Ο εκπρόσωπος του κ. Παπαδήμου

Θα παρακαλούσαμε τον ελληνικό λαό να μη φέρνει σε δύσκολη θέση τον κ. Καψή, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο του κ. Παπαδήμου. Οπως εξομολογήθηκε προχτές ο κ. Καψής, με αυτά που κάνουν και ζητούν οι εργαζόμενοι, έρχονται μετά οι «κακοί» της τρόικας, παίρνουν «αέρα», θέτουν ερωτήματα, «πέφτουν τα μούτρα» των συγκυβερνώντων, τους κολλάνε οι τροϊκανοί στον τοίχο και οι «δικοί μας» δεν έχουν να απαντήσουν τίποτα.

Για παράδειγμα, παρουσιάζεται η τρόικα και ρωτάει - έτσι είπε ο κ. Καψής: Γιατί εσείς στην Ελλάδα, που είστε μια οικονομία υποδεέστερη της Ισπανίας, έχετε κατώτατο μισθό υψηλότερο κατά 150 ευρώ από τον αντίστοιχο της Ισπανίας; Τι να τους απαντήσεις, μονολόγησε ο κ. Καψής...

Πρώτον, κατανοούμε την αδυναμία του κ. Καψή να απαντήσει και στο παραπάνω, όπως και σε άλλα... ευκολότερα «αινίγματα».

Δεύτερον, κατανοούμε επίσης το παιχνιδάκι του εκπροσώπου της κυβέρνησης, η οποία - κατά Παπαδήμο - έχει για «κόκκινη γραμμή τη σωτηρία της χώρας». Μάλιστα, όπως προκύπτει από την τοποθέτηση Καψή, η «σωτηρία» θα έρθει άμα το μηνιάτικο των 750 ευρώ (μεικτά) του κατώτατου μισθού του εργαζόμενου γίνει 600 ευρώ (μεικτά)...

Τρίτον, κατανοούμε το παρεμφερές παιχνιδάκι να το παίξουν «σωτήρες» του κατώτατου μισθού. Πώς; Μα ρίχνοντας τους πάντες στα όρια του κατώτατου, τον οποίο προηγουμένως θα τον έχουν φυσικά «διασφαλίσει», μιας και θα τον έχουν κάνει κατώτερο κι από τον... κατώτατο.

Τέταρτον, κατανοούμε το παιχνιδάκι (αυτό κι αν το κατανοούμε) μεταξύ κυβέρνησης, πλουτοκρατίας, τρόικας, που ο ένας τα ρίχνει στον άλλο, ώστε όλοι μαζί να φέρουν σε πέρας τη βρωμερή και από κοινού προαποφασισμένη και προμελετημένη «δουλειά» τους.

Πέμπτον, ας μην ταλαιπωρεί ο κ. Καψής το μυαλό του με έννοιες όπως «μέσος μισθός», ή «κόστος ζωής», ή «πόσα παίρνω - πόσα δίνω» για να συγκρίνει καταστάσεις μεταξύ Ελλάδας και Ισπανίας ή Ελλάδας και οποιουδήποτε άλλου μέρους του κόσμου. Αυτά είναι δύσκολα πράγματα και ο κ. Καψής δε θα τα καταφέρει...

Εκτον, άμα τον ξαναρωτήσουν οι της τρόικας τον κ. Καψή (ή κανέναν άλλον από την κυβέρνηση) να τους απαντήσει: «Και στην Ισπανία που είναι ο κατώτατος μισθός 150 ευρώ λιγότερα από την Ελλάδα, γιατί η ισπανική οικονομία δεν "σώθηκε" και γιατί "μεγαλουργεί" η ισπανική κοινωνία της ανεργίας του 25%;»...

Εβδομον, πριν καταβληθεί από το «άγχος» τι θα απαντήσει ο κ. Καψής στην τρόικα, καλό θα είναι να «αγχωθεί» με το να δώσει μια εξήγηση στον ελληνικό λαό: Γιατί ενώ ο λαός λιώνει στη λιτότητα, γιατί ενώ του κόβουν το μισθό (και του λένε ότι «πρέπει» να του τον κόψουν κι άλλο!), εντούτοις οι τιμές ανεβαίνουν, είναι στα ύψη, ο πληθωρισμός τρέχει με 5% και τα μονοπώλια θησαυρίζουν;...

Ογδοον - και με αφορμή ότι ο κ. Καψής όσα είπε περί «νοικοκυρέματος» τα είπε στο «Mega»: Πώς γίνεται να ξεκινάει κανείς από τους κατώτατους μισθούς για να «σώσει» τη χώρα, και να «ξεχνάει» ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις έχουν καταφέρει να έχουν εξασφαλίσει στους πολυσχιδών δραστηριοτήτων εργολάβους και υπερεργολάβους «σκανδαλώδεις υπερκοστολογήσεις των δημοσίων έργων κατά 90%» («Ελευθεροτυπία», 26/2/2011), τις οποίες προφανώς κάποιος τις πληρώνει; Πάει το μυαλό του κ. Καψή ποιος τις πληρώνει;...

Και κάτι τελευταίο που προέκυψε από το γεγονός ότι στην ίδια συνέντευξη ο κ. Καψής ενημέρωσε ότι άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του ως κυβερνητικού εκπροσώπου... «δεν έχω ρωτήσει τι μισθό θα πάρω».

Αναγνωρίζοντας και «επενδύοντας» στην ανιδιοτέλεια και στο αίσθημα προσφοράς που αναδύεται από τη δήλωση του κ. Καψή, προτείνουμε:

Ας παραιτηθούν οι κύριοι της κυβέρνησης, των κομμάτων της συγκυβέρνησης, τα μέλη του ΣΕΒ και κάθε άλλου... ιδρύματος, τα μέλη που θέλουν να «σώσουν» τη χώρα, από τα εισοδήματά τους. Από τις καταθέσεις και τις περιουσίες τους.


Κι ας ζήσουν με το βασικό μισθό του εργαζόμενου (χωρίς μάλιστα περικοπές). Γιατί δεν το δοκιμάζουν;...

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ριζοσπάστης