Φαρμακονήσι

Τι γυρεύουν στη θάλασσα,
Σύριοι κι’ Αφγανοί πρόσφυγες,
μανάδες με τα μικρά αγκαλιά,
πατεράδες με άδειο βλέμμα;
     
                *
Φύλακες ανθρωπιστές
τους στέλνουν στο βυθό,
τιμωρώντας την ελπίδα
μιας καλύτερης ζήσης.
             
                                                                                                                                                     *
                                                                     Δεν υπάρχουν άνθρωποι.
                                                                     Δεν υπάρχει πολιτισμός.
                                                                     Δεν υπάρχει τίποτα.
                                                                     Τετέλεσται, τετέλεσται.

Απ' την ποιητική συλλογή του Κυριάκου Γρηγ. Ξενάκη

                                                                               "Τοπία της Ψυχής 2008-2014"