Αθήνα διαμαντόπετρα της γής το δακτυλίδι… Από τη μια πλευρά το ιστορικό κέντρο, η νεοκλασσική τριλογία (Βιβλιοθήκη, Πανεπιστήμιο, Ακαδημία), η πλατεία Συντάγματος, ο Εθνικός κήπος, το Παναθηναικό σταδιο, το Ολυμπίειο, η πύλη του Αδριανού, η Δ. Αρεοπαγίτου, το μουσείο κι’ η Ακρόπολη, ο λόφος του Φιλοπάπου, το Θησείο, ο Κεραμεικός, το Γκάζι, το Μοναστηράκι, ο Λυκαβηττός κοκ.
Από την άλλη το εμπορικό κέντρο με τα κλειστά καταστήματα, τα εγκαταλειμένα κτίρια, τους βρώμικους δρόμους και πεζοδρόμια, τις εστίες ανομίας, φτώχειας και τριτοκοσμικής αθλιότητας. Σε απόσταση αναπνοής, μικρότερη των 100 μέτρων, από τον Δήμο Αθηναίων, το Α/Τ Ομονοίας, το Ε.Μ.Π., το Επιγραφικό και Αρχαιολογικό μουσείο, γίνεται ανοιχτά υπο τα όμματα των περαστικών τουριστών και κατοίκων της πολύπαθης πόλης χρήση, εμπορία και διακίνηση ναρκωτικών.
Τοξικομανείς, παρίες και κλοσσάρ κατοικοεδρεύουν στις εσοχές των πολυκατοικιών, κοιμούνται, ουρούν κι’ αφοδεύουν φόρα–παρτίδα προς δόξα των ηγετών αυτής της πόλης Πρωθυπουργών, Υπουργών, Δημάρχων, Αστυνομικών και λοιπών ανευθυνουπεύθυνων καρεκλοκένταυρων αρμοδίων. Αιδώς Αργείοι.
Επειδή δεν ζούμε στην Ιαπωνία για ν’ αυτοκτονήσει έστω κι ένας αρμόδιος από ευθυξία και ντροπή, αντίθετα αυτολιβανίζονται, επαίρονται και κομπορρημονούν για τα έργα και τις ημέρες τους υπακούοντας στη λογική της αδράνειας των κατοίκων αυτής της πόλης.
Γι' αυτό προτείνω την οσο το δυνατόν μεγαλύτερη δημοσιοποίηση του προβλήματος και την προσφυγή στη δικαιοσύνη για την προστασία της ζωής και υγείας των κατοίκων των πληττόμενων περιοχών.
D O M E N I C O
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου