιεύτηκε χθες στην «Οικονομική Καθημερινή»: «Στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας η Ελλάδα απειλήθηκε με διακοπή της ρευστότητας, εκτός αν δεχόταν άνευ όρων το υφιστάμενο πρόγραμμα».

Απόσπασμα από συνέντευξη του κ. Γ. Βαρουφάκη στον ραδιοσταθμό «Αλφα»: «Θέλω να καταστήσω σαφές ότι η επιλογή που είχαμε ήταν μια “κοσοβοποίηση” της Ελλάδας. Αυτό μας έλεγαν ουσιαστικά: Θα σας κοσοβοποιήσουμε. Δηλαδή κάποιοι θα έχουν ευρώ αλλά δεν θα υπάρχει τράπεζα, η Ελλάδα δεν θα είναι μια κυρίαρχη χώρα ή θα κάνετε αυτό που σας λέμε, το Μνημόνιο» (παρεμπιπτόντως, ας μη φορτώσει και ο ΣΥΡΙΖΑ τα λεξικά της νεοελληνικής με μερικά ακόμα εις -οίηση δύσπεπτα σύνθετα, α λα ΠΑΣΟΚ).

Απόσπασμα το απόσπασμα (στα δύο παραπάνω εύκολα προστίθενται πολλά ακόμα, παρόμοιου περιεχομένου, αντλημένα από σχόλια και δηλώσεις πολιτικών ή οικονομικών παραγόντων, κυρίως ξένων), συμπεραίνει κανείς πως η ίδια η Ελλάδα βρέθηκε στο απόσπασμα, μόνη, κατά τις διαπραγματεύσεις· στο ξεκίνημά τους δεν είχε δίπλα της ούτε καν τη «δεδομένη» Κύπρο. Εκτός φυσικά και υιοθετήσει την περί «παραστάσεως» άποψη του ΚΚΕ, άποψη δοκιμασμένη στο χρόνο, αφού μετράει περήφανη πολλές δεκαετίες.

Πιθανότατα με τα ίδια ασφυκτικά διλήμματα σφυροκοπούνταν και οι αντιπροσωπείες των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων· αν όμως κρίνουμε και από την αποδοχή του μέιλ Χαρδούβελη, είχαν προσαρμοστεί στη φόρμουλα «διαπραγματεύεσθαι διά του ευγενώς προσυπογράφειν». Εξ ου και η αυτοαποκαλυπτική και αυτοκαταστροφική μομφή του κ. Βενιζέλου στη νέα κυβέρνηση, «που γράφει μόνη της τα μέιλ» (προσδοκώντας ότι θα διασώσει τον προγραμματικό εαυτό της μέσα στην ξηρή, πλαστή γλώσσα των επίσημων εγγράφων), ενώ θα μπορούσε να γλιτώσει τον κόπο παραλαμβάνοντάς τα έτοιμα.

Παρ’ όλη την εμμονή με τους αριθμούς, τα ποσοστά και τα διαγράμματα που διακρίνει τη λειτουργία του Γιούρογκρουπ, τα πράγματα στις Βρυξέλλες και τις λοιπές πρωτεύουσες παραμένουν πολιτικά. Δεν είναι οι αριθμοί λοιπόν αυτοί που διέσωσαν προσώρας την Ελλάδα από τον ξαφνικό θάνατο, ήδη αποφασισμένο, όπως πανθομολογείται. Και δεν θα έφταιγαν οι αριθμοί αν τελικά το τελεσίγραφο περνούσε σε φάση πραγμάτωσης και μας έβγαζαν από την πρίζα, οπότε θα κλονιζόταν όλη η Ευρωζώνη «για λίγα ψωροδισεκατομμύρια».

Αν η Ελλάδα αντιμετωπίζεται έτσι κι αλλιώς σαν κάτι το τοξικό και μη κανονικό, για το ευρωπαϊκό Διευθυντήριο ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένας επικίνδυνος ιός, μια αρρώστια μεταδοτική (ιδίως στον Νότο, λόγω ομοιότητας στο κλίμα). Επρεπε να καταπολεμηθεί αμέσως και βίαια. Κι αν όχι να εκριζωθεί (εδώ μας προστατεύει μερικώς το μπραντνέιμ Ελλάδα), τουλάχιστον «να πάρει το μήνυμα». Η αλήθεια είναι ότι πήραμε κι εμείς πολλά μηνύματα αυτές τις μέρες. Ας πούμε για το πόσο καθαρά και δημοκρατικά δουλεύει η Ευρώπη.

Του Παντελή Μπουκάλα

Καθημερινή