Οι ισχυροί της Ευρωζώνης -ήτοι, η Γερμανία και οι Βορειοευρωπαίοι «δορυφόροι» της- επιθυμούν τη δημιουργία μιας ζώνης με φτηνά εργατικά χέρια για την παραγωγή των προϊόντων τους, έχοντας την ψευδαίσθηση, ίσως, ότι με τον τρόπο αυτό προσφέρουν καλές υπηρεσίες στον «αγώνα» για τη διάσωση του ευρώ. Μια μετεκλογική Ελλάδα, λοιπόν, με μία εκλεγμένη κυβέρνηση της Αριστεράς, τους «τρομάζει». Μία κυβέρνηση με στρατηγική επιθετική και απαιτητική -και όχι πλήρους υποτέλειας, όπως αυτή του Γιώργου Παπανδρέου και η μετέπειτα συγκυβέρνηση υπό τον Λουκά Παπαδήμο- είναι το τελευταίο που θα ήθελαν οι δανειστές μας, γι' αυτό και συνδέουν τη διαπραγμάτευση του Μνημονίου με την παραμονή στο ευρώ.
Δεν θέλουν η Ελλάδα να γίνει ο «φάρος», που θα δείξει και στις υπόλοιπες χώρες της Περιφέρειας ότι υπάρχει και άλλος δρόμος, έξω από αυτόν που υποδεικνύει το Μνημόνιο, αλλά όχι και έξω από το ενιαίο νόμισμα.
Είναι αυτός ακριβώς ο λόγος, για τον οποίοι οι έξωθεν πιέσεις-υποδείξεις προς τη χώρα μας, για μια κυβέρνηση συνεργασίας του δικομματισμού, έχουν πια πάρει τη μορφή «χιονοστιβάδας», με καθημερινά δημοσιεύματα στον -ελεγχόμενο- Τύπο και παρεμβάσεις από τον Ομπάμα, τον Ολάντ και τη Μέρκελ, μέχρι και την τελευταία... καθαρίστρια της Κομισιόν.
Να πάρουν τα λεφτά τους πίσω και να διασφαλίσουν τη δημιουργία μιας φτηνής εργατικής ζώνης στον ευρωπαϊκό Νότο επιθυμούν οι εταίροι, τίποτα περισσότερο. Και ήρθε η ώρα αυτήν τους την ανάγκη, η Ελλάδα να την μετατρέψει σε «αχίλλειο πτέρνα», με επιθετική, διεκδικητική πολιτική, για τη βελτίωση των όρων του Μνημονίου και της αποπληρωμής του επαχθούς χρέους.
Αν μη τι άλλο, αυτό, όπως θα έπρεπε ήδη να έχει διαπιστώσει και ο πλέον δύσπιστος, δεν μπορεί να γίνει από τα κόμματα της υποταγής...
Βασίλης Αναστασόπουλος
protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου