Πρώτον, το ΠΑΣΟΚ θυμίζει "υπερχρεωμένο νοικοκυριό" που χαροπαλεύει και στην απελπισία του "κάνει ό,τι χρειάζεται" για να μην ξεριζωθεί. Η "προγραμματική συμφωνία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ" χαρίζει στο κόμμα του "ελληνικού θαύματος" την σωτηρία. Ο Βαγγέλης κατάφερε να γίνει το ΠΑΣΟΚ επίσημη "συνιστώσα" της ΝΔ.
Δεν πρόκειται για προγραμματική συμφωνία. Ας τα λέει ο Πρετεντέρης αυτά. Λέγεται κι αλλιώς... συναυτουργία. Ο Σαμαράς πρέπει να σώσει το προστατευόμενο μέλος "Βενιζέλος", γιατί πολιτικά εξαρτάται από αυτό. Μία στραβοτιμονιά του Βαγγέλη κι ο Σαμαράς θα ξαναπουλάει πίτσες στο Σικάγο. Ο Βαγγέλης είναι συνοδοιπόρος στο δρόμο για τη διάσωση της χώρας, πρέπει να προστατευτεί, άρα δεν υπάρχουν ιδεολογίες και κομματικές ταυτότητες μπροστά στον κίνδυνο κυβερνητικής κατάρρευσης. Οι τριγμοί είναι έντονοι τις τελευταίες εβδομάδες στην κυβέρνηση. Ο Αβραμόπουλος έκανε την αρχή και έδειξε ότι υπάρχουν πρωτοκλασσάτα στελέχη που όταν κινδυνεύσουν να φορτωθούν ευθύνες που δεν έχουν ("ναυπηγεία"), δεν θα διστάσουν να σώσουν το τομάρι τους ακόμα κι αν προκαλούσαν κυβερνητικό πανικό και αμφισβήτηση της συνεργασίας των δύο κομμάτων.
Έτσι, η "προγραμματική" ήρθε να επιβεβαιώσει την λογική Σαμαρά "εγώ κι ο Βενιζέλος με κάθε τίμημα". Πρέπει να καλυφθεί ο Βενιζέλος, πρέπει να κουκουλωθεί το σκάνδαλο με την αμαρτωλή σύμβαση των ναυπηγείων κι όλο αυτό χρειάζεται το πέπλο της κυβερνητικής συνεργασίας (ή συναυτουργίας), για να δικαιολογηθεί κοινοβουλευτικά και μιντιακά. Ο Σαμαράς δεν συμφωνεί προγραμματικά με τον Βενιζέλο, προσπαθεί να τον σώσει για να σωθεί. Απλώς, δεν αντιλαμβάνεται το ρίσκο. Ο Βενιζέλος είναι είδος υπό εξαφάνιση, αλλά με μια διαφορά... πρώτα θα εξαφανίσει τα υπόλοιπα μέλη της αγέλης και μετά θα παλέψει ως το τελευταίο κομμάτι πολιτικής σάρκας που διαθέτει να σώσει εαυτόν, για να μην εξαφανιστεί το είδος(!)
Δεύτερον, η βόμβα "Τζιτζικώστα" έσκασε φυσιολογικά και δεν έχει σχέση με καμιά θλιβερή τυχαία ολίσθηση. Τί έκανε ο άνθρωπος στο κάτω κάτω; Ως περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας κάλεσε μερικούς πολιτικούς και ιδεολογικούς "φίλους" στις εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου! Έτυχε να είναι βουλευτές της Χρυσής Αυγής και μετά τόλμησε να εξομοιώσει το ΠΑΣΟΚ με την ΧΑ λόγω της καταδίκης του Άκη ως προς την "εγκληματική δράση".
Δεν είναι αποκάλυψη-σοκ. Κατ' αρχάς, το "ξέπλυμα της Χρυσής Αυγής" είναι πολιτικό άθλημα των στελεχών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και ορισμένων μέσων ενημέρωσης εδώ και πολύ καιρό. Ξεκίνησε από τον Ψωμιάδη που την είχε χαρακτηρίσει "αδελφό κόμμα" πριν ενάμιση χρόνο, συνεχίστηκε με τη mainstream παρουσίαση της ΧΑ από τα κανάλια και ορισμένες εφημερίδες και φτάνει έως τις δηλώσεις Τζιτζικώστα. Πάντως, το κοινό μυστικό είναι ότι στους κόλπους της ΝΔ και της Κυβέρνησης τα "ακροδεξιά παιδιά" ζουν και βασιλεύουν.
Τρίτον, επ' αφορμή της "εθνικής επετείου" (κι αφού κάθε χρόνο τέτοια μέρα προβληματιζόμαστε γι' αυτό) θα συνεχιστεί πολλά χρόνια ακόμα αυτό το έθιμο που δεν έχει καμία σχέση με την "εθνική συνείδηση" και τον "εθνικό προσανατολισμό" των νέων παιδιών, αλλά, αντίθετα, είναι σοβαρή αφορμή για να χάσουν διδακτικές ώρες (σιγά το μεγαλείο εδώ που τα λέμε!) ορισμένοι άεργοι μαθητές μας, να επιδείξουν το "εθνικό στήθος" και τους "εθνικούς γλουτούς" τα κορίτσια μας και να διαγωνιστούν στην επαναστατική ηλιθιότητα της "στραγαλόπτωσης" οι κάγκουρες των σχολείων;
Το κατεξοχήν κοινό μυστικό της ημέρας είναι ακριβώς ο ευτελισμός της μαθητικής παρέλασης. Βάζω στοίχημα ότι διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό από τους παρελαύνοντες αγνοούν σε ποιους αποδίσουν τελικά τιμή. Στους ήρωες του πολέμου (που έμαθαν από τα σκερτσάκια της μαθητικής γιορτής δυο ονόματα την ώρα που χάζευαν στο κινητό τους) ή στα πολιτικά και στρατιωτικά πρόσωπα που νιώθουν υπερφίαλη περηφάνια ανυψωμένα σε μια ξύλινη εξέδρα και τους κοιτάνε λες και είναι αυτοί οι ήρωες;
Η σύγχυση είναι μεγάλη σε αυτό το ζήτημα και πάντα στην συζήτηση αυτή υπάρχει ένας θερμόαιμος έλλην που επικαλούμενος λέξεις όπως παράδοση, ήθη, αγώνες, πίνδος, νεκροί, ελευθερία θα υπερασπιστεί την αξία της παρέλασης. Τρίτη πρωί ας πάει σε ένα λύκειο να δει πόσο κοντά στην εθνική υπερηφάνια μπορεί να βρεθεί σήμερα ο φασισμός (ας ρίξει μια ματιά μόνο σε μερικά μπλουζάκια...δεκαεφτάχρονων). Δυστυχώς, εκεί φτάσαμε: στην ποινικοποίηση της εμφάνισης. Γιατί κάποια πράγματα πια υπάρχει ο δημοκρατικός "χώρος" να μην κρύβονται...ιδίως όταν πρόκειται για τον φασισμό (ξεκινάει από την κυβέρνηση της χώρας και φτάνει ως τον δεκαεφτάχρονο μαθητή που απλώς φοράει μια μπλούζα).
Δεν γίνεται να κάνεις παρέλαση για το "ΟΧΙ" του '40 κι αύριο πρωί να λες "ναι" στον φασισμό. Ως κυβέρνηση, ως καθηγητής, ως μαθητής, ως ψηφοφόρος, ως πολίτης, ως άνθρωπος.
Κάπως έτσι έχουν οι θεωρίες συνωμοσίας...συγγνώμη, τα κοινά μυστικά μάλλον!
Frustra sed Prudenter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου