Φοβερό Σκουπιδαριό...

Αν και έχω σταματήσει να διαβάζω τον μνημονιακό Τύπο, την προηγούμενη Παρασκευή βρέθηκαν κυριολεκτικά τυχαία στα χέρια μου "ΤΑ ΝΕΑ" (μεταξύ μας, το κάνω αρκετά συχνά, αγοράζω ακόμα και Καθημερινή από βίτσιο, για να διατηρώ την αγανάκτησή μου σε κορυφαία επίπεδα, μετά χτυπάω ένα HOT DOC και έρχομαι στα ίσα μου βέβαια). 

Μεταξύ των μνημονιακών σχολίων πήρε το μάτι μου και μια έρευνα που έλεγε ότι ένας στους δέκα Έλληνες εν έτει 2012 δεν έχει βγάλει το Δημοτικό, κάθε χρόνο εφτά χιλιάδες ελληνόπουλα μένουν μακριά από τα θρανία, τέσσερα εκατομμύρια πολιτών δεν έχουν ολοκληρώσει την στοιχειώδη εκπαίδευση - δηλαδή ένα εκατομμύριο (από αυτά τα τέσσερα) δεν έχει τελειώσει ούτε το Δημοτικό. 

Με άλλα λόγια, δύο και δύο κάνουν έξι, γκα γκου μπου και τα σχετικά! Σοκαριστικόν, το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς (δεν χρειάζεται να πει κάποιος, ωστόσο, πως υπάρχουν και αναλφάβητοι που σαν άνθρωποι "απέχουν μίλια" από τους μορφωμένους, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).

Σαν να μην έφτανε αυτό, τα μεγαλύτερα ποσοστά στοιχειώδους μόρφωσης και εκπαίδευσης φέρουν Σλοβένοι, Τσέχοι, Πολωνοί, Σλοβάκοι. Ναι ελληναράκο μου, αυτούς που έβαζες να ξεσκατίζουν τις γιαγιάδες σου και που τους έπαιρνες κάθε Τρίτη να ξεβρωμίσουν το αχούρι που έμενες, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι, μάλιστα οι ίδιοι, είναι πιο μορφωμένοι από σένα. Ή μήπως εσύ είσαι απόγονος του Περικλή και έχεις την Ακρόπολη πέντε χιλιόμετρα απ' το σπίτι σου, οπότε είσαι πιο μάγκας;

Η απάντηση, φυσικά, είναι ότι δεν είσαι πιο μάγκας μπουμπουνοκέφαλε! Εσύ μάλιστα είσαι υποτελής όλης της ΕΕ, κάνεις ό,τι σου λέει κάθε αφεντικό, τις μαζεύεις τις φάπες σου και λες ναι σε όλα, ενώ όταν σου δίνουν την ευκαιρία να αλλάξεις τα πράγματα εσύ πάλι ψηφίζεις την κατάντια σου, γιατί δεν σε σώζει κανένας Περικλής πια, ούτε καν ο Αλέξανδρος ούτε ο Παρθενώνας. Πάρ' το χαμπάρι, οι κοπέλες που γλεντούσες σε κάθε λογής χαμαιτυπεία είναι εγγράμματες, εσύ είσαι ο απαίδευτος.

Αν σ' όλα αυτά προσθέσουμε και μια σειρά άλλων παραγόντων, έχουμε κάθε δίκιο να κλαίμε για την ξεφτίλα μας, να στεναχωριόμαστε για τον ατέλειωτο κατήφορο, για τις αλλεπάλληλες κατραπακιές που τρώμε διεθνώς και εσωτερικώς. Γιατί δεν σταματά εδώ ο εφιάλτης. Δεν είναι μακριά μας αυτοί οι άνθρωποι, πάντως, είναι στα σπίτια μας, οι φίλοι μας, οι γονείς τους, οι γνωστοί μας.

Γιατί ο Έλληνας κατάφερε να κηρύξει πόλεμο ακόμα και κατά του βιβλίου. Οι φυγόπονες και τεμπέλικες τακτικές που μας συνόδευαν από τα σχολικά θρανία, τότε που δεν ανοίγαμε βιβλίο, πέρασε στη ζωή μας. Μάθαμε μόνο το μεροκάματο, φράγκα στην τσέπη κι άγιος ο Θεός! Έχουμε σπάσει κάθε ευρωπαϊκό ρεκόρ απομάκρυνσης από το βιβλίο. Με άλλοθι την κρίση και δικαιολογία την ασχήμια της πραγματικότητας που ζούμε ξεχάσαμε το ωραίο, το ωφέλιμο, το καλό. 

Γιατί ο Ελληνάκος εκλαμβάνει την εφημερίδα και το περιοδικό σαν κάτι άγνωστο, κάτι απεχθές, μια βουβή ασχολία για περίεργους. Φτάσαμε να θεωρούμε ασθένεια την κουλτούρα. Δείχνουμε με ειρωνεία και μίσος τον "κουλτουριάρη", τον βλέπουμε σα να λέμε "αυτός είναι βλαμμένος με δίπλωμα". Θεωρούμε παλιομοδίτη, παράξενο, μοναχικό, εξωγήινο αυτόν που διαβάζει μόνος σε ένα πάρκο ή μια καφετέρια.

