Δεν χρειάζεται να ξεχωρίσεις αναμνήσεις του έτους που φεύγει. Και τί να πρωτοθυμηθείς; Είναι τόση η πυκνότητα εναλλαγής αρνητικών καταστάσεων που βίωσε η χώρα που δεν ξέρεις τι να διαλέξεις να θυμάσαι. Στην πραγματικότητα, δεν πρέπει κιόλας. Καλό είναι να τα συγκρατήσεις όλα, γιατί, κακά τα ψέματα, καλά νέα δεν υπάρχουν.
Και όσο κι αν θέλουν να παρουσιάζουν το 2013 σαν έτος προόδου και να κομπορρημονούν για πρωτογενή πλεονάσματα και άλλες γελοιότητες, η ανθρωπιστική κρίση που μαστίζει την κοινωνία και η οικονομική ισοπέδωση των πολιτών (πλην όσων βρίσκονται στις λίστες...) τους διαψεύδουν κάθε μέρα και τους απομακρύνουν όλο και περισσότερο από το κοινωνικό σώμα. Είναι γνωστό πώς επιβιώνουν οι πολιτικοί μας και οι "πολίτες των λιστών". Με την φαύλη συνεργασία πολιτικής διαπλοκής και μιντιακών συμφερόντων αλλά και την πολύτιμη χείρα βοηθείας του έτερου ζεύγους εξουσίας, δηλαδή της αστυνομίας και των επιχειρηματιών-τραπεζιτών.
Το 2013 είδαμε μια ξέφρενη επίθεση από την κυβέρνηση σε βάρος της ιδιωτικής περιουσίας. Το ανταποδοτικό σύστημα του ελληνικού κράτους, κατά το οποίο εργαζόσουν μια ζωή δεχόμενος παρακράτηση των αποδοχών σου για να πάρεις σύνταξη, πέθανε. Οι φόροι ανελέητοι μέσα από νομοσχέδια που ψηφίστηκαν την χρονιά που πέρασε. Το Κράτος, το μόνο πια μεσιτικό γραφείο στην χώρα, δημεύει νόμιμα περιουσίες δεκαετιών που αποκτήθηκαν όχι μέσω κεφαλαίων στην Ελβετία αλλά από κόπους και μόχθο καθημερινής τίμιας εργασίας. Την ίδια ώρα που το σαχλό διάγγελμα του Πρωθυπουργού μοιράζει φρούδες ελπίδες περί ανάκαμψης και εξόδου στις αγορές και λοιπές γελοιότητες πολιτικού κρετινισμού, ο πολίτης βλέπει ότι από αύριο οι τράπεζες θα τον πετάνε έξω από το σπίτι του.
Μέσα σ' αυτή την χρονιά που πέρασε παρακολουθήσαμε συνταγματικές ελευθερίες και κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα να καταλύονται ανεμπόδιστα το ένα μετά το άλλο. Ενώ οι πουλημένες φυλλάδες και οι εκπομπές καναλαρχών - που επιβιώνουν χάρη σε δάνεια που τους παρέχει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με κρατικές εγγυήσεις ως αντάλλαγμα - αγιοποιούσαν για ακόμη μια σεζόν κάθε μέτρο που ψηφιζόταν σε βάρος της κοινωνίας και μέμφονταν με δριμύτητα κάθε απεργιακή κινητοποίηση παρά το δίκαιο αυτής, την ίδια στιγμή οι μισοί Έλληνες έμειναν ανασφάλιστοι, οι ασθενείς υποχρεώθηκαν να "θεραπεύονται" από γενόσημα άγνωστης προέλευσης και παρασκευής (όλα αυτά συνοδευόμενα από την σιχαμένη τηλεοπτική ρητορική συστημικών ανικάνων τύπου Γεωργιάδη), καθώς και χιλιάδες φοιτητές είδαν τις σχολές τους κλειστές για πάνω από 13 εβδομάδες και μάλιστα χωρίς αυτό να κινήσει υποψία στο υπουργείο παιδείας να αλλάξει στάση ως προς τη διαθεσιμότητα.
Πρόκειται για το έτος που πολλαπλασιάστηκαν οι αυτοκτονίες πληγέντων από την κρίση πολιτών, απελευθερώθηκαν οι πλειστηριασμοί, ξεκίνησε η διαδικασία φορολόγησης της αιθαλομίχλης, σκοτώθηκαν νέοι άνθρωποι από τα χέρια της εξουσίας, πέθαναν ανήλικοι από τις προσπάθειες να ζεσταθούν επειδή βρέθηκαν να παγώνουν, απολύθηκαν χιλιάδες εν μία νυκτί, η δημόσια τηλεόραση έγινε και τυπικά και ουσιαστικά κρατική και πολλά άλλα.
