Τελικά τί άλλαξε;

Μπήκαμε στα μνημόνια για να σωθούμε και να μην χρεοκοπήσουμε. Ωραία. Μετά να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα της χώρας, να είμαστε συνεπείς προς το χρέος μας και να το μειώσουμε και στο τέλος να ξαναβγούμε στις αγορές και να έχουμε ανάπτυξη. Ωραία και πάλι. Αυτά τα πετύχαμε λοιπόν!

Όλοι ξέρουμε το περίφημο "success story" της κυβέρνησης. Τα μνημόνια απέδωσαν καρπούς! Η χώρα σώθηκε, άλλαξε! Αλλάξαμε! Τώρα όμως που το ξανασκέφτομαι είναι έτσι τα πραγμάτα; Έγω βλέπω ότι με τα μνημόνια δεν σωθήκαμε, χειροτερεύσαμε. Ξέρω ότι έξι στους δέκα είναι στο όριο της φτώχειας ή κάτω απο αυτό. Η ανεργία είναι στο 30%, στους νέους 50%, οι μισθοί και οι συντάξεις έφτασαν στον πάτο, οι φόροι τριπλασιάστηκαν.

Με ποιόν τρόπο σωθήκαμε; Είναι αυτή η σωτηρία που θέλουμε; Έπειτα δεν είδα να διορθώνονται τα χρόνια προβλήματα της χώρας. Γραφειοκρατία παραμένει, φοροδιαφυγή παραμένει, δυσλειτουργίες του κρατικού μηχανισμού παρέμειναν και αυξήθηκαν μετά από τις απολύσεις.

Το χρέος, επίσης, αντί να μειωθεί μετά τις θυσίες του λαού που πλήρωσε μέχρι το τελευταίο του ευρώ, αυξήθηκε την περίοδο των μνημονίων. Στις αγορές δεν μπορούμε να βγούμε και όταν βγήκαμε ήμασταν υπό την ομπρέλα όλων των μηχανισμών. Απλά βγήκαμε για πούμε ότι βγήκαμε. Ακόμα, μόνο απο τους εταίρους μας δανειζόμαστε γιατί μόνο απο εκεί μπορούμε, παρόλο το "success story".Όσο για την ανάπτυξη, έχουμε απογειωθεί, έχουμε σερφάρει, όλα τα έχουμε κάνει κατά τον Σαμαρά, αλλά προς τα πίσω.

Και αναρωτιέμαι τι άλλαξε προς το καλύτερο με τα μνημόνια; Τίποτα λέω εγώ. Άλλαξε όμως κάτι στην χώρα, μην είμαστε εντελώς αρνητικοί. Η δημόσια περιουσία, οι δημόσιες επιχειρήσεις άλλαξαν χέρια. Τώρα είναι στην κατοχή ιδιωτών, επιχειρηματιών γνωστών σε όλους μας. Η οικονομία της χώρας υπέστη μια άκρως φιλελεύθερη πολιτική. Μήπως τελικά αυτός ήταν ο σκοπός των μνημονίων; Μήπως τελικά δεν αλλάξαμε;

Οιωνός