Για να μη γίνουν όλα αυτά και πολλά άλλα που θα συνόδευαν την άνοδο του Τσίπρα στην εξουσία, κάποιοι πίστεψαν τον Σαμαρά. Επειδή με κατακλύζουν εμετικές τάσεις κάθε φορά που φέρνω στο μυαλό μου τις προεκλογικές δηλώσεις του Σαμαρά και την ψήφιση του τρίτου Μνημονίου μετά, δεν θα μπω στη διαδικασία ξανά να περιγράψω τι έλεγε και τι τελικά έκανε ο Πρωθυπουργός.
Θα πω μόνο ότι η διαχείριση του "ελληνικού ζητήματος" βρίσκεται πια στα πλέον ακατάλληλα και άχρηστα χέρια από ελληνικής πλευράς. Από ευρωπαϊκής πλευράς, βρισκόταν ούτως ή άλλως στα χειρότερα χέρια δεδομένου ότι ο Μερκελισμός είναι το μεγάλο αγκάθι όχι μόνο για τις οικονομίες του Νότου λόγω της αυστηρής λιτότητας, αλλά είναι ταυτόχρονα και το ασφαλές μονοπάτι προς τον ευρωπαϊκό διχασμό.
Ποιός θα περίμενε ότι η Ελλάδα θα είχε συμφέρον να συμμαχήσει με το ΔΝΤ εναντίον της ΕΕ; Διότι, αυτό που χωρίζει τις δύο πλευρές που οργανώνουν την αντιμετώπιση του ελληνικού ζητήματος πια είναι η αναγκαιότητα ενός νέου κουρέματος του ελληνικού χρέους ή όχι. Για την Ευρώπη και ειδικά τη Γερμανία ένα νέο κούρεμα μπορεί να σημαίνει απώλεια μερικών δισεκατομμυρίων, ενώ το ΔΝΤ θέλει να φτιάξει την εικόνα του απέναντι στους πελάτες του, καθώς η κακή του φήμη από την αντιμετώπιση των προβλημάτων στην Αργεντινή αλλά και στην Ελλάδα σήμερα φαίνεται να φοβίζει τις κυβερνήσεις των κρατών να προσφύγουν σ' αυτό πλέον.
Όπως και να'χει, ξέρει κάθε πολίτης σ' αυτή τη χώρα που διαθέτει ελάχιστα γραμμάρια αυτοσεβασμού (ακόμη κι εκείνοι που ήθελαν Σαμαρά και δεν τους έφτασε ο ΓΑΠ) ότι αυτά που μας παρουσιάζουν ως λύσεις που θα δώσουν ώθηση στην επιχειρηματικότητα και θα ανακουφίσουν την ελληνική οικονομία είναι παραμυθάκια της χαλιμάς.
Ό,τι γίνεται αυτή τη στιγμή και δήθεν επεξεργάζεται αυτός ο αστείρευτα αισιόδοξος κ. Στουρνάρας είναι η ταφόπλακα της ελληνικής οικονομίας. Πρόκειται απλώς για την υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει Βενιζέλος και Σαμαράς και δεν πρόκειται να παράσχουν ούτε ένα ευρώ για ρευστότητα στις ελληνικές αγορές και στις εγχώριες επιχειρήσεις.
Είναι μία καλοστημένη τραγωδία από την τρικομματική κυβέρνηση που πραγματοποιεί τους στόχους της Γερμανίας και του "λόμπι του ευρώ" καταπατώντας, παράλληλα, εργασιακά κεκτημένα των πολιτών και οδηγώντας τη χώρα σε πρωτοφανή ποσοστά ανεργίας και φτώχειας. Το σίριαλ εκταμίευσης της δόσης των 44 τελικά δις δεν αφορά κανέναν άλλον εκτός από τις ελληνικές τράπεζες που κινδυνεύουν ακόμη να μείνουν χωρίς ρευστό. Εκεί αναφερόταν ο Σαμαράς όταν έλεγε "χρεοκοπούμε στις 16 Νοέμβρη αν δεν πάρουμε τη δόση".
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα χρεοκοπήσουν οι ελληνικές τράπεζες. Επίσης, η χώρα δεν θυμίζει σε τίποτα ευρωπαϊκό κράτος που βρίσκεται λίγο πριν τη σωτηρία και τη σταθεροποίηση. Θυμίζει χώρα που μόλις βγήκε από πόλεμο και είναι μόνο σωρός ερειπίων.
Κανένας ανασχηματισμός δεν πρόκειται να σώσει αυτή την Κυβέρνηση αλλά ούτε και την χώρα. Χρειάζεται ευρωπαϊκή λύση, χρειάζεται μία συμμαχία εντός της ΕΕ εναντίον του Μερκελισμού που μάχεται να γερμανοποιήσει τις οικονομίες όλων των κρατών - μελών και ένα ηχηρό STOP στις πολιτικές που σώζουν τις τράπεζες και τους πλουσίους και διαλύουν τους λαούς της Ευρώπης.
Δεν πρέπει να εφησυχάζουμε επειδή ψηφίστηκαν τα μέτρα. Ξέρουμε πια όλοι ότι το Μνημόνιο 3 θα είναι η καταδίκη κάθε κοινωνικού δικαιώματος και κάθε θετικής προοπτικής που μπορεί να υπόσχονταν οι πολιτικές ζυμώσεις στο ευρωπαϊκό σκηνικό. Τα πράγματα μέρα με τη μέρα γίνονται χειρότερα για μας και θα γίνουν εφιαλτικά όταν ξεκινήσει η εφαρμογή όσων ψηφίστηκαν. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η χώρα έχει έναν τραπεζίτη για Υπουργό Οικονομικών που δηλώνει πέντε μήνες τώρα "αισιόδοξος".
Εγώ δεν έχω καταλάβει... Αισιόδοξος ότι θα σωθούν οι τράπεζες με την εκταμίευση της δόσης και δεν θα πτωχεύσουν οι συνάδελφοί του ή αισιόδοξος ότι θα πάρει μπρος η ελληνική οικονομία; Γιατί, αν μετά το σημερινό eurogroup πανηγυρίζει μαζί με το Σαμαρά ότι μας έσωσαν, συγγνώμη, αλλά εγώ νομίζω ότι το πρώτο θα έχει συμβεί. Και συγγνώμη ξανά, αλλά εγώ έχω μάθει πως όταν σώζονται οι τράπεζες, σώζεται το "σύστημα", κι άρα; Να περιμένουμε Μνημόνιο 4 την Άνοιξη;
Κακόφημος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου