Η Κύπρος έχασε έναν γνήσιο υποστηρικτή

Ο Κρίστοφερ Χίτσενς, που έφυγε την Πέμπτη το βράδυ από τη ζωή μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο, ήταν η μεγαλύτερη μορφή της νεότερης αμερικανικής δημοσιογραφικής Ιστορίας. Η παραπάνω θέση δεν είναι μία «έκρηξη» υπερβολής λόγω του θανάτου του, αλλά είναι το αποτέλεσμα μίας ρεαλιστικής επισκόπησης του έργου του μεγάλου αυτού Δημοσιογράφου (το δέλτα με κεφαλαίο).

Είχε άσωτη ζωή - καμία αμφιβολία επ' αυτού. Κάπνιζε και έπινε όλη μέρα και ήταν κάτι που δεν το έκρυψε ποτέ. Ηταν μία αδυναμία που προκάλεσε ίσως τον θάνατό του, αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να τιθασσεύσει αυτή την αδύνατη πλευρά του εαυτού του. Θυμάμαι ένα ανοιξιάτικο πρωί που τον συνάντησα έξω από το Washington Hilton, κατηφορίζοντας τη λεωφόρο Connecticut.

Ηταν η περίοδος που αποφάσισε να ξεκινήσει γυμναστική, διότι όπως τον προειδοποίησαν οι γιατροί δεν πήγαινε άλλο... Στο χέρι κρατούσε το τσιγάρο. Πρόλαβε να μου πει ότι τρέξιμο και τσιγάρο δεν συμβαδίζουν. Στο τέλος νίκησε πάλι το τσιγάρο τη γυμναστική...

Ο Κρίστοφερ ήταν Δημοσιογράφος. Είχε πλούτο και νοήματα το κείμενό του, και σου έδινε την εντύπωση ότι την ώρα που το έγραφε ετοιμαζόταν για πόλεμο. Και δεν έβαζε τυχαία ανθρώπους στο στόχαστρό του. Το έκανε μετά από επίμονη και επίπονη δημοσιογραφική έρευνα και δεν υπήρχε περίπτωση να αμφισβητούσε κανείς τα στοιχεία του. Η αμφισβήτηση τον μετέτρεπε δικαιολογη­μένα σε «λύκο», που στη συνέχεια κατασπάραζε -πάντα δημοσιογραφικά και με στοιχεία- τον στόχο του.

Η πολεμική του εναντίον του Χένρι Κίσινγκερ ξεκίνησε από την αγάπη του για την Κύπρο, που του μετέδωσε η πρώτη του σύζυγος, η Ελένη Μελεάγρου, με την οποία ευτύχησε να αποκτήσει δύο παιδιά, τον Αλέξανδρο και τη Σοφία. (Με τη δεύτερη σύζυγό του, την Carol Blue, απέκτησε ένα κοριτσάκι, την Αντωνία).

Το πάθος του για την Κύπρο ήταν η αιτία του απύθ-μενου μίσους του για τον Κίσινγκερ. Πίστευε ότι οργάνωσε το διπλό έγκλημα, το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και την τουρκική εισβο­λή. Είχε απόλυτο δίκιο και τα έγγραφα που κερδίσα­με την περίοδο 1996-2001 απέδειξαν με ακρίβεια όσα υποστή­ριξε ο Κρίστοφερ, ο οποίος ήταν πάντα υποστηρικτικός ιδιαίτερα στους νεότερους συναδέλφους του. Η Κύπρος και η Ελλάδα έχασαν έναν μεγάλο και γνήσιο υποστηρικτή, που δυστυχώς είναι αναντικατάστατος..

Του Μιχάλη Ιγνατίου