«Μετράνε ήδη αντίστροφα…»

Για όσους διαθέτουν μία ελάχιστη επαφή με τον ειδησεογραφικό και πολιτικό κόσμο, είτε από επαγγελματικό ενδιαφέρον είτε από τάσεις σαδομαζοχισμού, η θερινή περίοδος δεν μπορεί να τους προσφέρει καμία ανάσα χαλάρωσης και ηρεμίας.  

Ακόμα και οι πολυαναμενόμενοι Ολυμπιακοί Αγώνες, που σίγουρα θα μπορούσαν να χαρίσουν μία ευχάριστη σπατάλη χρόνου, για τους Έλληνες που διαθέτουν στοιχειώδη αξιοπρέπεια έχασαν το νόημά τους πριν καλά καλά αρχίσουν. Γιατί είναι ντροπή, κυριολεκτικά, στην Ελλάδα του 2012 να έχουμε «ντοπαρισμένους» παγκόσμιους πρωταθλητές και άλλους συμμετέχοντες αθλητές με μηδενικό σεβασμό απέναντι σε αθλητές από άλλα έθνη.

   

Δηλαδή, ακόμα και σε περίοδο που έχουμε μία άμεση ευκαιρία να κερδίσουμε τον παγκόσμιο σεβασμό και να αναθερμάνουμε τα συναισθήματα πολλών απέναντί μας με τον χαρακτήρα και τις επιδόσεις μας στον αθλητισμό, αντιθέτως κάποιοι επιλέγουν πάλι να είμαστε το μαύρο πρόβατο. Κοινώς, πάλι ρεζίλι γίναμε…

Όμως, να έρθουμε σ’ αυτά που πραγματικά ξυπνούν μέσα σου την οργή και την αγανάκτηση και δεν σ’ αφήνουν να χαρείς κανέναν ήλιο και καμία θάλασσα. Διαβάζω στον μνημονιακό Τύπο και ακούω στη μνημονιακή ΤV ότι «η κυβέρνηση Σαμαρά ακολουθεί τη σωστή τακτική, η οποία προτάσσει την υλοποίηση των δεσμεύσεων της χώρας πριν από την όποια εθνική διεκδίκηση».

Εντάξει, δεν έχει νόημα να αποδείξεις στους στρατευμένους πόσο γελοιοποιούνται εθνικά και πόσο υποβιβάζονται κοινωνικά όντες στην εξουσία μεν αλλά υποτελείς στο διεθνές και ευρωπαϊκό συμφέρον και μάλιστα σε αντιμνημονιακή χώρα. Είναι γνωστό πως το χέρι (σύστημα) που σε ταΐζει δεν το δαγκώνεις. Με νύχια και με δόντια γραπώνεσαι στη διαπλοκή για να συντηρήσεις τη βρωμιά που σε τρέφει είτε είσαι πολιτικός είτε δημοσιογράφος ή τέλος πάντων συνεργός στο έγκλημα από οποιοδήποτε πόστο.

Παράλληλα, η πρόταση του νέου τσάρου μας, του Υπουργού Οικονομικών, πρώτα να εφαρμόσουμε το μνημόνιο και μετά να το αναδιαπραγματευτούμε, έγινε  δεκτή σχεδόν με ενθουσιασμό τόσο από τη Μέρκελ όσο και από τη Λαγκάρντ. Είναι πια φανερό μυστικό πως οι τεχνοκράτες του είδους χαίρουν μεγάλης εκτίμησης από τη συντηρητική Ευρώπη. Άλλωστε, ο Γιάννης Στουρνάρας ανήκει σε κείνους τους σπάνιους ανθρώπους που απολαμβάνουν υψηλά εισοδήματα και ακόμη υψηλότερες τιμές χωρίς να υφίστανται τα βάρη των πολιτικών, δηλαδή εκλογές ή πολιτικό κόστος.

Αρκεί να είναι διαθέσιμοι σε τέτοιες συγκυρίες, όπως η σημερινή για την Ελλάδα, και χωρίς να κάνουν ή να χάσουν το παραμικρό τους επιστρατεύουν οι αρχιτέκτονες της καταστροφής για να στελεχώσουν το παζλ των πολιτικών εκείνων που καλούνται σε έκτακτες περιστάσεις για να θολώσουν τα νερά με το σπουδαίο βιογραφικό τους. Τη στιγμή, λοιπόν, που υποτίθεται ότι ο Υπουργός Οικονομικών αναζητά ισοδύναμα μέτρα για να σώσει μισθούς και συντάξεις, αναρωτιέμαι εάν τελικά έχουμε έναν Υπουργό Οικονομικών που εκπροσωπεί εμάς στις Βρυξέλλες ή έναν τεχνοκράτη που εκπροσωπεί εκείνους στην Αθήνα…

Παρεμπιπτόντως, το Δεκέμβριο έρχεται το Μνημόνιο 3. Και μεταφέροντας ένα σχόλιο από το twitter που διάβασα προσφάτως «το θετικό με το Μνημόνιο 3 είναι ότι αυτό δεν θα το μπερδεύει κανείς, θα είναι της Αγίας Τριάδος: Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης». Η καημένη η ΜΝΗΜ.ΑΡ. (Μνημονιακή Αριστερά) θα έχει την τύχη του άλλου δύσμοιρου της πολιτικής, του πατριώτη του Καρατζαφέρη, στις επόμενες εκλογές.

Τελευταία, έγινε επίσης γνωστό στο διαδίκτυο ότι ο πρώτος τομέας στον οποίο έσπευσε να διακριθεί η τριτοκομματική κυβέρνηση του Μνημονίου είναι η αλλαγή της διοίκησης της ΕΡΤ. Τι επιδιώκει η ΝΔ και το διαπλεκόμενο επιτελείο της; Η πρωινή ζώνη να γίνει λιγότερο «πολιτική», να αποσυρθούν οι «μεγάλης ηλικίας» δημοσιογράφοι, όπως η κ. Στάη, και φυσικά να κοπούν οι ενημερωτικές εκπομπές του Βαξεβάνη, του Κούλογλου και άλλες που λένε και καμιά αλήθεια.

Η ΝΔ πάει να κάνει ό,τι θα ήθελε κάθε κυβέρνηση, να έχει με το μέρος της την κρατική τηλεόραση σαν ιδιοκτησία της και κυρίως, στελεχωμένη μόνο με δικούς της ενσωματωμένους… δημοσιογράφους. Άρα, στον κρίσιμο τομέα της διαμεσολάβησης και της προπαγάνδας θέσεις εργασίας θα υπάρχουν μόνο για στρατευμένα φερέφωνα του μνημονίου. 
    

Η Σαμαρική κυβέρνηση έχει επιλέξει τον εχθρό της. Είναι τα 2/3 της ελληνικής κοινωνίας που τόσο υποτιμά και υπονομεύει. Η ΝΔ θεωρεί ότι υπάρχει ακόμα αρκετός πλούτος στα 2/3 της μεσαίας και χαμηλής κοινωνίας που πρέπει να μεταφερθεί στις τσέπες των δανειστών, ενώ δείχνει απροκάλυπτα ότι υπάρχει ακόμα χρόνος και χώρος να μείνουν στο απυρόβλητο οι συνεργοί στο έγκλημα και συνεργάτες τους στην καταστροφή. Η παρούσα κυβέρνηση, αποτέλεσμα των δύο ξεδιάντροπων μνημονίων και του ωφελιμιστικού και εκβιαστικού διλήμματος «ευρώ ή δραχμή», δικαίως χαρακτηρίζεται ως συγκυβέρνηση των δύο μνημονίων και του ενός εκβιασμού.

Όσο η κυβέρνηση αυτή υπονομεύει τον ελληνικό λαό και «αγωνίζεται» δίνοντας λογαριασμό μόνο στους δανειστές και τους εταίρους θα έχει απέναντί της όλη την κοινωνία και θα την εξωθεί πια στην έμπρακτη εξωτερίκευση της αγανάκτησης. Είναι χυδαίο η μνημονιακή κυβέρνηση να κουνά το δάχτυλο σε μια αντιμνημονιακή κοινωνία. Να τελειώσει και το παραμύθι της μνημονιακής διαπλοκής περί ανυπαρξίας εναλλακτικής πρότασης. Οι τζάμπα μάγκες είναι ο Σαμαράς των βαρύγδουπων δηλώσεων («θα ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας, θα κατεβάσω τις κουκούλες»), ο Βενιζέλος της σάπιας μνημονιακής ρητορικής, ο κάθε ακροδεξιός ψευτοπατριώτης Γεωργιάδης.

Εναλλακτικές προτάσεις ακούστηκαν όχι μόνο από τα κατ’ εξοχήν αντιμνημονιακά κόμματα αλλά από όλους, ακόμη και τους εξωκοινοβουλευτικούς. Απλώς, η κυβέρνηση έχει το εύκολο επιχείρημα περί του ανέφικτου των υποσχέσεων των άλλων κομμάτων. Ακόμη και ο κατά φαντασίαν εθνάρχης, ο κ. Καμμένος, στην τελευταία προεκλογική διακαναλική του συνέντευξη παρουσίασε εξονυχιστικά επί πενήντα πέντε λεπτά μία διαφορετική λύση ανάπτυξης, αναγκάζοντας τον μνημονιακό εκπρόσωπο του Mega, κ. Βλάχο, να τον κατηγορήσει ότι «καταργεί τη δημοσιογραφία μιλώντας μόνος του τόση ώρα».

Το πρόβλημα δεν λύνεται με μνημόνια. Το γνωρίζει αυτό πλέον κάθε οικονομικός αναλυτής, το ξέρουν οι ίδιοι οι πολίτες, το αντιλαμβάνονται σιγά σιγά και το ΔΝΤ και το Βερολίνο. Τα προβλήματα της Ελλάδας είναι τόσο διογκωμένα που είναι άλυτα, κι αυτό γιατί είμαστε ένα αποτυχημένο κράτος έχοντας στην εξουσία τους αυτουργούς όλων των δεινών της χώρας.

Πρέπει να ξαναφτιάξουμε τα πάντα από την αρχή, αλλιώς κάθε έξι μήνες θα σωζόμαστε και λίγο πριν χρειαστεί να πληρώσουμε τους δανειστές θα επανέρχεται ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ, θα ανακαλύπτουν νέους μαϊμού συνταξιούχους και δικαιούχους προνομιακών επιδομάτων, πότε όλα αυτά, κάθε φορά που ετοιμάζονται να κάνουν περικοπές από το «σπάταλο κράτος».

Πάντως, η φαυλότητα διανύει το τέλος της βασιλείας της. Με άλλα λόγια, η παρούσα κυβέρνηση μετράει ήδη αντίστροφα και πρέπει να είμαστε βέβαιοι πως οτιδήποτε κι αν ακολουθήσει δεν θα είναι χειρότερο από τη ΝΔ και τον Σαμαρά. Εκτός, αν με κάποιον μαγικό τρόπο επανέλθει στην εξουσία ο Γ.Α.Π.(!) 

Frustra sed Prudenter