Η σημασία του διαλόγου

Παρότι δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι η ελληνική τηλεόραση βρίθει (μόνο) σκουπιδιών, τα τελευταία χρόνια η ενημέρωση μου στηρίζεται αποκλειστικά στο διαδίκτυο και τις εφημερίδες. Ενίοτε και στο ραδιόφωνο. 

Χθες λοιπόν μετά από μεγάλο διάστημα αποχής από την ελληνική τηλεόραση και ύστερα από παραίνεση ενός φίλου συντονίστηκα στη ΝΕΤ. Ο φίλος μου μου είχε "σφυρίξει" πως στην εκπομπή "Στα Άκρα" θα εμφανιζόταν ο Χαρίδημος Τσούκας. Την τελευταία φορά που έτυχε να παρακολουθήσω τον καθηγητή Στρατηγικής Διοίκησης και Οργανωσιακών Σπουδών στον τηλεοπτικό μου δέκτη ήταν σε νυχτερινή εκπομπή ανεκδιήγητου "μεγαλοδημοσιογράφου".

Τότε η αδηφαγία διάφορων πολιτικάντηδων και εργατοπατέρων να καταναλώσουν τον τηλεοπτικό χρόνο με την φλυαρία τους είχε περιορίσει το χρόνο του καθηγητή σε ελάχιστα μόνο λεπτά. Αυτή τη φορά προς όφελος του τηλεθεατή τα δεδομένα ήταν πολύ διαφορετικά. Όποιος είχε την τύχη να παρακολουθήσει την χθεσινή εκπομπή έγινε θεατής ενός -δυστυχώς σπάνιου για τα ελληνικά δεδομένα- εποικοδομητικού διαλόγου.

Μιλώντας με πραγματική παρρησία, ο καθηγητής Χαρίδημος Τσούκας εμβάθυνε ουσιαστικά στα αίτια που έχουν βυθίσει την Ελλάδα στην κρίση. Παράλληλα, μας πρόσφερε ίσως την πιο πειστική ανάλυση της φράσης "μαζί τα φάγαμε" την οποία ξεστόμισε ο κύριος Πάγκαλος.

Αν και η μεστότητα του λόγου του σε συνεπήρε, το τέλος της εκπομπής δεν μπορεί παρά να σου δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια, η παρουσία τέτοιων προσώπων στο δημόσιο χώρο σε γεμίζει με αισιοδοξία ότι υπάρχει ελπίδα να επέλθει αλλαγή στον πολιτικό στίβο. Όλα αυτά μέχρι να επανέλθεις στην ελληνική πραγματικότητα και να θυμηθείς πως όλα όσα πρεσβεύουν τέτοιες φωνές γρήγορα θα ξεχαστούν.