Γιατί συνηθίσαμε στο εύπεπτο, στο ηλίθιο, στο "λίγο", στο εύκολο, σε ό,τι δεν απαιτεί προσπάθεια, στην κουλτούρα του αποδεκτού από τους πολλούς (δηλαδή τους πραγματικά ηλίθιους). Συνηθίσαμε στο ευτελές θέαμα, συνηθίσαμε να βλέπουμε την παιδεία σαν εκπαίδευση και μόνο, τα σκαλοπάτια των πανεπιστημίων σαν σκαλιά αναρρίχησης στην κοινωνική κλίμακα, σε μια αόρατη μπαρούφα, προϊόν της βλαμμένης άποψης για τη ζωή που θέλει τον Έλληνα πρώτο όνομα, το επώνυμό του σε ταμπέλες και φωτεινές επιγραφές.

Γιατί, επιπλέον, κατέχουμε την πρωτιά στην παχυσαρκία. Επειδή, δύο στους τρεις Έλληνες χρειάζονται την Πυροσβεστική για να μαζέψουν τις κοιλιές τους. Διότι, η περίφημη μεσογειακή διατροφή έδωσε τη θέση της στις ατέλειωτες ουρές στα McDonald's και έγινε το χάμπουργκερ μεσημεριανό μας και το σουβλάκι βραδινό μας.

Γιατί, τέλος, το Ελλαδιστάν απέκτησε και σόου μπιζ, από την οποία παρελαύνει κάθε καρυδιάς καρύδι και έγινε στίβος ανάδειξης πανηλιθίων, ατάλαντων, τυχάρπαστων, χώρος όπου αν είσαι νούμερο μπορείς να απολαύεις σεβασμού από κάθε Ελληναρά της Espresso.  

Επειδή, εθιστήκαμε να βλέπουμε αυτόν τον χορό ξετσιπωσιάς για να έχουμε δήθεν να γελάμε, να τα λέμε με τον συνάδελφο αύριο στη δουλειά και να χαλαρώνουμε και όχι γιατί αν δεν μάθουμε ποια τραγουδίστρια χώρισε θα ψάχνουμε την επόμενη μέρα τρεις ώρες στο twitter να δούμε ποια ήταν τελικά.

Γιατί τα Ελληνόπουλα έμαθαν ότι αν έχεις ξανθό μαλλί και πάρεις τη σκόνη που σου δίνουν στο γυμναστήριο θα σε προσκυνάνε αιωνίως όλα τα πιπίνια. Γιατί, το να'σαι φοιτητής έγινε συνώνυμο με κάθε λογής ραστώνη, με το ξεκίνημα του τσιγάρου, τα μπουζούκια, τον καφέ στο αμφιθέατρο. Γιατί οι γυναίκες έχουν πιστέψει ότι επιβεβαιώνουν τη "φύση" τους ανεβαίνοντας σε δεκαοχτώ πόντους παπούτσι και έχουν ξεχάσει ότι αν είσαι ηλίθια δεν έχει σημασία, λίγο πούδρα, λίγο φανερό μπούστο και λίγο να φαίνεται το εσώρουχο, τότε έχουν ανοίξει οι πόρτες της επιτυχίας.

Γιατί πρότυπο ζωής για τους άντρες της Ελλαδίτσας έγινε ο χαρτοφύλακας, το κοστούμι και η Mercedes, η μεζονέτα στο Γέρακα. Επειδή οι γυναίκες πίστεψαν ότι ο προορισμός τους είναι μια δουλίτσα γραφείου, ένας ωραίος γάμος και δυο παιδιά, δείπνο με φίλους στα σπίτια να δούμε ποια έκανε την καλύτερη τύχη κλπ. Και φυσικά, όλοι μαζί να δούμε τα παιδιά μας να γίνονται τα ίδια σκατά με εμάς, σαν τα μούτρα μας, γιατί έτσι ήμαστε εμείς ή γιατί αυτό θέλαμε εμείς. Ε, κουφιοκεφαλάκι κάπως έτσι δεν σκεφτόμαστε;

Γι' αυτό είμαστε ένα φοβερό σκουπιδαριό, ένας ανελέητος εχθρός του εαυτού μας αλλά και σύμμαχος του Πολιτικού Κρετινισμού που επί δεκαετίες παράγουμε σ' αυτή τη χώρα με τεράστια επιτυχία. Οι αριθμοί μας πληγώνουν παντού, αλλά έχουμε γίνει αναίσθητοι, δεν μας νοιάζει τίποτα, να σώσουμε το τομάρι μας. Καλοπέραση μόνο και θα τα βγάλουμε πέρα. Γκρίνια κενή, κουβέντες και συζητήσεις καφενείου ακόμα και από τους σοβαρούς.

Μετά απ' όλα αυτά, όλοι έχουν ένα εξιλαστήριο θύμα, έναν αποδιοπομπαίο τράγο, όλοι κάτι έχουν να πουν για την κατάντια ή την ξεφτίλα τους. Όλοι έχουν να πουν ότι φταίει κάποιος άλλος, όχι το εγώ τους. Όχι, δεν φταίει που ο καθένας μας με τον τρόπο ζωής του έχει υποβιβάσει αισχρά την υπόστασή του στην κοινωνία, όχι δεν φταίει που όλοι μας έχουμε γίνει βάρος για τη ζωή του διπλανού μας με ποικίλους τρόπους! Όχι, φταίνε τα αόρατα σκοτεινά παιχνίδια των Θεών! Μπούρδες. Φοβερό σκουπιδαριό...

Κακόφημος