Περήφανος όσο ποτέ…και ντροπιασμένος όσο ποτέ άλλοτε!

Βρισκόμαστε αδιαμφισβήτητα μπροστά σ’ ένα ιστορικό γεγονός για την Ελλάδα. Πρώτη φορά ο λαός έσπασε τον ασφυκτικό κλοιό του δικομματισμού βάζοντας την αριστερά σε θέση δράσης, σπάζοντας κάθε ρεκόρ εμπιστοσύνης των προηγούμενων στατιστικών της. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον κουβαλάει στις πλάτες του το βάρος των ψηφοφόρων του, όλου του ελληνικού λαού, αλλά κυρίως τη βαριά κληρονομιά της αριστεράς μαζί του. Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές κατά μεγάλο ποσοστό είναι ψήφος αντίδρασης παρά ασπασμού της αριστερής ιδεολογίας. Συνεπώς, η επόμενη μέρα είναι η αρχή μιας περιόδου αμφισβήτησης με κάθε τρόπο από πολιτικούς αντιπάλους της αριστεράς που θα προσπαθήσουν να επαναφέρουν τη χώρα σε αδράνεια μέσω του δικομματισμού.

Η περίπτωση αποτυχίας και κακής διαχείρισης της δύναμης που δόθηκε στο ΣΥΡΙΖΑ τη συγκεκριμένη περίοδο δε θα σημάνει μόνο τη διάψευση της ελπίδας κάθε πολίτη για αλλαγή σκηνικού, αλλά ταυτόχρονα θα είναι και μια τεράστια πληγή για όλη την αριστερά για πολλά ακόμα χρόνια.

Το νόμισμα όμως, δυστυχώς, δεν έχει μόνο αυτή την όψη. Η απελπισία από το πολιτικό παρασκήνιο, η αίσθηση προδοσίας απ’ τους αντιπροσώπους του λαού και φυσικά η οικονομική κρίση δε θα μπορούσαν παρά να δημιουργήσουν το πιο πρόσφορο εδάφος για την ανύψωση του εθνικισμού. Με λαϊκισμούς και συνθήματα κατά του εύκολου στόχου, δηλαδή των μεταναστών, νεοναζιστές κατάφεραν να ανυψώσουν δραματικά το λεγόμενο εθνικό ιδεώδες, φανατίζοντας μια μερίδα λαού μας και θέτοντας ολόκληρη τη κοινωνία σε τεράστιο κίνδυνο. Αποτέλεσμα χρόνιας ύπνωσης, ελλιπούς παιδείας, βολέματος της εργατικής τάξης σε έναν στείρο δημόσιο τομέα, ρουσφέτια και αντιλήψεις «ωχαδερφισμού» κατέληξε στον ασπασμό ακροδεξιών αντιλήψεων από μεγάλο ποσοστό πολιτών. Οι σκηνές που έλαβαν χώρα στη συνέντευξη τύπου του κ. Μιχαλολιάκου είναι κάτι πρωτοφανές για τη χώρα μας και θα έπρεπε κάθε Έλληνας να ντρέπεται για τους αυτοαποκαλούμενους ως «περισσότερο Έλληνες».

Περήφανοι που είμαστε πλέον η μοναδική χώρα στην Ευρώπη με νεοναζιστικό κόμμα στη βουλή, μπορούμε πλέον να αναμένουμε ότι οι αντιπρόσωποι μας στη βουλή θα σταθούν ΠΡΟΣΟΧΗ στην είσοδο του κ. Μιχαλολιάκου! Γιατί όχι, βέβαια, όταν πρόκειται για πράξη σεβασμού, καθώς ο κ. Μιχαλολιάκος είναι ένας αξιοσέβαστος κύριος που έχει οργανώσει εκατοντάδες τραμπουκισμούς και έχει απομακρύνει ακόμα και ομοϊδεάτες του στο παρελθόν προκειμένου να παραμείνει αρχηγός της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, πάντα σε συνεργασία με την Ελληνική Αστυνομία.

Οι συνθήκες έχουν οξυνθεί!!! Ο πάλαι ποτέ ακροδεξιός κ. Καρατζαφέρης θεωρείται πλέον ρεφορμιστής και τη θέση του έχουν πάρει απροκάλυπτοι σοβινιστές εις το όνομα της Ελλάδος. Τελικά δεν είμαι σίγουρος για το τι γεύση μου άφησαν αυτές οι εκλογές, και όσον αφορά την εμπιστοσύνη του λαού το βράδυ της 6ης Μαϊου θα πω, δανειζόμενος τη φράση, ότι "το μόνο που καταφέραμε ήταν να κερδίσουμε μια μάχη, όχι τον πόλεμο".

Από εδώ και πέρα ο λαός από μόνος του έθεσε τον εαυτό του ηθικό αυτουργό της τυχόν αποτυχίας, ή επιτυχίας των πραγμάτων. Πλέον η ευθύνη είναι δικιά μας: δικιά μου, δικιά σου, του διπλανού. Ήρθε ο καιρός που πρέπει να ξεπεράσουμε επιτέλους τα μικροαστικά κατάλοιπα και να πιάσουμε τη ζωή στα χέρια μας.

Με συνείδηση και αυτοκριτική ας ξεκινήσουμε έναν αγώνα προς κάθε μέτωπο καταπάτησης της ελευθερίας. Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ και κάποια στιγμή θα πρέπει σαν υγιείς πολίτες να ενδιαφερθούμε για τα κοινά, να ενδιαφερθούμε για το διπλανό μας, να θυμηθούμε σ’ αυτόν τον τόπο τι σημαίνει αλληλεγγύη. ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΠΟΤΕ; 

Κωνσταντίνος Αποστολίδης