Κυρίως, πρέπει να θυμόμαστε ότι την ίδια ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά ήρθαν στο φως λίστες με ονόματα της εγχώριας κλεπτοκρατίας να φιγουράρουν ως υποψήφιοι ογκοδέστατης φοροδιαφυγής και το αποτέλεσμα ήταν να διωχθεί ανεπιτυχώς ο δημοσιογράφος που δημοσίευσε μία από αυτές, είδαμε εξιλαστήρια θύματα της πολιτικής διαπλοκής να τιμωρούνται (από Παπακωνσταντίνου και Τσοχατζόπουλο έως Κάντα και Τομπούλογλου) αλλά ταυτόχρονα να διατηρούν τα σκήπτρα της εξουσίας τους καναλάρχες που από χρέη έπρεπε να έχουν εκπλειστηριάσει ακόμα και τα ρούχα τους και πολιτικούς ηγέτες να παραμένουν στην εξουσία επειδή απλά "αν πέσουν αυτοί, πέφτει η κυβέρνηση". Και τέλος, είδαμε ανθρώπους σαν τον Σημίτη (του οποίου η θητεία ήταν καταστροφική) να στηρίζονται από ανθρώπους της συστημικής τέχνης...και της ριζοσπαστικής συστημικότητας, τους "58".
Κατά τα λοιπά, η μιζέρια και το αίσθημα ανημπόριας που έχει κατακλύσει τις ψυχές των περισσοτέρων γύρω μας δεν περιγράφονται. Ακόμη κι οι παντοτινά καθυστερημένοι που στόλιζαν σαν μοναστήρι της Ηπείρου τα μπαλκόνια τους, φέτος δεν έχουν ούτε τον αντιαισθητικό αγιοβασίλη που "σκαρφαλώνει" στα μπαλκόνια κάθε χρόνο. Λογικό.
Και τί να σημαίνουν τα χριστούγεννα στο κάτω κάτω; Απαλύνονται οι δυσκολίες της καθημερινότητας με τέσσερις μέρες φαγοπότι και ξεφάντωμα; Απλά ξεχνιέσαι για λίγο και περνάς καλά. Μαζί σας σε αυτό. Μέχρι εκεί όμως. Το λέω, γιατί πάντα σε κάθε γιορτινό τραπέζι θα υπάρχει ένας αισιόδοξος αλκοολικός που θα το πετάξει: "θα φτιάξουν μωρέ τα πράγματα από του χρόνου". Σίγουρα θα ψήφισε Σαμαρά ο γελοίος.
Ο απολογισμός, συνεπώς, είναι ξανά μαύρος. Αν υπάρχει κάτι θετικό από την χρονιά που πέρασε, ίσως να έχει να κάνει με τον αθλητισμό. Σίγουρα, ο καθένας θα έχει μερικά θετικά υπόψην του, φεύ! Προσωπικά, βρίσκω την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου ευρωπαϊκού τροπαίου από τον μπασκετικό ολυμπιακό καθώς και την πρόκριση του ποδοσφαιρικού ολυμπιακού στη φάση των δέκα έξι της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης ως αποδείξεις ότι κάποια πράγματα τα κάνουμε καλά. Ασφαλώς, είμαστε η χώρα που κάτι τέτοιο προκαλεί χαρά μόνο σε κόκκινους φιλάθλους.
Ευχές ή προσδοκίες για το 2014 δεν υπάρχουν. Να έχουμε την υγειά μας και να κάνουμε ο,τι μπορούμε για να γίνουμε μια φορά πρωταγωνιστές της ιστορίας. Δεν βρίσκω πιο συνετή επιλογή και απόφαση από το να απομακρυνθεί η τωρινή κυβέρνηση από την Ελλάδα. Αν διαφωνείτε, έχετε την ευθύνη της διαφωνίας σας.
Ένα έτος χαμένης ευκαιρίας να πέσει αυτή η κυβέρνηση πέρασε. Κάντε την επιλογή σας. Απλώς, ο απολογισμός του 2014 πιθανόν να περιλαμβάνει τον εαυτό σας ως ένα ακόμη θύμα της κυβέρνησης. Καλή χρονιά.
frustra sed prudenter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου