Κατ' αρχήν για τις επικείμενες εκλογές πρέπει να συμφωνήσουμε ότι δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα μετά την απώλεια της δεδηλωμένης για την Κυβέρνηση.
Το δείγμα γραφής της Κυβέρνησης της Αριστεράς γενικά υπήρξε ελάχιστα θετικό παρ' όλα τα λάθη, τις αδυναμίες κι' επαναλήψεις αρνητικών καταστάσεων του παρελθόντος, που εξιλεώνουν εν μέρει και εξομοιώνουν πρόσωπα και πολιτικές.
Ο "πνιγμός" της Κυβέρνησης απ' τις υπερεθνικές ελίτ (ΕΚΤ, ΕΕ, ΔΝΤ) και τις Αγορές υπήρξε αναπόφευκτος. Ο πρωθυπουργός προτίμησε να υπογράψει ένα τρίτο μνημόνιο σώζοντας τη χώρα την υστάτη στιγμή και να διαλύσει τον θνησιγενή ΣΥΡΙΖΑ και τις συνιστώσες. Δεν ανέχθηκαν οι φίλοι και σύμμαχοί μας την διακυβέρνηση της χώρας από μια Αριστερά, μεταξύ σοσιαλδημοκρατίας και κομμουνισμού με στόχο τον τερματισμό της λιτότητας, την ανάπτυξη και την αναδιάρθρωση ή διαγραφή μέρους του χρέους.
Η Κυβέρνηση της Αριστεράς τω όντι απέτυχε παταγωδώς να εφαρμόσει το πρόγραμμά της και προχώρησε στη ψήφιση ενός τρίτου μνημονίου, ακόμη χειρότερου μνημονίου, μετά από 5 ολόκληρα χρόνια σκληρής κι' ανηλεούς λιτότητας. Αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα και δεν εξωραΐζεται υπό το πρίσμα οποιασδήποτε οπτικής κι' αν παρουσιασθούν τα πολιτικά πράγματα.
Οφείλουμε ν' αναγνωρίσουμε στον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση της Αριστεράς ότι αγωνίστηκε, αλλά ηττήθηκε. Αυτό αποδεικνύεται κι' απ' το όχι του δημοψηφίσματος σε ποσοστό 62%. Πρώτη φορά αμφισβητήθηκε με επιχειρήματα η υποταγή των κοινωνιών στη λογική των Αγορών.
Το ερώτημα που τίθεται σήμερα είναι ποιος πρωθυπουργός και ποιο πολιτικό κόμμα μπορεί να διαχειρισθεί καλύτερα για όλους μας την σημερινή κατάσταση; Αδιαμφισβήτητα όχι το παλαιό πολιτικό προσωπικό και κόμματα.
Οφείλουμε και πρέπει να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Δεδομένου ότι δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία, από σήμερα πρέπει ν' αναζητηθεί μια συμμαχική Κυβέρνηση που θα φέρει σε πέρας αυτό το τεράστιο έργο της ορθοπόδησης της χώρας μας και την αρχή μιας νέας πορείας. Αυτή θα μπορούσε να περιλαμβάνει χωρίς αποκλεισμούς όσους ψήφισαν το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο και κατά προτίμηση Αριστερά κόμματα και δυνάμεις.
Το δείγμα γραφής της Κυβέρνησης της Αριστεράς γενικά υπήρξε ελάχιστα θετικό παρ' όλα τα λάθη, τις αδυναμίες κι' επαναλήψεις αρνητικών καταστάσεων του παρελθόντος, που εξιλεώνουν εν μέρει και εξομοιώνουν πρόσωπα και πολιτικές.
Ο "πνιγμός" της Κυβέρνησης απ' τις υπερεθνικές ελίτ (ΕΚΤ, ΕΕ, ΔΝΤ) και τις Αγορές υπήρξε αναπόφευκτος. Ο πρωθυπουργός προτίμησε να υπογράψει ένα τρίτο μνημόνιο σώζοντας τη χώρα την υστάτη στιγμή και να διαλύσει τον θνησιγενή ΣΥΡΙΖΑ και τις συνιστώσες. Δεν ανέχθηκαν οι φίλοι και σύμμαχοί μας την διακυβέρνηση της χώρας από μια Αριστερά, μεταξύ σοσιαλδημοκρατίας και κομμουνισμού με στόχο τον τερματισμό της λιτότητας, την ανάπτυξη και την αναδιάρθρωση ή διαγραφή μέρους του χρέους.
Η Κυβέρνηση της Αριστεράς τω όντι απέτυχε παταγωδώς να εφαρμόσει το πρόγραμμά της και προχώρησε στη ψήφιση ενός τρίτου μνημονίου, ακόμη χειρότερου μνημονίου, μετά από 5 ολόκληρα χρόνια σκληρής κι' ανηλεούς λιτότητας. Αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα και δεν εξωραΐζεται υπό το πρίσμα οποιασδήποτε οπτικής κι' αν παρουσιασθούν τα πολιτικά πράγματα.
Οφείλουμε ν' αναγνωρίσουμε στον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση της Αριστεράς ότι αγωνίστηκε, αλλά ηττήθηκε. Αυτό αποδεικνύεται κι' απ' το όχι του δημοψηφίσματος σε ποσοστό 62%. Πρώτη φορά αμφισβητήθηκε με επιχειρήματα η υποταγή των κοινωνιών στη λογική των Αγορών.
Το ερώτημα που τίθεται σήμερα είναι ποιος πρωθυπουργός και ποιο πολιτικό κόμμα μπορεί να διαχειρισθεί καλύτερα για όλους μας την σημερινή κατάσταση; Αδιαμφισβήτητα όχι το παλαιό πολιτικό προσωπικό και κόμματα.
Οφείλουμε και πρέπει να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Δεδομένου ότι δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία, από σήμερα πρέπει ν' αναζητηθεί μια συμμαχική Κυβέρνηση που θα φέρει σε πέρας αυτό το τεράστιο έργο της ορθοπόδησης της χώρας μας και την αρχή μιας νέας πορείας. Αυτή θα μπορούσε να περιλαμβάνει χωρίς αποκλεισμούς όσους ψήφισαν το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο και κατά προτίμηση Αριστερά κόμματα και δυνάμεις.
Domenico
Αγαπητε Domenico,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα δωσουμε μια ευκαιρια για ποιο λογο; για να ανοιξει και δευτερη ερτ? για να προσλαβει απολυμενες καθαριστριες - βυσματα? η για να διορισει (οπως και οι αλλοι βεβαια κανανε τοσα χρονια) οσους δεν προλαβε; Γιατι για την πορεια της χωρας , νομιζω ειναι προδιαγεγραμμενο οτι οποιος και να ειναι το μνημονιο θα εφαρμοσει(Εκτος και αν παμε σε λυσεις Λαφαζανη, εκτος ευρω)
Εγω θα προτιμουσα να μας πεις πως ακριβως θα βοηθησει ο Συρριζα τον ιδιωτικο τομεα και οχι να προβαλλει ως επιτευγματα τους διορισμους του και την επαναφορα του ραθυμου δημοσιου τομεα. Η οικονομια, ειδικα με την νοοτροπια του ελληνα, μονο απο ιδιωτικη πρωτοβουλια μπορει να παει μπροστα. Το αδηφαγο κρατος μονο ελειμματα δημιουργει
Θα συμφωνήσουμε ότι ο κρατισμός απέτυχε παταγωδώς (αυτός που ανέθρεψε και υπέθαλψε η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ), ότι απαιτούνται μεταρρυθμίσεις, περιορισμός του Κράτους στ’ αναγκαία και στήριξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Διακρίνω μια υποδόρια προκατάληψη σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ. Θέλω να πιστεύω ότι το σημερινό πρόγραμμά του για την ανάπτυξη δίνει μια διέξοδο και μια προοπτική. Είθε να μη διαψευστούμε. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Δεν άκουσα από κανένα. Η φτώχεια, η δυστυχία, το πισωγύρισμα δεν είναι λύση. Το χθες, το σάπιο πολιτικό κατεστημένο δεν προοιωνίζει τίποτα καλό για όλους μας. Ξαναδιάβασε το κείμενό μου και το επόμενο. Το πρόβλημα δεν είναι η ΕΡΤ, οι καθαρίστριες, οι σχολικοί φύλακες και το προσωπικό των ΔΕΚΟ που επαναπροσλήφθηκε. Αναρωτήσου μόνο ποιοι τους προσέλαβαν; Είναι οι ίδιοι αυτοί που σιγοντάρεις ανεξαρτήτως αν τους ψηφίζεις ή όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήDomenico