Με σκληρή δημοτική και θαυμαστή γλωσσοπλαστική ικανότητα. Με κεντρικό μότο την εγκατάλειψη της καθημερινής μιζέριας των μικρών φροντίδων και συμφερόντων, την επιστράτευση του ατόμου για ολοένα υψηλότερους στόχους.
Υπέρ της συνεχούς μετακίνησης και δράσης του Ανθρώπου-Οδυσσέα. Έγραφε στη Γαλάτεια: "Να' μαστε απροσάρμοστοι γεμάτοι ανησυχία και πίστη, να θεμε το αδύνατο σαν τους ερωτευμένους. Να ξέρουμε πως ότι λένε σήμερα δικαιοσύνη είναι οργανωμένη αδικία".
Όλο του το έργο είναι γραμμένο με την καρδιά και το αίμα του.
Domenico
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου