Το Βιβλίο του Γιάννη Βαρουφάκη περιγράφει όλα όσα διαδραματίστηκαν εντός, εκτός και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και της Ευρώπης κατά την περίοδο πριν τις εκλογές του Γενάρη του 2015 και κυρίως κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων καθώς και των συνθηκών διεξαγωγής του δημοψηφίσματος του Ιουλίου του 2015 ως και την τελική υπογραφή του τρίτου ελληνικού μνημονίου.
Για να μπορείς να καταλάβεις την ιστορικότητα εκείνων των στιγμών, πρέπει να πιστεύεις στη δημοκρατία. Μόνο αν πιστεύεις στη δημοκρατία μπορείς να κατανοήσεις και να αναγνωρίσεις ότι αυτός ο άνθρωπος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, πάλεψε μέχρι τελευταία στιγμή, εξάντλησε τα όρια του εαυτού του για να ανταποκριθεί στο καθήκον που είχε ο Υπουργός Οικονομικών μιας πτωχευμένης χρεοδουλοπαροικίας.
Είναι ο άνθρωπος που τόλμησε κάτι πρωτόγνωρο στην πολιτική και ανέλαβε συνειδητά το βάρος των πράξεών του: αγωνίστηκε μέχρις εσχάτων να υλοποιήσει και να τιμήσει κάθε λέξη από αυτά που πίστευε και κήρυττε πριν εκλεγεί και κατά τη διάρκεια της βουλευτικής και υπουργικής του θητείας. Αυτό αρκεί και εξηγεί το μένος που προξένησε σε εγχώριους και ευρωπαϊκούς θώκους η πορεία του.
Η Ελληνική Άνοιξη του 2015, αποτελεί προσωπική εκτίμηση, θα φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Γιάνη Βαρουφάκη. Θα έχω στο νου μου πάντα τη μάχη που έδωσε αυτός ο άνθρωπος κόντρα σε θεούς και δαίμονες του εγχώριου και ευρωπαϊκού κατεστημένου. Μού χάρισε την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια που είχα ανάγκη ως πολίτης της Ευρώπης, αξίες τις οποίες συστηματικά και τσογλανικά μού έκλεψε η εγχώρια και ευρωπαϊκή ελίτ της χρεοδουλοπαροικίας.
Παρ ' όλο που όλα όσα γράφει στο Βιβλίο του ο συγγραφέας αποτελούν καταγραφή των απομαγνητοφωνημένων συνομιλιών του ως Υπουργού Οικονομικών με τους ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών, της ελληνικής κυβέρνησης και με λοιπά πρόσωπα διεθνών οργανισμών και να μην μπορούσε να αποδείξει ούτε λέξη από το Βιβλίο του, είναι τέτοιο το ποιόν του ακαδημαϊκού και πολιτικού του χαρακτήρα που θα εμπιστευόμουν και το τελευταίο «και» του Βιβλίου. Άλλωστε, είναι εμφανές σε κάθε κεφάλαιο ότι υπάρχει αρκετή αντικειμενικότητα και αρκετή αυτοκριτική του συγγραφέα.
Αν αυτά που ξέρετε για τον Υπουργό Οικονομικών της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτά που διέδιδαν και διαδίδουν τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης στην Ελλάδα αλλά και τα διεθνή μέσα (ακόμη και το Reuters), ειλικρινά πλανάστε πλάνην οικτράν. Ο λυσσαλέος πόλεμος που δεχόταν και η υπονόμευση με την οποία ερχόταν αντιμέτωπος καθ’ όλη τη διάρκεια των σκληρών διαπραγματεύσεων με την τρόικα εξωτερικού και εσωτερικού ο Υπουργός Οικονομικών μιας ευρωπαϊκής χώρας είναι μια θλιβερή στιγμή για τη δημοκρατία στην Ευρώπη.
Αποδεικνύεται περίτρανα ότι η συνθηκολόγηση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015 ήταν το χρονικό μιας προαναγγελθείσας συνέχισης εις το διηνεκές της ύπαρξης του Μνημονιστάν. Πρόκειται για την παράδοση άνευ όρων μιας κυβέρνησης που πιέστηκε απελπιστικά και στραγγαλίστηκε και υπονομεύτηκε φρικτά, προκειμένου να υπογράψει την ταφόπλακα της ελληνικής οικονομίας και την ες αεί συνέχιση της υπόστασης του ελληνικού κράτους ως μόνιμης χρεοδουλοπαροικίας.
Ενώ περιγράφεται εκτενώς το ψυχολογικό υπόβαθρο του Αλέξη Τσίπρα και των συντρόφων του, ώστε αναδεικνύονται καθαρά πολλά από αυτά που γνωρίζει ή υποψιάζεται ο μέσος συνετός πολίτης, σε τελική ανάλυση η συνθηκολόγηση στο τρίτο ελληνικό μνημόνιο ήταν αποτέλεσμα της μη εφαρμογής ως το τέλος του βασικού Plan A και του εναλλακτικού σχεδίου που είχαν εκπονηθεί και συμφωνηθεί από τον Γιάνη Βαρουφάκη, τον Αλέξη Τσίπρα και τα βασικά στελέχη της κυβέρνησής τους.
Στο Βιβλίο αποδεικνύεται πόσο βαθιά ριζωμένα είναι στην χώρα τα φαινόμενα διαπλοκής, φθηνής πολιτικής επιβίωσης, πτωχοτραπεζοκρατίας, ελλείμματος πολιτικών με ηθικό ανάστημα και γενικώς αποδεικνύεται γιατί κανένας άνθρωπος που δεν μετέχει στα παραπάνω φαινόμενα δεν μπορεί να γίνει πολιτικός σε αυτή την Ευρώπη.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης ξεδιπλώνει στους πολίτες όλου του κόσμου το δράμα μιας ευρωπαϊκής χρεοδουλοπαροικίας και τον απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται αποφάσεις στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων, που καθορίζουν μεν την τύχη ολόκληρων λαών αλλά η επιβίωσή τους δεν αποτελεί ποτέ κριτήριο για τη λήψη μιας απόφασης. Οι σελίδες του Βιβλίου είναι μια ευκαιρία να μάθουμε και τι τελικά ισχύει για το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου ή για περιστατικά όπως η «επίσκεψη του Λαφαζάνη στο Νομισματοκοπείο» αλλά και να διαπιστωθεί από όλους τους ευρωπαίους πολίτες πόσο αγαστή είναι η συνεργασία πολιτικών – τραπεζών – μέσων μαζικής αποβλάκωσης.
Υπό αυτές τις συνθήκες, μού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση ο τρόπος με τον οποίο ο Γιάνης Βαρουφάκης κόμισε αρχές όπως η ειλικρίνεια, η αξιοπρέπεια, η παρρησία, η εντιμότητα, το θάρρος σε έναν κόσμο, στον οποίο βασιλεύουν το ψέμα, το ηθικό ξεπούλημα, ο κυνισμός, η ανεντιμότητα, η αναισθησία, η δειλία και η θρησκευτική παραβίαση της λογικής.
Γράφω αυτές τις γραμμές, γιατί χρωστώ αιώνια ευγνωμοσύνη στον Γιάνη Βαρουφάκη για δύο λόγους. Πρώτον, στον πόλεμο με την τρόικα εξωτερικού και εσωτερικού βγήκε νικητής, γιατί ακολούθησε ως το τέλος το αρχικό σχέδιο της κυβέρνησης και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα ακολουθούσε και το Plan B, αν η κυβέρνηση ήταν πρόθυμη. Δεύτερον, επειδή έγραψε αυτό το Βιβλίο.
Στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015 με ποσοστό συμμετοχής 62,5% απαντήσαμε ΟΧΙ το 61,3% των πολιτών. Αποδείξαμε τι λαός είμαστε και αποδείχτηκε τι πολιτικούς έχουμε. Στο Βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη αναδεικνύονται και τα δύο.
Για να μπορείς να καταλάβεις την ιστορικότητα εκείνων των στιγμών, πρέπει να πιστεύεις στη δημοκρατία. Μόνο αν πιστεύεις στη δημοκρατία μπορείς να κατανοήσεις και να αναγνωρίσεις ότι αυτός ο άνθρωπος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, πάλεψε μέχρι τελευταία στιγμή, εξάντλησε τα όρια του εαυτού του για να ανταποκριθεί στο καθήκον που είχε ο Υπουργός Οικονομικών μιας πτωχευμένης χρεοδουλοπαροικίας.
Είναι ο άνθρωπος που τόλμησε κάτι πρωτόγνωρο στην πολιτική και ανέλαβε συνειδητά το βάρος των πράξεών του: αγωνίστηκε μέχρις εσχάτων να υλοποιήσει και να τιμήσει κάθε λέξη από αυτά που πίστευε και κήρυττε πριν εκλεγεί και κατά τη διάρκεια της βουλευτικής και υπουργικής του θητείας. Αυτό αρκεί και εξηγεί το μένος που προξένησε σε εγχώριους και ευρωπαϊκούς θώκους η πορεία του.
Η Ελληνική Άνοιξη του 2015, αποτελεί προσωπική εκτίμηση, θα φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Γιάνη Βαρουφάκη. Θα έχω στο νου μου πάντα τη μάχη που έδωσε αυτός ο άνθρωπος κόντρα σε θεούς και δαίμονες του εγχώριου και ευρωπαϊκού κατεστημένου. Μού χάρισε την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια που είχα ανάγκη ως πολίτης της Ευρώπης, αξίες τις οποίες συστηματικά και τσογλανικά μού έκλεψε η εγχώρια και ευρωπαϊκή ελίτ της χρεοδουλοπαροικίας.
Παρ ' όλο που όλα όσα γράφει στο Βιβλίο του ο συγγραφέας αποτελούν καταγραφή των απομαγνητοφωνημένων συνομιλιών του ως Υπουργού Οικονομικών με τους ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών, της ελληνικής κυβέρνησης και με λοιπά πρόσωπα διεθνών οργανισμών και να μην μπορούσε να αποδείξει ούτε λέξη από το Βιβλίο του, είναι τέτοιο το ποιόν του ακαδημαϊκού και πολιτικού του χαρακτήρα που θα εμπιστευόμουν και το τελευταίο «και» του Βιβλίου. Άλλωστε, είναι εμφανές σε κάθε κεφάλαιο ότι υπάρχει αρκετή αντικειμενικότητα και αρκετή αυτοκριτική του συγγραφέα.
Αν αυτά που ξέρετε για τον Υπουργό Οικονομικών της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτά που διέδιδαν και διαδίδουν τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης στην Ελλάδα αλλά και τα διεθνή μέσα (ακόμη και το Reuters), ειλικρινά πλανάστε πλάνην οικτράν. Ο λυσσαλέος πόλεμος που δεχόταν και η υπονόμευση με την οποία ερχόταν αντιμέτωπος καθ’ όλη τη διάρκεια των σκληρών διαπραγματεύσεων με την τρόικα εξωτερικού και εσωτερικού ο Υπουργός Οικονομικών μιας ευρωπαϊκής χώρας είναι μια θλιβερή στιγμή για τη δημοκρατία στην Ευρώπη.
Αποδεικνύεται περίτρανα ότι η συνθηκολόγηση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015 ήταν το χρονικό μιας προαναγγελθείσας συνέχισης εις το διηνεκές της ύπαρξης του Μνημονιστάν. Πρόκειται για την παράδοση άνευ όρων μιας κυβέρνησης που πιέστηκε απελπιστικά και στραγγαλίστηκε και υπονομεύτηκε φρικτά, προκειμένου να υπογράψει την ταφόπλακα της ελληνικής οικονομίας και την ες αεί συνέχιση της υπόστασης του ελληνικού κράτους ως μόνιμης χρεοδουλοπαροικίας.
Ενώ περιγράφεται εκτενώς το ψυχολογικό υπόβαθρο του Αλέξη Τσίπρα και των συντρόφων του, ώστε αναδεικνύονται καθαρά πολλά από αυτά που γνωρίζει ή υποψιάζεται ο μέσος συνετός πολίτης, σε τελική ανάλυση η συνθηκολόγηση στο τρίτο ελληνικό μνημόνιο ήταν αποτέλεσμα της μη εφαρμογής ως το τέλος του βασικού Plan A και του εναλλακτικού σχεδίου που είχαν εκπονηθεί και συμφωνηθεί από τον Γιάνη Βαρουφάκη, τον Αλέξη Τσίπρα και τα βασικά στελέχη της κυβέρνησής τους.
Στο Βιβλίο αποδεικνύεται πόσο βαθιά ριζωμένα είναι στην χώρα τα φαινόμενα διαπλοκής, φθηνής πολιτικής επιβίωσης, πτωχοτραπεζοκρατίας, ελλείμματος πολιτικών με ηθικό ανάστημα και γενικώς αποδεικνύεται γιατί κανένας άνθρωπος που δεν μετέχει στα παραπάνω φαινόμενα δεν μπορεί να γίνει πολιτικός σε αυτή την Ευρώπη.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης ξεδιπλώνει στους πολίτες όλου του κόσμου το δράμα μιας ευρωπαϊκής χρεοδουλοπαροικίας και τον απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται αποφάσεις στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων, που καθορίζουν μεν την τύχη ολόκληρων λαών αλλά η επιβίωσή τους δεν αποτελεί ποτέ κριτήριο για τη λήψη μιας απόφασης. Οι σελίδες του Βιβλίου είναι μια ευκαιρία να μάθουμε και τι τελικά ισχύει για το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου ή για περιστατικά όπως η «επίσκεψη του Λαφαζάνη στο Νομισματοκοπείο» αλλά και να διαπιστωθεί από όλους τους ευρωπαίους πολίτες πόσο αγαστή είναι η συνεργασία πολιτικών – τραπεζών – μέσων μαζικής αποβλάκωσης.
Υπό αυτές τις συνθήκες, μού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση ο τρόπος με τον οποίο ο Γιάνης Βαρουφάκης κόμισε αρχές όπως η ειλικρίνεια, η αξιοπρέπεια, η παρρησία, η εντιμότητα, το θάρρος σε έναν κόσμο, στον οποίο βασιλεύουν το ψέμα, το ηθικό ξεπούλημα, ο κυνισμός, η ανεντιμότητα, η αναισθησία, η δειλία και η θρησκευτική παραβίαση της λογικής.
Γράφω αυτές τις γραμμές, γιατί χρωστώ αιώνια ευγνωμοσύνη στον Γιάνη Βαρουφάκη για δύο λόγους. Πρώτον, στον πόλεμο με την τρόικα εξωτερικού και εσωτερικού βγήκε νικητής, γιατί ακολούθησε ως το τέλος το αρχικό σχέδιο της κυβέρνησης και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα ακολουθούσε και το Plan B, αν η κυβέρνηση ήταν πρόθυμη. Δεύτερον, επειδή έγραψε αυτό το Βιβλίο.
Στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015 με ποσοστό συμμετοχής 62,5% απαντήσαμε ΟΧΙ το 61,3% των πολιτών. Αποδείξαμε τι λαός είμαστε και αποδείχτηκε τι πολιτικούς έχουμε. Στο Βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη αναδεικνύονται και τα δύο.
Φοίβος Γ. Ξενάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου